Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Πίτα Καισαρείας

.
Πίτα Καισαρείας
.
η άλλη Πρωτοχρονιάτικη πίτα
.
.

την έχω δημοσιεύσει το 2006, ΕΔΩ :
ΣΥΝΤΑΓΕΣ Πίτα Καισαρείας

.
photos
ερασι τέχνης
.
.
.
Υλικά

7 φρέσκα φύλλα (καλύτερα από εργαστήρι)
½ κούπα λιωμένο βούτυρο
12 λεπτές φέτες παστουρμά
δύο κούπες τριμμένο κασέρι
μερικές ώριμες, σφιχτές ντομάτες, κομμένες σε λεπτές, στρογγυλές φέτες
φρεσκοτριμμένο, μαύρο πιπέρι


Προθερμαίνω το φούρνο στους 170' .
Λαδώνω ελαφρά το ταψί και στρώνω 4 φύλλα, βουτυρώνοντας το καθ’ ένα χωριστά.
Πασπαλίζω με το 1/3 κασέρι.
Στρώνω πάνω, μια στρώση λεπτές ντομάτες. Αλατοπιπερώνω.
.
.
.
Στρώνω όλον τον παστουρμά.
.

.
Σκεπάζω με φέτες ντομάτες.
.

.
Πασπαλίζω με το υπόλοιπο κασέρι. Πιπερώνω.
.

.
Σκεπάζω με τα υπόλοιπα 3 φύλλα, αλείφοντάς τα με βούτυρο.
.

.
Χαράζω. Δροσίζω το πάνω φύλλο, με λίγο νεράκι.
Ψήνω, ως να ροδίσει. (περίπου 1 ώρα)
.



.
.



.





.


.
.
καλήν επιτυχία !
.
.
.
.
.
.

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

χοιρινό μπούτι, με δέρμα

.
γιορτινό χοιρινό μπουτάκι
.
με ξεροψημένη πετσούλα
. .
.
η συνταγή είναι της φίλης μου,
της ζωγράφου Μ.Θ.,
από τη γιαγιά της.
την φτιάχνουμε σχεδόν κάθε χρόνο.
.

. . .
παραγγέλλω στον κρεοπώλη να ξεκοκκαλίσει ένα μπουτάκι χοιρινό, να το αφίσει με την πετσούλα του και να χαράξει την πέτσα μπακλαβαδωτά.
.
το βάζω στο φούρνο σκέτο, μονάχα με ένα ποτήρι νερό, στους 180΄, γιά 2 ώρες.
.
στο μεταξύ, όσο το μπούτι ψήνεται,
φτιάχνω μία sauce pasta, με :
.
1/2 ποτήρι του νερού ουίσκυ
500 γραμ. ή λίγο λιγότερη ζάχαρη καφέ - sucre de canne
4 γεμάτες κουταλιές της σούπας δυνατή μουστάρδα Dijon
1/2 χυμό πορτοκαλιού
Ανακατεύω γερά το μίγμα.

μετά τις δυό ώρες, βγάζω το μπούτι από το φούρνο, μπήγω σε κάθε μπακλαβαδωτό κομμάτι από ένα γαρυφαλλάκι
.

.
και πασαλείβω με πινέλο όλην την επιφάνεια του μπουτιού με την sauce pasta, κολλώντας την παντού.
.
.
με οδοντογλυφίδες στερεώνω παντού στρογγυλές φέτες πορτοκάλι
.

.
συνεχίζω το ψήσιμο σκεπασμένο, στους 180΄, γιά όσες ώρες χρειαστεί...
- υπολογίζω περίπου 1 ώρα γιά κάθε κιλό -
.
κατά τη διάρκεια του ψησίματος, το αλείφω 1 - 2 φορές ακόμα με την sauce pasta.
.
τέλος, το τρυπάω, γιά να δω αν ψήθηκε.
.
όταν το ξεσκεπάσω, βγάζω τα πορτοκάλια, κι αφίνω να ξεροψηθεί η πετσούλα του.
.

.
όταν το κρέας γίνει, το βγάζω απ' το ταψί και στο ίδιο ζουμί προσθέτω αν χρειαστεί νερό, μπόλικα λεμόνια και ψήνω μικρές στρογγυλές πατάτες.

