Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018

Αλμυρό κέϊκ με γαλοπούλα, τυριά και πιπεριές

Το αλμυρό Κέϊκ
με τυριά, γαλοπούλα και πιπεριές

της φίλης μου της Αννούλας !

photos
ερασι τέχνης


Υλικά :

1 κούπα γιαούρτι στραγγιστό
3 αυγά
250 γραμ. φαρινάπ
2/3 της κούπας σπορέλαιο κι επιπλέον γιά τη φόρμα
1 κ. γλ. μπέϊκιν
300 γραμ. διάφορα τυριά τριμμένα
1 κόκκινη πιπεριά κομμένη σε κυβάκια
1 πράσινη ''          ''           ''   ''
5 φέτες γαλοπούλα ψιλοκομμένη



Διαδικασία :

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180'.
Ανακατεύουμε καλά σε ένα μπώλ το γιαούρτι, τα αυγά και το λάδι.

Προσθέτουμε το αλεύρι, το μπέϊκιν κι αναμειγνύουμε καλά.

Προσθέτουμε κατόπιν τα τυριά, τις πιπεριές, τη γαλοπούλα κι ανακατεύουμε με κουτάλι.

Λαδώνουμε με το σπορέλαιο τη φόρμα , την αλευρώνουμε, τινάζουμε να φύγει το παραπανίσιο αλεύρι, αδειάζουμε μέσα το μείγμα και ψήνουμε γιά σχεδόν 1 ώρα, ως να φουσκώσει και να ροδοψηθεί το κέϊκ.

(δεν ανοίγουμε ποτέ τον φούρνο, γιά να δούμε τα κέϊκ, πριν περάσει τουλάχιστον 1/2 ώρα)

Όταν ψηθεί, το ξεφορμάρουμε σε πιατελίτσα. 







Το στολίζουμε, το καμαρώνουμε (!)




Και το κόβουμε !












Είναι ελαφρύ και σε υφή και σε γεύση !

Το έφτιαξε και με φίλεψε η φίλη μου η Άννα.

Υπέροχο !




καλό
γιά ό, τι κάνετε !




Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

Πουτίγκα εορταστική !

Παλαιά συνταγή Ωραίας Πουτίγκας !


photos
ερασι τέχνης


Εδώ δεν πρόκειται γιά ένα Ελληνικό έδεσμα. Η πουτίγκα παραδοσιακά δεν ανήκει στην δική μας γαστρονομική κληρονομιά.
 Αυστραλιανή ή Αμερικανίδα, ίσως τροφή του Μεσαίωνα, που εξελίχθηκε μες στα χρόνια σε ωραίο γλύκισμα, έτσι κι αλλιώς είναι σπουδαία... !


Αυτή η συνταγή είναι η εορταστική πουτίγκα που φτιάχναμε στο πατρικό μας, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου...
Τα τελευταία αρκετά χρόνια - που θέλησα να την φτιάξω κι εγώ - δεν την έβρισκα στις σημειώσεις μου... Πουθενά ! Την έψαχνα απεγνωσμένα και δεν την έβρισκα...
Ώσπου μιά μέρα η Μαιρούλα, μου είπε "χρόνια τώρα, είχα ζητήσει απ' τη μαμά σου τη συνταγή αυτής της πουτίγκας, την έχω φυλάξει εγώ και την φτιάχνω στις γιορτές!"
 Έκανα μεγάλη χαρά! Η συνταγή της πουτίγκας ανευρέθη ! Μετά Βαϊων και κλάδων επέστρεψε στη βάση της... 
Έτσι, την έφτιαξα κι εγώ κι έγινε καλότατη ! Και τώρα με χαρά σας την παραδίδω.

