Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

κληματσίδες τουρσί

.

κορφούλες αμπελιού "Alessandro furioso"

Τουρσί δηλαδή ! -

. φωτογραφίες Ερασι τέχνης .
. . . . δεν ξέρω τι λογιώ χούϊ είναι αυτό, να θεραπεύεις δηλαδή την κούραση με κούραση ... ομοιοπαθητικώ τω τρόπω... μάλλον θα πρόκειται γιά κατάλοιπο. επίκτητο φυσικά . "εργάζου αδιαλλείπτως" και φουριόζικα, και θα ιδούμε πού θα μας βγάλει αυτό... . έτσι, ξύπνησα το χάραμα -πριν βγει ο ήλιος δηλαδή-, φόρεσα εκείνο το Μάο σου χακί παλιοπαντέλονο, που έχει απ' τα χρόνια γεμίσει σκισίματα, μα δε νομίζω πως θα το πετάξω ποτέ, το μαύρο φανελάκι με τις δαντελίτσες (γιατί ως γνωστόν τοις πάσι, δεν γίνεται κλάδεμα δίχως δαντελίτσες !) , πήρα το ψαλίδι κλαδευτήρι και βγήκα στο χωράφι. . σκεφτόμουνα πως τις κορφούλες απ' την κληματαριά είναι καλύτερα να τις κόβεις πρωί - πρωί αξημέρωτα ή το βραδάκι, με τη δροσούλα. όχι πάντως, όσο χτυπάει το φυτό ο ήλιος. . με το ψαλίδι, σιγά σιγά γέμισα μιά καλαθούνα τρυφερές κορφούλες αμπελιού, στριφογυριστά βλασταράκια και μικρούτσικα αμπελόφυλλα, απ' την κληματαριά που είναι βαρυφορτωμένη, μήνα Ιούνη και βέβαια αράντιστη. . τα φύλαξα έπειτα στη σκιά, πορεύτηκα ολημερίς σε άλλα διάφορα, γύρισα βράδυ στο σπίτι κουρασμένη από άλλα διάφορα και τώρα, είπα, θα ξεκουραστώ σιάχνοντας τις κληματσίδες μου τουρσί ! . . εύκολο είναι , μην το φοβάστε, πρωτότυπο είναι, εποχιακό - θαρρώ είναι σπουδαίο να χρησιμοποιούμε τα προϊόντα της γης την κατάλληλη εποχή . παραδοσιακό είναι στην Ελλάδα το τουρσάκι, ταιριάζει με το βραστό κρέας ή το ψάρι, και με το ψητό, καθώς η κάππαρη με τις αγγουροντομάτες, τις πράσινες σαλάτες και την πατατοσαλάτα, και φυσικά μονάχο του το καλοκαίρι με ουζάκι, κι ολοχρονίς με ρακή και τσίπουρο. ουζομεζές - ρακομεζές - τσιπουρομεζές . . πάμε λοιπόν ! στην πράξη ! . . κάθισα στο τραπέζι και με το ψαλίδι της κουζίνας ξεκαθάρισα τον καρπό που χρειάζομαι να κρατήσω. καθάρισα και πέταξα τα πιό χοντρά