.
* το μπούτι αυτό ψήνεται πολλές ώρες.
συνήθως, το βάζω από βραδύς, κι όταν του βάλω τις φέτες πορτοκάλι χαμηλώνω τη φωτιά στο 150 και πηγαίνω γιά ύπνο.
το πρωί το ξανααλείφω και δυναμώνω πάλι στο 180΄τη φωτιά.
αν φοβάστε όμως, μην αφίσετε αναμμένη φωτιά ολονυχτίς...
.
* το ψήνω σκεπασμένο στη γάστρα. όταν είναι έτοιμο, βγάζω το καπάκι γιά να ξεροψηθεί.
.
* δεν έχει κόκκαλο και κόβεται σε λεπτές φέτες με το ηλεκτρικό μαχαίρι.
όσο περισσέψει μπαίνει στο ψυγείο και τις επόμενες μέρες φτιάχνω μ' αυτό σάντουιτς.

.
.
.
καλά, ευτυχισμένα Χριστούγεννα
σας εύχομαι !
.
.
.
.
.

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

μελομακάρονα

.
Μελομακάρονα σπιτικά, της ελληνικής παράδοσης !
.
photos
ερασι τέχνης
.

.

.
υλικά :
.
4 ποτήρια του νερού καλό ελαιόλαδο
3/4 του ποτηριού ούζο
3/4 του ποτηριού πορτοκαλόζουμο
2 κουταλ. σούπας κανελογαρύφαλλα
1,5 κουτ. γλ. σόδα σκόνη
1 φλυτζ. τσαγιού ζάχαρη
3/4 φλυτζ. καφέ χυμό λεμονιού
ξύσμα λεμόνι και πορτοκάλι (αρκετό)
3 χούφτες σιμιγδάλι ψιλό
2 κιλά αλεύρι κόκκινο Γιώτη *
.
.
χτυπάμε το λάδι στο μίξερ 15΄.
μετά ρίχνουμε τη ζάχαρη, το πορτοκαλόζουμο, τα κανελογαρύφαλλα, το ούζο, το ξύσμα, διαλύω τη σόδα μέσα στο λεμόνι πάνω από το μείγμα και το ρίχνω μέσα,
τέλος ρίχνω το σιμιγδάλι και λίγο - λίγο το αλεύρι.
.
ζυμώνω
.
έχω ζεστάνει το φούρνο στους 200΄,
σχηματίζω τα μελομακάρονα (δεν τα κάνω μεγάλα γιατί φουσκώνουν στο ψήσιμο)
και * ψήνω πάνω και κάτω συγχρόνως, περίπου 25'-30΄.
Παρακολουθώ το ψήσιμο. Δεν τα βγάζω από τον φούρνο άσπρα, αλλά ούτε καμμένα...
.

.
όταν τα βγάλω απ' το φούρνο και τα αραδιάσω σε πιατέλα, τα αφήνω να κρυώσουν. Μπορώ να τα μελλώσω το ίδιο βράδυ αλλά και την επόμενη μέρα.
.
.
μέλλωμα :
.
2 φλυτζ. τσ. καλό μέλι
2 φλυτζ. τσ. ζάχαρη
2 φλυτζ. τσ. νερό
τα βάζω να βράσουν (το μέλι, τη ζάχαρη και το νερό) 6΄- 7΄με ένα ξύλο κανέλα μέσα και λίγα γαρυφαλλάκια.
μόλις βράσουν ξαφρίζω, χαμηλώνω τη φωτιά και προσεκτικά, ρίχνω λίγα - λίγα μέσα τα μελομακάρονα. δεν τα αφίνω πολύ, μη μου λιώσουν. τα αφίνω δευτερόλεπτα σε ήσυχο σιρόπι (να μη βράζει δυνατά) και τα βγάζω με τρυπητό κουτάλι.
τα αραδιάζω γύρω - γύρω σε πιατέλα και πάνω από κάθε στρώση ρίχνω αλεσμένο καρύδι.
.

.
.
* προγραμματίστε 2 κιλά αλεύρι, αλλά μπορεί να πάρει λιγότερο. ίσως δεν χρειαστεί όλο το τελευταίο μισό κιλό.

μέσα στις λαμαρίνες που ψήνω, στρώνω λαδόκολα
.
* Την συνταγή, μου έδωσε πριν χρόνια η κυρία Ιωάννα (παλιά, σπουδαία νοικοκυρά) , η μαμά της Βάντας, κι από τότε τη φτιάχνω.
η γεύση και η ευωδιά είναι αυθεντικές !
(ελπίζω να μπορέσουμε να φτιάξουμε κι εφέτος...)
.
.
σας εύχομαι
καλήν επιτυχία
και
ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !

.
.
.
.
.