Θα χρειαστούμε :

2 φλυτζάνια του τσαγιού καρύδια χοντροκομμένα και μερικά μισά, γιά το στόλισμα στο τέλος
1 φλυτζάνι του τσαγιού ζάχαρη
4 αυγά
1 φλυτζ. του τσαγιού φαρινάπ
1/2 φλυτζ. του τσαγ. τριμμένη φρυγανιά
1/2 φλυτζ. του τσαγ. μαλακή ή λυωμένη μαργαρίνη (αν θέλουμε, να αναμείξουμε και φρέσκο βούτυρο)
1 ποτηράκι του κρασιού κονιάκ
1 κουτ. της σούπας μπέϊκιν
1 βαζάκι μαρμελάδα φράουλα ή βερίκοκο


Εκτέλεση :

Βάζω σε λεκανίτσα τα καρύδια, τη ζάχαρη, τ' αυγά χτυπημένα λίγο και το κονιάκ.
Τα δουλεύω με το χέρι.
Προσθέτω το βούτυρο, τη γαλέτα και το αλεύρι με το μπέϊκιν. Συνεχίζω να τα δουλεύω με το χέρι.  

Βουτυρώνω και αλευρώνω τη στρογγυλή φόρμα του κέϊκ. Ρίχνω μέσα το μείγμα. Η φόρμα να μην είναι γεμάτη, γιατί η πουτίγκα φουσκώνει.

Βάζω νερό σε κατσαρόλα μέχρι τη μέση. Τοποθετώ από πάνω τη φόρμα με τη γέμιση.
Η φόρμα πρέπει να θηλυκώνει και να στερεώνεται στα χείλη της κατσαρόλας.





Σκεπάζω τη φόρμα με καπάκι.




Το νερό βράζει στην κατσαρόλα (μόλις πάρει βράση να χαμηλώσετε λίγο τη φωτιά)
και η πουτίγκα ψήνεται έτσι σκεπασμένη γιά μιάν ώρα. 

Μετά από μιάν ώρα την ξεσκεπάζω και την ξεφορμάρω σε πιατέλα , όχι τελείως επίπεδη.

Σε κατσαρολάκι αραιώνω όλη τη μαρμελάδα με το κονιάκ. Παίρνει μιά βράση.

Μόλις ξεφορμάρω την πουτίγκα, την λούζω με την καυτή σάλτσα. Και τα δύο να είναι καυτά.






Στολίζω από πάνω με τα μισά καρύδια. 

Αν είστε παιδιά της περιπέτειας, την ώρα που θα σερβίρετε την πουτίγκα , μπορείτε να ζεστάνετε στο μπρίκι λίγο κονιάκ, να το ρίξετε γύρω γύρω στην πιατέλα και να το ανάψετε !

Προσοχή στις φωτιές !






Καλό
σε ό, τι κάνετε !









Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018

Σπανακόπιτα με λεπτό, αγοραστό φύλλο

η Χορτόπιτα

της μαμάς μου

- με λεπτό φύλλο εμπορίου -
photos
ερασι τέχνης


Πρόκειται γιά σπανακόπιτα θαυμάσια ! Μιά αστική πίτα.
Δεν θυμάμαι τη μαμά μου - που μαγειρεύει καλά ! -, να ανοίγει γιά τις σπανακόπιτές της, τις τυρόπιτες και τις κρεατόπιτες, φύλλο χωριάτικο, σπιτικό. Είναι κάτι που δεν κάνει... Δεν την απασχόλησε ποτέ, δεν ασχολήθηκε μ' αυτό το σπόρ... Κι όταν με βλέπει να παιδεύομαι γιά ν' ανοίξω σπιτικά φύλλα, απορεί...
Πραγματικά, αυτές είναι δικές μου, προσωπικές, επίκτητες λόξες... 
Να συνεχίσουμε την παράδοση της υπαίθρου, να μη χαθεί η σημαντική τέχνη "Ανοίγω φύλλο και φτιάχνω χορτόπιτα" ! 
Σωστά ή όχι, αυτά είναι δικά μου κολλήματα...

Μου αρέσει όμως πολύ της μαμάς μου η πίτα, με τα αγοραστά της, τα λεπτά, πλούσια και τραγανά της φύλλα!

Σας προτείνω να την φτιάξετε μιά φορά. Εγώ όταν δεν προλαβαίνω ή όταν δεν έχω κουράγιο ν' ανοίξω φύλλα, αυτήν κάνω. Και μου φαίνεται πολύ καλή !