κοτσάνια, τους σκληρούς βλαστούς , χαλασμένα φύλλα και κράτησα τον αφρό, τις τρυφερές κληματσιδούλες, τα τρυφερά γυριστά κοτσανάκια και τα καλύτερα φύλλα. κατόπιν τα ζύγισα. έμειναν 400 γραμμάρια. τα έριξα στο νεροχύτη και τα έπλυνα με άφθονο νερό, να φύγουν οι σκόνες. . με αυτήν την ποσότητα βλασταράκια, φτιάχνω ένα γυάλινο βάζο, που χωράει περίπου 1 κιλό υλικό. . σε μεγάλη κατσαρόλα έβρασα νερό, έριξα μέσα τα βλασταράκια μου, με την τρυπητή κουτάλα τα ζούπαγα λίγο γιά να είναι όλα μες στο νερό και τα έβρασα γιά 10' . . . στο μεταξύ, ετοίμασα δίπλα 2 σκελίδες σκόρδο, που τις έκοψα στη μέση, λίγους σπόρους μαυροπίπερο, λίγο τριμμένο χρωματιστό πιπεράκι (προαιρετικό), 1 γεμάτη κουταλιά χοντρό αλάτι υγρό σε αναλογία 3 κούπες ξύδι, 1 νερό και λίγο ελαιόλαδο. . μετά το δεκάλεπτο, σούρωσα τα αμπελουργήματά μου σε σουρωτήρι και τα άφισα να κρυώσουν εντελώς. . . μόλις πήραν τη θερμοκρασία του δωματίου, άρχισα να στρώνω στο γυάλινο βάζο μιά χουφτίτσα αμπελάκι λίγους πιπερόσπορους πάλι μιά χουφτίτσα αμπελάκι μισό σκορδάκι μιά χουφτίτσα αμπελάκι τριμένα πιπέρια ώσπου στρώση - στρώση τελείωσαν τα στερεά υλικά μου. . μετά διέλυσα το χοντρό αλάτι στο νερό ( διευκολύνει αν βάλουμε σκέτο το χοντρό αλάτι στο multi, του δώσουμε μερικές στροφές ως να τριφτεί κι έπειτα το διαλύουμε στο νερό...) ανέμειξα το αλατόνερο με το ξύδι και έλουσα με το μίγμα τα βλασταράκια, ως να σκεπαστούν εντελώς (δεν πειράζει αν τα ζουπήξετε λίγο με το χέρι) . έκλεισα σφιχτά το βάζο και το τουμπάρησα προσεχτικά μερικές φορές, ως να ανακατευτούν όλα. μετά το άνοιξα πάλι, πρόσθεσα πάνω πάνω το ελαιόλαδο και ξαναέκλεισα σφιχτά. . . έβαλα το βάζο με το τουρσί στο ψυγείο. . . το τουρσάκι μου "Alessandro furioso" θα είναι έτοιμο σε ένα μήνα. .
γιά όποιον το αποφασίσει εύχομαι ΚΑΛΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !
. .
. κι ακόμα, ΣΥΜΒΟΥΛΗ : πολεμήστε την κούραση με την κούραση ! - γιά πράγματα που σας αρέσουν, φυσικά !
. . . . .