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Κουραμπιέδες - παλιά, παραδοσιακή συνταγή

.
Κουραμπιέδες
.
παλιά, παραδοσιακή συνταγή
.
photos
ερασι τέχνης
.

.
.
.
.
1 κ. βούτυρο φρέσκο (αιγοπρόβειο)
1 κ. αμύγδαλο, όχι ξεφλουδισμένο
(μπορείς να βάλεις και λιγότερο - όσο θέλεις)
1 1/2 κ. ζάχαρη άχνη
2 κρόκους αυγού
1 κουταλάκι γαρύφαλλο σκόνη
1 ποτηράκι του λικέρ κονιάκ
2 βανίλλιες
1 κ. αλεύρι Αλλατίνη (θα πάρει περισσότερο)
1 γεμάτο κουταλάκι μπαίϊκιν
100 gr ανθόνερο
.
.
πρώτα ροδίζω τα αμύγδαλα στο φούρνο και τα χοντροκόβω στο μίξερ με το φλούδι.
τα αφίνω στην άκρη να κρυώσουν.

χτυπάω στο μίξερ 15' το βούτυρο.
μετά, ενώ το μίξερ δουλεύει, ρίχνω 1 πιατάκι του καφέ γεμάτο άχνη,
τους 2 κρόκους,
το γαρύφαλλο,
το κονιάκ,
τη βανίλλια.
χτυπάω το μίγμα συνολικά περίπου 1/2 ώρα
.

.
βάζω το χτυπημένο μίγμα σε λεκάνη,
προσθέτω τα αμύγδαλα που έχουν κρυώσει
και ρίχνω λίγο - λίγο το αλεύρι (όσο πάρα πάνω πάρει...)
Ζυμώνω με τα χέρια.
Τα σχηματίζω όπως μ' αρέσει.
Τα βάζω στο ταψί πάνω σε λαδόκολλα.
Ψήνω πάνω κάτω στο 200' για περίπου 20'
.

.
Τα βγάζω κι όπως είναι μέσα στο ταψί τα ραντίζω ΛΙΓΟ με ανθόνερο.

Σε πιατέλλες έχω κοσκινίσει την άχνη. Βάζω πάνω στρώση κουραμπιέδες, στρώση άχνη και ξανά, φτιάχνοντας ένα λόφο.
Στο τέλος ξαναραντίζω με άχνη από πάνω και γύρω γύρω.
.

.
η συνταγή είναι παραδοσιακή της Λαμίας.
μου την έδωσε το 1980 μιά γιαγιά,
που την έφτιαχνε πολλά χρόνια.
γίνονται εύκολα
και μυρίζουν φρέσκο βούτυρο, ανθόνερο και μπόλικο αμύγδαλο.
την φτιάχνω κάθε χρόνο.
.
την έχω δημοσιεύσει ξανά εδώ :
ΣΥΝΤΑΓΕΣ κουραμπιέδες παραδοσιακοί
.
ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσουμε
να τους φτιάξουμε κι εφέτος...
.
.
.
.
σας εύχομαι
καλήν επιτυχία !
.
.
.
.
.

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Πολίτικη Σάμαλη

.
η Σάμαλις "εις την Πόλιν" !
.

. . . .
.

Γιαννιώτικα, Σμυρνιώτικα, Πολίτικα
μακρόσυρτα τραγούδια ανατολίτικα
λυπητερά,
πώς η ψυχή μου σέρνεται μαζί σας!
Είναι χυμένη από τη μουσική σας
και πάει με τα δικά σας τα φτερά.

Σας γέννησε και μέσα σας μιλάει
και βογγάει και βαριά μοσκοβολάει
μια μάνα, καίει το λάγνο της φιλί
κι είναι της Μοίρας λάτρισσα και τρέμει
ψυχή όλη σάρκα, σκλάβα σε χαρέμι
η λαγγεμένη Ανατολή.