Θα δώσετε σημασία στα χόρτα που θα χρησιμοποιήσετε, αλλά και στο αγοραστό φύλλο!
Πρώτα τα χόρτα.

Την άνοιξη, όπως τώρα, αλλά και τον περισσότερο καιρό, στον τόπο μας, οι λαϊκές αγορές είναι γεμάτες με κάθε λογιώ χόρτα, λαχανικά, μυρωδικά χορταρικά...

Μοσχομυρίζει η πίτα σαν τη φτιάχνεις, μοσχομυρίζει όλο το σπίτι, όταν ο φούρνος ψήνει...

Γιά να φτιάξουμε ένα μεγάλο ταψί (ή σινί) χορτόπιτα, μας χρειάζεται περίπου 1/2 κιλό σπανάκι καθώς κι ένα ματσάκι από κάθε ένα μυρωδικό χόρτο. Από ένα ματσάκι σέσκουλα, βρούβες, λάπατα, τσουκνίδες, μυρώνια, καυκαλήθρες και φυσικά πάντοτε φρέσκα κρεμμυδάκια, άνιθο και πράσο.
Φτάνουν αυτά ! Και περισσεύουν !

Καθαρίζουμε πρώτα τα χόρτα και τα πλένουμε καλά.
Δεν τα ανακατεύουμε όλα μαζί απ' την αρχή.
Σε μιά λεκανίτσα ψιλοκόβουμε μόνο το σπανάκι, παίρνουμε χούφτα χούφτα, το ραντίζουμε με λίγο αλάτι, το τρίβουμε ανάμεσα στις παλάμες μας και το στίβουμε, να φύγουν τα πολλά του ζουμιά και μαζί η αψάδα του.  

Κατόπιν παίρνουμε κάθε πλυμμένο ματσάκι από τα υπόλοιπα μυρωδικά και χορταρικά, το ψιλοκόβουμε και τα ρίχνουμε όλα μαζί σε μιά λεκανίτσα. Μαζί και το σπανάκι, καθώς και τα φρέσκα κρεμμυδάκια και τα πράσα ψιλοκομμένα.






Προσθέτουμε στη λεκάνη ένα μικρό κεσέ γιαούρτι, σπάζουμε μέσα με το χέρι μας ένα καλό κομμάτι φέτα, ρίχνουμε δυό χούφτες τραχανά γιά να μαζέψει τα υγρά, καλό αλατοπίπερο κι ένα ποτηράκι ελαιόλαδο. Ανακατεύουμε καλά.

Αν θέλετε, μπορείτε να χτυπήσετε δυό αυγά και να τα ανακατέψετε κι αυτά μέσα. Τα αυγά βοηθάν να ενώσει και να δέσει το υλικό. Εγώ αυγά συνήθως δεν βάζω.




Το φύλλο τώρα !
Γιά να γίνει ωραία αυτή η πίτα, πλούσια σε φύλλα και τραγανή, χρησιμοποιούμε πολύ λεπτό φύλλο, αυτό που φτιάχνουμε τον μπακλαβά ! Φύλλο Βηρυτού !




Ανοίγουμε στον πάγκο μας όλο το πακέτο το φύλλο.
Έχουμε δίπλα μας ένα μπώλ με ελαιόλαδο και πινέλο και 
ένα μεγάλο ταψί.

Θα υπολογίσουμε 4 φύλλα γιά κάτω, 4 γιά πάνω και όλα τα υπόλοιπα θα τα βάζουμε ενδιάμεσα ανά δύο.

Στην πράξη :

Λαδώνουμε το ταψί.
Αν το ταψί μας είναι στρογγυλό, γιά να το καλύψουμε καλά με τα μακρόστενα φύλλα, τα στρώνουμε κάθετα και οριζόντια.
Ένα φύλλο κάθετα, το λαδώνουμε, 
το δεύτερο φύλλο οριζόντια, λαδώνουμε, 
τρίτο κάθετα, λαδώνουμε, 
τέταρτο οριζόντια, 
ρίχνουμε πάνω ένα μέρος από τα χορταρικά μας, απλώνουμε καλά όχι μόνο στη μέση αλλά και στις άκριες του ταψιού. Πρέπει η γέμιση να υπάρχει και στις άκριες του ταψιού.