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

πράσινα κορόμηλα μαρμελάδα

.
φωτογραφίες
Ερασι τέχνης
.
είναι η εποχή τους !
και θα είναι γιά λίγο ακόμα.
.
στα πέριξ έχει αρκετές κορμηλιές , μα είδα να πουλάνε και στη λαϊκή και στο μανάβη κουτάκια με κορόμηλα.
.
γιά να πω την αλήθεια, το κορόμηλο είναι ένα φρούτο που ποτέ δε ζήλεψα. πρασινούτσικο και υπόξινο.
φαίνεται όμως, ότι σαν είναι η εποχή του, γίνεται ζουμερό και σπάει η ξυνίλα του. έτσι κι αλλιώς, εγγυώμαι πως έγινε πεντανόστιμη μαρμελάδα !
.
ΑΝ, λέμε ΑΝ έχετε λίγο μέσα σας το άγριο ένστικτο του τροφοσυλλέκτη (παραπέμπω σε προϊστορική εποχή...), ξεχυθείτε σαν λαγωνικό, να ψάξετε στα χωράφια ή σε κήπο γιά αράντιστη κορομηλιά.


.
αν τέτοιο πράγμα δεν βρείτε σε μιά λογική απόσταση κάποιων χιλιομέτρων, πάτε γιά κορόμηλα στη λαϊκή.
.
η συνταγή είναι απλή :
.
μάζεψα ένα πεντόκιλο κορόμηλα, τα έριξα στο νεροχύτη, τα έπλυνα, με ένα μαχαίρι τα κομμάτιασα κι έβγαλα το κουκούτσι.
(προτείνω να κάμετε λιγότερη ποσότητα, διότι υπάρχει πρόβλημα χωρητικότητας με τις κατσαρόλες )
το φρούτο το ξεκουκουτσιάζουμε πάνω από μιά λεκανίτσα, και μαζεύουμε φυσικά και το ζουμάκι του, που τρέχει.
δεν πετάμε τα κουκούτσια.
.
.
μετά, ρίχνουμε τον καρπό στο μπλέντερ και τον χοντροκόβουμε - οι μαρμελάδες είναι ωραίο νάχουν και κομματάκια μέσα - , αν όμως τα κομματάκια δεν σας αρέσουν κάντε το τελείως πολτό.
εγώ έτριψα μέσα και τρία ροδάκινα, γιά χρώμα και ευωδιά.
.
ρίχνω το φρούτο σε μεγάλη, βαθειά κατσαρόλα, ρίχνω και ζάχαρη, η δόση είναι 1 κιλό φρούτο, 1 κιλό ή λίγο λιγότερο ζάχαρη.
έριξα μέσα και 2 βανίλλιες.
.
τα κουκούτσια τα έβαλα σε ένα τούλι (που το έδεσα σφιχτά), κι αυτό μες στην κατσαρόλα να βρασει.
φυσικά δεν είναι απαραίτητο να βράσετε και τα κουκούτσια, όμως θαρρώ ότι είναι λίγο καλύτερο, γιατί τα κουκούτσια έχουν πηκτίνη.
.
βράζω σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας συχνά, γιά να μην κολλήσει η μαρμελάδα.
.
όταν κοντεύει να γίνει, βγάζω το δεματάκι με τα κουκούτσια, το ζουπάω καλά με την κουτάλα μέσα σ' ένα πιάτο και τους χυμούς που βγάζει τους ξαναρίχνω στην κατσαρόλα.
.
λίγο πριν τελειώσει ρίχνω μέσα το χυμό από 1 μεγάλο λεμόνι - γιά να μη ζαχαρώσει αργότερα η μαρμελάδα - και του δίνω άλλη μιά βράση.
.

.
έχω αποστειρώσει βαζάκια.
μόλις κατεβάσω την κατσαρόλα απ' τη φωτιά, γεμίζω τα ζεστά βαζάκια ως απάνω, κλείνω καλά και τα γυρίζω ανάποδα πάνω σε χοντρό χαρτί κουζίνας.
τα αφίνω έτσι αρκετές ώρες ή ολονυχτίς, ως να κρυώσουν εντελώς κι ύστερα τα βάζω στο ψυγείο, ως να την καταναλώσουν τα παιδιά ή ως να την χαρίσω στους φίλους.
.
διότι, το να φτιάξεις κάτι με τα χέρια σου, εμπεριέχει δύο χαρές !
η μία χαρά είναι ότι το φτιάχνεις !
η άλλη είναι ότι το χαρίζεις !
.
αυτό είναι το νόημα !
.
.
.
.
.
.