.
από την "Ανατολή"
του Κωστή Παλαμά
.
.
.
υλικά, που θα χρειαστούμε
γιά τη Σάμαλη :

.
- σιμιγδάλι, 1,5 φλ. τσ. χοντρό σιμιγδάλι και 1 φλ. τσ. ψιλό
- 1 κ.γλ. μπαίικιν
- 1,5 φλ. τσ. ζάχαρη
- 1 φλ. τσ. γιαούρτι
- 1 φλ. τσ. χυμό πορτοκάλι
- 1 κ. γλ. σόδα
- ελάχιστη μαστίχα χτυπημένη στο multi με μιά στάλα ζάχαρη, ως να γίνει η μαστίχα σκόνη
.
- λίγο βούτυρο
- ασπρισμένα αμύγδαλα
.
.
και γιά το σιρόπι :
.
- 2,5 φλ. τσ. ζάχαρη
- 1,5 φλ. τσ. νερό
- 1 βανίλλια
- μισό λεμόνι και τη φλούδα από ένα φρέσκο λεμόνι
.
.
φτιάχνω πρώτα το σιρόπι, γιά να κρυώνει.
.
σε κατσαρόλι βάζω το νερό, τη ζάχαρη, 1 βανίλια, τη φλούδα από 1 λεμόνι καθώς και 1/2 λεμόνι ολόκληρο, να βράσουν γιά λίγα λεπτά.
κατεβάζω απ' τη φωτιά και το αφίνω στην άκρη να κρυώσει.
.
.
κατόπιν, σε μιά λεκανίτσα ρίχνω όλο το σιμιγδάλι, τη ζάχαρη, το μπαίικιν και ελάχιστη μαστίχα (μιά μυτούλα), που την έχω τρίψει στο multi μαζί με μιά στάλα ζάχαρη.
τα ανακατεύω όλα καλά, με κουτάλι.
βαστάω το φλυτζάνι με το χυμό πορτοκάλι πάνω απ' τη λεκανίτσα και ρίχνω μέσα το κουταλάκι σόδα. αυτό αφρίζει και πέφτει μέσα στο σιμιγδάλι. ανακατεύω πάλι καλά.
ρίχνω μέσα και το γιαούρτι. ανακατεύω, να υγρανθεί όλο το σιμιγδάλι.
το μίγμα αυτό δεν είναι χυλός, είναι στεγνό, μην το φοβηθείτε.
.
βουτυρώνω ένα ταψάκι και ρίχνω μέσα το μίγμα μου. το ισιώνω με κουτάλι.
έχω δίπλα μου ένα ποτήρι με νερό, βρέχω διαρκώς ένα μαχαίρι και χωρίζω το γλυκό σε κομμάτια.
πάνω απ' το κάθε κομμάτι βάζω μισό αμύγδαλο.
.
φουρνίζω σε ζεσταμένο φούρνο, στους 200 βαθμούς γιά μισή ώρα. στη μισή ώρα ανοίγω το φούρνο. ίσως χρειαστεί λίγα λεπτά ακόμα.
.
το κατεβάζω.
έχω έτοιμο λιωμένο κοντά μου 4 κουταλιές βούτυρο. μόλις κατεβάσω το γλυκό, με κουτάλι ρίχνω πάνω το βούτυρο, να πιεί παντού.
κατόπιν, αμέσως το ποτίζω με το σιρόπι που έχει πιά κρυώσει.
σκεπάζω το γλυκό με βαμβακερή πετσέτα, ως να πιεί όλο του το σιρόπι και να κρυώσει.
.
αν δεν καταναλωθεί την ίδια μέρα, το σκεπάζω με μεμβράνη γιά να μη στεγνώσει.
.
.
γίνεται ωραία σάμαλη !
σας εύχομαι καλήν επιτυχία !
.
.
.
.
.
.

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

pesto !

.
.
Πέστο !

Pesto alla Genovese

.