Άλλα δυό φύλλα από πάνω, ένα οριζόντιο, ένα κάθετο, λαδωμένα ανάμεσά τους, κι από πάνω γέμιση.
Συνεχίζουμε έτσι, ανά δύο φύλλα και γέμιση, ως να τελειώσουν τα φύλλα και η γέμιση.



Μόλις τελειώσουμε, γυρίζουμε προς τα μέσα όλες τις άκριες απ' τα φυλλαράκια.
Λαδώνουμε καλά.
Από πάνω στρώνουμε τα 4 τελευταία φύλλα, ένα οριζόντια ένα κάθετα, λαδώνοντας ανάμεσα. 
Χαράζουμε .
Λαδώνουμε καλά από πάνω, ραντίζουμε νεράκι με το χέρι μας γιά να δροσίσουμε το φύλλο 
και φουρνίζουμε σε ζεσταμένο φούρνο, στους 200', γιά 1 ώρα κι αν χρειαστεί λιγάκι ακόμα, ως να ροδοψηθεί.
Τα τελευταία 10', βάζουμε τη σχάρα με το ταψί κατάχαμα στον φούρνο, γιά να στεγνώσουν καλά τα κάτω φύλλα.




Ροδοψημένη, μυρωδάτη, κριτσανιστή !
Φτιάξτε την !


Καλό
σε ό, τι κάνετε !








Τρίτη 6 Μαρτίου 2018

Γαριδομακαρονάδα

Γαριδομακαρονάδα 
photos
ερασι τέχνης


Νηστήσιμο φαγητό, ΚαθαροΔευτεριάτικο αν το θέλουμε, 
μας δίνει την ευκαιρία να αυτοσχεδιάσουμε και να το εμπλουτίσουμε με όποια  υλικά διαθέτουμε.





Θέλω να πω, γιά να φτιάξουμε μιά πλούσια γαριδομακαρονάδα, χωρίς να κάνουμε καμιάν έκπτωση στη γεύση, κατά τη γνώμη μου δεν χρειάζεται υποχρεωτικά να χρησιμοποιήσουμε φρέσκες γαρίδες νούμερο 1(!), αλλά ανάλογα με το γούστο μας, ανάλογα με την τσέπη μας και ανάλογα με τον αριθμό των ανθρώπων που έχουμε να ταϊσουμε, μπορούμε να προσαρμόσουμε τα υλικά μας.

Θα περιγράψω εδώ την γαριδομακαρονάδα και προσαρμόστε εσείς κατά βούληση...


Υλικά γιά 10 άτομα :

(η ποσότητα που δίνω προϋποθέτει ότι στο τραπέζι υπάρχει και κάποιο ακόμα   φαγητό, καθώς συνηθίζεται την Καθαρά Δευτέρα...)

-  1,5 πακέτο ζυμαρικά, λινγκουίνι ή ίσως πένες ή μαφάλντα ή κάποιο ζυμαρικό κάπως τραχύ, ώστε να στέκεται πάνω του η σάλτσα. 
- 1 κουτί ολόκληρες, κατεψυγμένες γαρίδες Νο 1 ή 2.
(20-30 μεγάλες γαρίδες)
- 1 πακέτο μικρότερες, κατεψυγμένες γαρίδες καθαρισμένες ή μόνο με την ουρά τους
- 1 πακέτο κατεψυγμένα μύδια με το μισό κέλυφος
- λίγα καρότα
- 1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι
- 2-3 σκελίδες σκόρδο
- ελαιόλαδο
- μικρά φρέσκα ντοματάκια ή δυό μεγάλες φρέσκες ντομάτες
- πελτές
- 1 κουτί ντοματάκια 
- λίγο ούζο
- αλατοπίπερο
- λίγο μπούκοβο
- μιά πρέζα ζάχαρη
- ξύσμα από 1 λεμόνι
- 1 κομμάτι βούτυρο
- τριμμένη παρμεζάνα
- ψιλοκομμένο βασιλικό ή μαϊδανό