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

τοματοπελτές

.
τι όμορφα είναι, να πηγαίνουμε στις λαϊκές αγορές !
.
όταν είμασταν παιδιά, στις γειτονιές της πόλης υπήρχαν μικρά παντοπωλεία (μπακάλικα) και συνήθως δίπλα υπήρχε και ένας μανάβης.
έτσι ψώνιζαν οι μανάδες μας. από τον μπακάλη και το μανάβη.
.
με τα χρόνια, άλλαξε το εμπόριο, άλλαξαν οι οικονομικές σχέσεις, οι γυναίκες μπήκαν στην παραγωγή, άλλαξε ο ρυθμός εργασίας των ανθρώπων, άλλαξαν οι οικογενειακές συνήθειες, ακόμα και οι διατροφικές μας συνήθειες άλλαξαν.
.
οι πόλεις γέμισαν αλυσίδες σούπερ μάρκετ, το σούπερ μάρκετ έχει συνήθως μέσα μανάβικο και ψαράδικο, το σούπερ μάρκετ είναι πλήρες κονσέρβας, κάθε λογιώ, δεν ξέρω μόνο αν έχει μπει σε κονσέρβα και του πουλιού το γάλα...
.
.
όλα τα χρόνια, σε σούπερ μάρκετ ψώνιζα τρόφιμα.
οι ρυθμοί της ζωής και της δουλειάς ήταν τόσο πιεστικοί, που δεν επέτρεπαν τίποτε άλλο.
μηχανοποιημένα όλα. μηχανικός κι ο χρόνος. βαλμένος σε στενά κουτάκια. σαν τα στενά παπούτσια...
.
.
κι όμως, πόσο πολύ μ' αρέσουν οι λαϊκές αγορές !
θεωρώ τη λαϊκή αγορά, μιά αναβάθμιση στον τρόπο της ζωής και της διατροφής . μιά αλλαγή ποιότητας, ας πούμε ...
.
μου αρέσει να χώνομαι ανάμεσα στους πάγκους με τα λαχανικά και να ψάχνω.
ποιά είναι τα πιό φρέσκα, τα λαχταριστά, κάθε λογιώ ζαρζαβάτια, όλα τα χρώματα, τα μεγέθη, οι μυρουδιές και φυσικά οι τιμές...
ένα όργιο από χρώματα και μυρουδιές είναι η λαϊκή αγορά, κι εμένα αυτό μου αρέσει.
και τα χρώματα και τα αρώματα.
.
έτσι προχτές περιδιαβαίνοντας, έπεσα πάνω σ' έναν πάγκο με Pomodori.
ξέρετε τα Pomodori.
καρδιά του καλοκαιριού, 0,50 λεπτά το κιλό.


.
έτσι, αποφάσισα να φτιάξω πελτέ.
σκέφτηκα τι ωραίο είναι, να χεις δικό σου τοματοπελτέ, δίχως συντηρητικά, μυρωδάτο, δημιούργημά σου, από φρέσκο τοματάκι, που χεις εσύ διαλέξει.
έτσι, έβαλα στη σακούλα 5 κιλά Pomodori . φυσικά, δεν ξέρω πόσος πελτές θα βγει απ' τα 5 κιλά ντοματάκι, από ποσότητες δεν είμαι και πολύ σχετική, θα δοκιμάσουμε όμως και θα δούμε...
.
όταν ήρθα στο σπίτι, έπλυνα καλά το ντοματάκι, έκοψα τα κοτσάνια και το έβαλα στον κάδο του μίξερ, να το κάνω πολτό.
μετά, το έριξα σε μεγάλη κατσαρόλα, με μιά χούφτα χοντρό, θαλασσινό αλάτι και το έβαλα να βράσει. σε μέτρια φωτιά, γιά να μην κολλήσει.

.
photo
Ερασι τέχνης
.
η ντομάτα, όσο έβραζε λιγόστευε, λιγόστευε.
.
στο μεταξύ, έπλυνα με ζεστό νερό και σαπούνι μερικά γυάλινα βάζα, άνοιξα το φούρνο στους 100', έστρωσα μιά βαμβακερή πετσέτα μέσα σ' ένα ταψάκι, τοποθέτησα τα γυάλινα βάζα πάνω στην πετσέτα με το στόμιο προς τα κάτω και τα άφισα ένα τέταρτο της ώρας μέσα στο φούρνο, να αποστειρωθούν.
.
μόλις η ντομάτα ήπιε όλα τα υγρά της κι έμεινε ο πελτές, έβγαλα την κατσαρόλα απ' τη φωτιά κι έβγαλα απ' το φούρνο τα βαζάκια.
φόρεσα στο χέρι ένα χοντρό γάντι κουζίνας - αν δεν έχουμε γάντι διπλώνουμε πολλές φορές μιά πετσέτα, ώστε να πιάσουμε προσεκτικά το γυάλινο βαζάκι και να μην καούμε.
.
με κουτάλα, ρίχνουμε τον καυτό πελτέ μέσα στα καυτά βαζάκια.
ΠΡΟΣΟΧΗ ! όλα αυτά ζεματάν.
.
γεμίζεις το βαζάκι ένα δάχτυλο κάτω απ' το χείλος, ρίχνεις από πάνω λίγο ελαιόλαδο, κλείνεις σφιχτά το βάζο, το γυρίζεις αμέσως ανάποδα και το τοποθετείς πάνω σε χοντρό χαρτί κουζίνας.
γυρίζοντας το ανάποδα, θα χυθεί προς τα έξω λίγο λάδι. δεν πειράζει,
* Προσοχή ! όμως, να μην καούμε.
το αφίνουμε έτσι αρκετές ώρες ή όλο το βράδυ, ως να κρυώσει εντελώς, κι ύστερα το βάζουμε στο ψυγείο.
.
* όταν ανοίξουμε το βάζο γιά να μαγειρέψουμε, κάθε φορά που βγάζουμε από μέσα ντομάτα, θέλει να προσθέτουμε στην επιφάνεια λίγο ελαιόλαδο.
.
* επειδή ο πελτές έχει αλάτι, δεν αλατίζουμε το φαγητό μας, αν δεν το δοκιμάσουμε.