- storytelling -


Στα "Βουκολικά" του Βιργίλιου, το γεύμα ενός χωρικού, του Similo, είναι ψωμάκι, που το αλείφει με ένα moretum, μιά σάλτσα δηλαδή, που έχει ως βάση το κόλιαντρο, τον μαϊδανό και το τυρί, χτυπημένα με ελαιόλαδο, μέσα σε γουδί.
(το τυπικό moretum, φτιάχνονταν από βότανα, φρέσκο τυρί, αλάτι, ελαιόλαδο και λίγο ξύδι)
.
ο βασιλικός, μπήκε στη συνταγή πολύ αργότερα, μα έγινε ο πρωταγωνιστής !
το όνομά του - λατιν. Ocimum Basilicum - , ελληνικής προέλευσης, σημαίνει "βασιλικό άρωμα" και υποδηλώνει την αξία του.
.
γιά αιώνες, πέρα από τις ιδιότητες που έχει ο βασιλικός και τον έκαναν πολύτιμο στην κουζίνα, του απέδιδαν και μαγικές ιδιότητες : γι αυτόν το λόγο, τον βασιλικό τον συνέλεγαν με κανόνες και με σέβας σε κώδικες μυστικούς .
Ακόμα και σήμερα, απομεινάρια από αυτούς τους μυστικούς κανόνες, είναι γιά παράδειγμα τα σκεύη που θέλει να χρησιμοποιούμε (ο βασιλικός χτυπιέται με ξύλινο γουδοχέρι μέσα σε γουδί μαρμάρινο), όπως επίσης η υπομονή που θέλει να δείχνουμε χτυπώντας τον με το χέρι.
Τα μικρά του φύλλα, δεν πρέπει να τα λυώνουμε βαρειά, γιατί αυτά περικλείουν τα έλαια που δίνουν τη γεύση στο φυτό. Πρέπει να γυρίζουμε το γουδοχέρι απαλά, ως να σκιστούν.
.
το pesto, με τη σημερινή του μορφή,
έγινε γιά πρώτη φορά στη Γένοβα το 1865, στην κουζίνα των αδερφών Ratto.
.
.
photos
ερασι τέχνης
.
καθώς εμείς είμαστε σύγχρονοι άνθρωποι και διόλου νοσταλγοί της λατινικής μεσαιωνικής παράδοσης, το pesto το φτιάχνουμε σπίτι μας, * στο μπλέντερ.
και είναι πεντανόστιμο !
.
πρώτα παίρνουμε ένα μικρό αντικολλητικό σκεύος κι όπως είναι στεγνό, ρίχνουμε μέσα το κουκουνάρι. το βάζουμε πάνω στη φωτιά και το αφίνουμε γιά δευτερόλεπτα, ως να ροδίσει λίγο, να βγάλει το κουκουνάρι τα έλαιά του και να μυρίσει.

.
στο μπλέντερ βάζουμε δυό - τρείς σκελίδες σκόρδο, λίγο χοντρό θαλασσινό αλάτι, το περισσότερο απ' το κουκουνάρι και ένα κομμάτι * πεκορίνο ή παρμεζάνα, ανοίγουμε στη δυνατή ταχύτητα κι αφίνουμε να λυώσουν τα υλικά και να ενωθούν.
σταματάω το μπλέντερ και προσθέτω μέσα ένα ματσάκι φρέσκο βασιλικό. ανοίγω ξανά στη δυνατή ταχύτητα, ως να ενωθεί και ο βασιλικός.


από το χωνί του μπλέντερ αρχίζω και ρίχνω λίγο - λίγο ελαιόλαδο, ώσπου με το χτύπημα να γίνει μιά παχύρρευστη, ομογενοποιημένη κρέμα.
.
βράζω τα ζυμαρικά al dente και τα ανακατεύω καλά μέσα στην κρέμα pesto.
.
σερβίρω αμέσως.
από πάνω προσθέτω λίγο ακόμα τριμμένο τυρί, λίγο άκοπο κουκουνάρι κι ένα κλωνάκι φρέσκο βασιλικό.
.
θεϊκό φαγητό ! νέκταρ και αμβροσία...
απλό, με φυσικές πρώτες ύλες, σκόρδο, κουκουνάρι, βασιλικό, ελαιόλαδο !
.



.
* φυσικά, αν θέλουμε, αντί γιά μπλέντερ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το γουδί και το γουδοχέρι...
.
* πεκορίνο, υπάρχει ελληνικό (προσωπικά, είμαι σε εποχή που προσπαθώ να χρησιμοποιώ μονάχα ελληνικά υλικά γιά τρόφιμα.
κατά το δυνατόν...)

.
.
.
.
εύχομαι να είστε καλά !






.
.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

κυδώνι γλυκό κουταλιού

.
κυδώνι, παραδοσιακό γλυκό κουταλιού
.
.

.
Λένε,
.
πως η ποικιλία των κυδωνιών, που πουλάν γιά γλυκό στα μανάβικα και στις λαϊκές, είναι μιά ποικιλία αφράτη και μαλακή.
ίσως...
.
τα "δικά μου" κυδώνια, ήσαν σκληρά σαν τούβλα !
δεν καθαρίζονταν με τίποτα...
δεν τα αγόρασα από κάπου, μας τα φίλεψε - στην ξαδέρφη μου και σε μένα - η κυρία Ντίνα, μιά νοικοκυρά, που τα κατέβασε απ' το δέντρο της στο χωριό, ψηλά πάνω στην κορφή της Ζήρειας.
.
ωραία κίτρινα φρούτα, βουνίσια, καθαρά κι απαίδευτα. ζηλευτά !
.
τόσο σκληρά όμως, που ομολογώ ότι αν ήμουν μόνη μου, χωρίς τη μάνα, δεν θα τα καθάριζα. θα τα χάριζα...
.