Ξεκινάμε καθαρίζοντας τις γαρίδες. Αφού τις έχουμε από βραδύς ξεπαγώσει, τους αφαιρούμε πρώτα μαλακά το κεφάλι, κατόπιν τις γυρίζουμε να βλέπουμε την κοιλίτσα τους και σιγά σιγά αφαιρούμε τα ποδαράκια κι όλο το κέλυφος.
Τα κεφάλια και τα κελύφη δεν τα πετάμε. Τα βράζουμε σε αρκετό νερό γιά 12'-15', κατόπιν τα σουρώνουμε και χρησιμοποιούμε αρκετό από αυτό το ζουμί γιά να βράσουμε αργότερα το ζυμαρικό μας.


Σε βαθύ και πλατύ σκεύος ρίχνουμε ελαιόλαδο κι αν θέλουμε λίγο βούτυρο.
Ψιλοκόβουμε μέσα το ξερό κρεμμύδι, το καρότο κομμένο κομματάκια, το σκόρδο σε κομματάκια, ρίχνουμε αν θέλουμε μιά πρέζα μπούκοβο, προσθέτουμε μιά κουταλιά της σούπας πελτέ, σβήνουμε με ούζο, χοντροκόβουμε μέσα τις φρέσκες ντομάτες ή, αν είναι μικρά ντοματίνια τα κόβουμε στη μέση.
Προσθέτουμε μιά πρέζα ζάχαρη κι αλατοπιπερώνουμε.
Αν έχουμε κρατήσει ζωμό από τα κεφάλια και τα κελύφη, το προσθέτουμε τώρα, αλλιώς βάζουμε λίγο νεράκι.
Μόλις όλο αυτό βράσει λίγο, ρίχνουμε μέσα τις γαρίδες και τα μύδια.
Τα αφήνουμε να βράσουν όλα μαζί γιά 3' ή 4'. Όχι περισσότερο, γιατί οι γαρίδες θα σκληρύνουν.
Πριν κλείσουμε τη φωτιά, ρίχνουμε μέσα, αν θέλουμε, ένα κρύο κομμάτι βούτυρο, που βοηθάει την σάλτσα να δέσει...







Λίγη ώρα πριν καθίσουμε στο τραπέζι βράζουμε το ζυμαρικό στον υπόλοιπο ζωμό και σε άφθονο νερό, προσέχοντας να μείνει al dente. Σουρώνουμε, προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο κι ανακατεύουμε απαλά, να λαδωθεί το ζυμαρικό.

Σε μεγάλη πιατέλα ή σε δύο πιατέλες στρώνουμε το ζυμαρικό, ραντίζουμε με αρκετό κεφαλοτύρι ή παρμεζάνα, και με τη βαθειά κουτάλα ρίχνουμε από πάνω τις γαρίδες και τη σάλτσα.

Ψιλοκόβουμε από πάνω φρέσκο μαϊδανό ή φύλλα βασιλικού και αν θέλουμε τρίβουμε πάνω λεπτό ξύσμα λεμονιού (αν έχουμε φρέσκο λεμόνι, ακέρωτο). Δίνει στο πιάτο γεύση δροσιάς και φρεσκάδα.





Αυτή είναι η γαριδομακαρονάδα, η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται κάποιον χρόνο κι υπομονή - ειδικά το καθάρισμα της γαρίδας -, αλλά δεν την φτιάχνουμε και συχνά...

Στο τραπέζι είναι ευπρόσδεκτη και ιδιαίτερα εντυπωσιακή ! 

Φυσικά μπορούμε, αν το θέλουμε, να χρησιμοποιήσουμε φρέσκα θαλασσινά,
όμως τα φρέσκα μύδια, γιά παράδειγμα, θέλουν κι αυτά καθάρισμα, πρέπει να είμαστε σίγουροι γιά τον τόπο όπου αλιεύτηκαν κ.τ.λ... 





Τέλος,
εύχομαι το καλό
γιά ό, τι κάνετε !