.
photo
Ερασι τέχνης
.
e, voilà !
τα 5 κιλά pomodori έβγαλαν αυτά τα τρία βάζα πελτέ.
.

.
photo
Ερασι τέχνης
.
.
τώρα ίσως μου πεις "αφού έχει όλον το χρόνο φρέσκιες τομάτες απ' τα θερμοκήπια, γιατί κάνεις τον κόπο;"
.
γιατί μου αρέσει να φτιάχνω τα πράγματα μόνη μου.
χόμπυ είναι αυτό !
.
.
.




.
.
.
.
.
.

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

πρόσφορο


από Θεού
άρξασθε !


.
φωτογραφίες
Ερασι τέχνης
.

υλικά :
.
2.5 - 3 κούπες αλεύρι σκληρό
8 γραμ. νωπή μαγιά ή 1 κουταλάκι ξηρή
1 κούπα χλιαρό νερό
λίγο αλατάκι
.
ξύλινη σφραγίδα γιά το πρόσφορο
.
.
.
- με το χέρι μου, διαλύω καλά τη μαγιά σε μισή κούπα χλιαρό νερό. προσέχω το νερό να μην καίει, γιατί η μαγιά καταστρέφεται .
- σε λεκανίτσα βάζω το αλεύρι και λίγο αλάτι, ανοίγω στη μέση μιά λακκούβα και ρίχνω τη διαλυμμένη μαγιά και το υπόλοιπο νερό.
- ζυμώνω καλά. αν χρειαστεί προσθέτω λίγο νεράκι ή λίγο αλεύρι, ως να γίνει μιά καλή ζύμη.
- φτιάχνω μιά μπάλα, αλευρώνω ένα ταψάκι και τη στρώνω μέσα.
- αλευρώνω την ξύλινη σφραγίδα και την πατάω κάπως βαθειά στο κέντρο της ζύμης, με μιά σταθερή κίνηση. κατόπιν σηκώνω τη σφραγίδα λίγο απ' τη μιά μεριά, κι έτσι παίρνει αέρα και ξεκολλάει.
- με μιά οδοντογλυφίδα τρυπάω τη ζύμη στις 12 ενώσεις της σφραγίδας.
- σκεπάζω το ταψάκι με καθαρή πετσέτα και τ' αφίνω σε ζεστό μέρος, να φουσκώσει.
- το ψήνω σε θερμασμένο φούρνο στους 200', περίπου γιά μιαν ώρα.
.
.
.
.
.
.
το πρόσφορο
το πάμε στην εκκλησία .
όταν είναι ζυμωμένο στο χέρι
το κάνουν πάντα
Θεία Κοινωνιά .
γι αυτό, λένε όταν το φτιάχνεις
πρέπει νά χεις καθαρή καρδιά...
.
μήπως,
πάντα καθαρή δεν έπρεπε νάναι η καρδιά ; !


.
.
.
καλή επιτυχία !
.
.
.
.
.