.
όταν καθαρίζουμε κυδώνια, έχουμε κοντά μας μιά λεκανίτσα με νερό και στιμμένο λεμόνι μέσα, γιά να μη μαυρίζουν τα φρούτα
.

.
κόβουμε το κάθε κομμάτι σε λεπτά φετάκια, όπως ένα μήλο
.

.
κι έπειτα, κόβουμε τα φετάκια σα λεπτές, τηγανιτές πατατούλες
.

.
όταν τελειώσουμε και τα ψιλοκόψουμε όλα, σουρώνουμε τα νερά και ζυγίζουμε καθαρόν τον καρπό
.
2.800 είναι καθαρός ο καρπός, κομμένος σε λεπτές πατατούλες, έτοιμος γιά γλυκό
.

.
ό, τι μπορεί να χρησιμέψει, (όπως τα φλούδια και τα κουκούτσια απ' το κυδώνι) δεν το πετάμε...
με τουλπάνι και τούλι έφτιαξα 4 μικρά πακέτα από φλούδες και κουκούτσια, και τ' άφισα στην άκρη, να περιμένουν
.

.
σε βαθειά κατσαρόλα, έβαλα 1 κιλό και 200 γραμ. νερό,
τα 2.800 κυδώνι
και 2.500 γραμ. ζάχαρη
.
βράζοντας, ο καρπός πήρε ένα υπέροχο ξανθό χρώμα !
.


.
έκοψα απ' τη γλάστρα λίγα κλωνάκια αμπαρόριζα κι έριξα στο γλυκό που έβραζε.
έπειτα από 40 περίπου λεπτά, κι αφού το γλυκό είχε δέσει, έριξα μέσα ασπρισμένα αμύγδαλα κι έστιψα 1 λεμόνι .
.

.
μόλις κατεβάσουμε το γλυκό, γεμίζουμε αποστειρωμένα βαζάκια, τα γυρίζουμε ανάποδα και τ' αφίνουμε όλη νύχτα (ή όλη μέρα) να κρυώσουν
.

.
όταν τελείωσα με το γλυκό, έβαλα σε κατσαρόλα να βράσουν τα φλούδια και τα κουκούτσια.
έβαλα 1,5 κ. φλούδες με 1,5 λίτ. νερό.
.

.
όλο αυτό έβρασε μιάν ώρα, πέταξα κατόπιν τα πακέτα με τα φλούδια, σούρωσα το ζωμό, μέτρησα όσα ποτήρια ζωμό τόσα ποτήρια ζάχαρη, έριξα μέσα μιά βανίλια και το άφισα να βράσει, ανακατεύοντας, ως να πήξει.
τελειώνοντας έριξα μέσα λίγα καρύδια και το χυμό από μισό λεμόνι.
.
γέμισα ένα βάζο με αυτό, καλό είναι γιά πάνω από γιαούρτι ή πάνω από παγωτό το καλοκαίρι
.

.
το υπόλοιπο το έβαλα σε μπωλάκια (γιά άμεση κατανάλωση...)
.


.
μιά μικρή περιπέτεια ήταν όλο αυτό...
.
ας είμαστε όλοι καλά
και του χρόνου
με υγεία !
.
.
.
.
.
.\

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

κρεατόπιτα

.
Κρεατόπιτα
.
photos
ερασι τέχνης
.
.

.
* Θα σου φτιάξω μια πίτα με κρέας
θα σε κρύψω ως να φύγουν οι μάγκες
αν με πάρεις, με πάρεις με πάρεις
ταίρι να 'μαστε πια.
.
μετάφραση Βασίλη Ρώτα
.
Ποίηση: Brendan Behan,
από το θεατρικό έργο Ένας όμηρος (1958)
.
.
.
.
γιά να φτιάξουμε την κρεατόπιτα χρειαζόμαστε :
- 1/2 κ. κιμά μοσχαρίσιο
ή ένα μπουτάκι αρνίσιο χωρίς το κόκκαλό του, κομμένο σε μικρά κομματάκια
( η πίτα γίνεται καλή ή με ψιλοκομμένο αρνί ή με κιμά μοσχαρίσιο)
- κρεμμύδι ξερό και φρέσκα κρεμμυδάκια
- λίγο άνιθο
- μιά κουταλιά πελτέ ή μιά ψιλοκομμένη φρέσκια ντομάτα
- λίγη φέτα ή τυράκι τρμμένο
- 2 αυγά (τα χτυπάμε και τα προσθέτουμε γιά να ενώσουμε τα υλικά)
- μιά χούφτα τραχανά ή ελάχιστο ρύζι
- λίγο κρασάκι
- 3 - 4 αυγά προαιρετικά (τα βράζουμε σφιχτά, τα ψιλοκόβουμε και τα προσθέτουμε στα υλικά της πίτας)
- ελαιόλαδο και λίγο φρέσκο βούτυρο
- αλατοπίπερο
- φύλλο έτοιμο ή ανοίγω μόνος μου.
.
.
.
η πρώτη κίνηση είναι προαιρετική (!) - τα σφιχτά αυγά ταιριάζουν στην κρεατόπιτα, μα αν δε θέλετε μπορείτε και να μη τα βάλετε -...
βράζω σε κατσαρόλι 3 - 4 αυγά, τα αφίνω να γίνουν σφιχτά, κρυώνουν, τα ψιλοκόβω, τα αλατοπιπερώνω, τα ραντίζω με λίγο ξύδι και τα αφίνω να περιμένουν, στην άκρη
.


.
φτιάχνω ζύμη με 1/2 κιλό σκληρό αλεύρι, λίγο λάδι, λίγο ξύδι, αλατάκι και νερό, ως να σμίξει η ζύμη και να μην κολλάει.
την αφίνω στην άκρη να ξεκουραστεί
.

.
ψιλοκόβω στην κατσαρόλα ξερό κρεμμύδι και χλωρά κρεμμυδάκια, ρίχνω λάδι και τα γυρίζω λίγο, να τσιγαριστούν
.

.
ρίχνω μέσα και τον κιμά, τον ξεσβολιάζω με το πηρούνι, τον γυρίζω κι αυτόν λίγο να καβουρδιστεί, σβύνω με λίγο κρασάκι.
καθώς παίρνει βράση ο κιμάς, προσθέτω ένα κομμάτι φρέσκο βούτυρο και μιά κουταλιά ντομάτα, ή ψιλοκόβω μιά φρέσκια ντομάτα μέσα - τη ντομάτα τη βάζω με μέτρο, γιατί δε θέλω να κοκκινίσει πολύ το φαγητό
.

.
ψιλοκόβω μέσα το φρέσκο άνιθο, ρίχνω λίγη φέτα, λίγο τριμμένο τυράκι, μιά χούφτα τραχανά γιά να απορροφά τα ζουμιά
.

.
κλείνω τη φωτιά, χτυπάω δυό αυγά και τα ρίχνω μέσα γιά να ενωθούν τα υλικά,
ανακατεύω καλά
.

.
ρίχνω μέσα και τα ψιλοκομμένα σφιχτά κι ανακατεύω απαλά
.

.
λαδώνω το ταψί
κι ανοίγω φύλλα
- δύο φύλλα κάτω (ανάμεσα τους ρίχνω λάδι γιά να μην κολλάν)
- ένα στη μέση (χωρίζω τον κιμά σε δύο στρώσεις)
- δύο φύλλα πάνω - πάνω
λαδώνω, δροσίζω με νεράκι, τη χαράζω.
.

.
ψήνω στους 200΄, περίπου μιάμιση ώρα, ως να ροδίσει πάνω και να ψηθεί από κάτω η πίτα.
.

.
.
καλήν επιτυχία
εύχομαι !
.

* Θα σου δώσω ένα τόπι χρυσό
για να παίζεις στο χολ με παιδιά
αν με πάρεις, με πάρεις, με πάρεις
να 'μαι ταίρι σου πια.

Θα σου δώσω τα κλειδιά της καρδιάς μου
και τα χρήματα όσα κι αν έχω,
αν με πάρεις, με πάρεις, με πάρεις
να 'μαι ταίρι σου πια.

Θα σου δώσω ρολόι με καδένα
να το δείχνεις κρυφά στα παιδιά
αν με πάρεις, με πάρεις, με πάρεις
να 'μαι ταίρι σου πια.

Θα σου δώσω χρυσάφι, χρυσάφι
να γεμίζεις τις χούφτες φλωριά
αν με πάρεις, με πάρεις, με πάρεις
ταίρι να 'μαστε πια

Θα σου φτιάξω μια πίτα με κρέας
θα σε κρύψω ως να φύγουν οι μάγκες
αν με πάρεις, με πάρεις, με πάρεις
ταίρι να 'μαστε πια.

Όμως πρώτα να δούμε αν ταιριάζουμε,
αν ταιριάζουμε οι δυο μας σωστά.
.
.
.
.
.
.

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Sachertorte

.
Sachertorte
.
η κλασική Αυστριακή πριγκήπισσα !
.
.
photos
ερασι τέχνης
.
.

.















.


















.
.














.















.
















.




.







.
.
.

.
.
υλικά :
.
160 γρ. βούτυρο
160 γρ. ζάχαρη
6 αυγά
160 γρ. αλεύρι που φουσκώνει
170 κουβερτούρα (πικρή σοκολάτα)
2 βανίλιες
μαρμελάδα (όχι κόκκινη... κανονικά χρειάζεται μαρμελάδα βερύκοκο)
.
.
γιά το γλάσο :
.
100 γρ. κουβερτούρα
1/2 φλυτζάνι τσαγιού βούτυρο (όχι ζωϊκό)
.
.
.
- πρώτα, σε μπαίν μαρί λυώνω τα 170 γρ. κουβερτούρα και την αφίνω στην άκρη να κρυώσει λίγο
.
- στο μίξερ (ή με το χέρι) δουλεύω το βούτυρο με τη ζάχαρη (κρατάω στην άκρη λίγη ζάχαρη γιά να χτυπήσω τα ασπράδια - μαρέγκα)
- έναν έναν ρίχνω μέσα και τους κρόκους των αυγών
- τις βανίλιες
- το αλεύρι και
- την λυωμένη σοκολάτα
.
- χτυπάω σε σφιχτή μαρέγκα τα ασπράδια με τη ζάχαρη που κράτησα στην άκρη,
τα ρίχνω κι αυτά στο μείγμα κι ανακατεύω απαλά με ξύλινο κουτάλι
.
- βουτυρώνω καλά μιά φόρμα ή ένα στρογγυλό ταψάκι (μέγεθος τούρτας) και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200΄, περίπου γιά 1 ώρα.
.
- ξεφουρνίζω το κέϊκ, το αφίνω 5 λεπτά να κρυώσει λίγο κι έπειτα με μεγάλο κοφτερό μαχαίρι ή με κλωστή το χωρίζω στα δύο, όπως στη φωτογραφία
.

.
- στο μεταξύ, σε κατσαρολάκι βράζω γιά 1/2 λεπτό τη μαρμελάδα .
- μόλις χωρίσω το κέϊκ, απλώνω πάνω τη μισή καυτή μαρμελάδα,
ξαναβάζω από πάνω το δεύτερο κομμάτι, το αλείφω κι αυτό απ' έξω με την υπόλοιπη μαρμελάδα, καθώς και γύρω - γύρω τα πλάγια της τούρτας.
.
.
φτιάχνω το γλάσο
.
σε κατσαρολάκι βάζω μισή κούπα βούτυρο και 100 γρ. κουβερτούρα να λυώσουν και να αναμειχθούν καλά.
ρίχνω αυτήν τη σοκολάτα πάνω απ' την τούρτα και την απλώνω από πάνω και γύρω - γύρω στα πλάγια
.
.
et voilà η υπέροχη Αυστριακή Sachertorte !
.

.
.
* το γλύκισμα είναι γιορτινό, πρωτότυπο, εσωτερικά έχει μιάν αυστηρότητα, η υφή του είναι αρκετά στεγνή, καμωμένο γιά τους εραστές της σοκολάτας.
.
* μην ξενερώνουμε... στην ουσία είναι απλό, σαν κέϊκ, με βασικά υλικά που συνήθως έχουμε στο σπίτι
.
* το γλάσο μπορεί να γίνει κι αλλιώς : βράζω 200 γρ. ζάχαρη με 1/2 κούπα νερό, να γίνει ελαφρύ σιρόπι. λυώνω σε μπαίν μαρί την κουβερτούρα και την ανακατεύω με το σιρόπι. το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό.
.
*το γλυκό αυτό (όπως και το κέϊκ) γιά δυό μέρες - δηλαδή μέχρι να το φάμε !- δεν το βάζω στο ψυγείο.
.
* έχω από χρόνια μιά συνταγή Sachertorte, απ' τον ξάδερφό μου τον Στέλιο. εκείνη έχει κάποιες παραλλαγές. την επόμενη φορά, θα φτιάξουμε εκείνη...
.
.
ας είμαστε όλοι καλά !
.
.
.
.
.
.