Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2018

Φοκάτσια Ιταλική

Η Φοκάτσια της Απουλίας !

photos
ερασι τέχνης










Η Ιταλική φοκάτσια μοιάζει με ψωμί 
(“panis focacius στην αρχαία Ρώμη), 
ένα ψωμί πλατύ κι επίπεδο, ψημένο σε φούρνο.

Τα υλικά της  φοκάτσια δεν διαφέρουν πολύ από τα υλικά της πίτσας, 
χρειάζεται απαραίτητα καλό ελαιόλαδο, σταρένιο αλεύρι, μαγιά, νερό, αλατάκι και ανάλογα με την περιοχή προσθέτουν μυρωδικά, κρεμμύδι, τυρί, αλλαντικά ή λαχανικά. 

Υπάρχουν και περιοχές, ειδικά στη  βορειο δυτική Ιταλία,  που την φοκάτσια την φτιάχνουν γλυκειά (focaccia dolce).

Ανάμεσα στις παραλλαγές της φοκάτσια, οι επικρατέστερες εκδοχές είναι :

-       Η φοκάτσια της Γένοβα  (focaccia alla genovese)- Λιγουρία

-       Η φοκάτσια του Μπάρι (focaccia alla barese) και

-       (alla messinese), η φοκάτσια της Μεσσήνης - Σικελία


Σήμερα θα φτιάξουμε την φοκάτσια του Μπάρι, που την συνηθίζουν στις περιοχές του Μπρίντιζι, του Λέτσε και του Τάραντα (στην Απουλία).

Η φοκάτσια του Μπάρι γίνεται κλασικά με φρέσκες ντομάτες και ελιές 
ή με λεπτοκομμένες πατάτες 
ή με κόκκους χοντρό αλάτι και δεντρολίβανο. 
Αυτοί είναι οι 3 συνηθέστεροι τύποι…  


Η κλασική φοκάτσια του Μπάρι (Απουλία)
με φρέσκες ντομάτες κι ελιές!






θα χρειαστούμε :

250 γραμ αλεύρι σκληρό
250 γραμ σιμιγδάλι ψιλό, σκληρό
1 μεγαλούτσικη πατάτα, βρασμένη και λιωμένη με το πηρούνι
300 - 350 γραμ χλιαρό νερό
50 γραμ καλό ελαιόλαδο και λίγο ακόμα γιά το ταψί 
μιά πρέζα ζάχαρη
μιά πρέζα αλάτι
μαγιά φρέσκια ή 1 φακελάκι ξηρή (γιά 1/2 κιλό αλεύρι)

και

φρέσκες ντομάτες
ελιές
ρίγανη
αλατάκι
λίγο ακόμα λάδι ελιάς

η εκτέλεση είναι απλή, σε ένα μόνο σημείο χρειάζεται προσοχή, στην τελική υφή της ζύμης.

πρώτα ανακατεύουμε το φακελάκι μαγιάς με το αλεύρι,
προσθέτουμε το σιμιγδάλι,
την λιωμένη πατάτα,
την πρέζα ζάχαρη,
τα 50 ml λάδι,
το αλάτι
και σιγά σιγά ανακατεύοντας , προσθέτουμε νερό, ως να γίνει μιά ζύμη όχι σφιχτή !

η ζύμη δεν πρέπει να είναι στεγνή όπως το φύλλο που ανοίγουμε, αλλά αρκετά ντωτή (όχι χυλός ! αλλά μιά πολύ μαλακή ζύμη...)

λαδώνουμε με αρκετό ελαιόλαδο την λαμαρίνα του φούρνου ή ένα ταψί αντικολλητικό,
τοποθετούμε μέσα την ζύμη μας, την γυρίζουμε μπρος πίσω γιά να πάρει παντού ελαιόλαδο
και κατόπιν με τα δάχτυλά μας την απλώνουμε σε όλο το ταψί.
η υφή της ζύμης πρέπει να είναι αρκετά ντωτή, ώστε να απλώνεται με τα δάχτυλα. 


έχουμε πλύνει τις ντομάτες.
με τα δάχτυλά μας, σπάζουμε και κόβουμε τις ντομάτες σε κομματάκια πάνω από τη ζύμη, έτσι ώστε να πέφτουν τα ζουμάκια πάνω στη ζύμη.
παραχώνουμε μέσα και τα κομματάκια της ντομάτας. αλατίζουμε.
μπήγουμε παντού ελιές.
τρίβουμε από πάνω ρίγανη.
ραντίζουμε παντού ελαιόλαδο.

αφίνουμε την φοκάτσια κοντά σε ζεστό χώρο περίπου γιά μιάν ώρα, να φουσκώσει.

έχουμε ζεστάνει τον φούρνο, στους 200'.
ψήνουμε την φοκάτσια περίπου γιά 50' - εξαρτάται από την δύναμη του φούρνου μας-, ως να ροδίσει.




είναι ένα ευπρόσδεκτο, νόστιμο ψωμάκι, όχι δύσκολο.

μπορούμε να φτιάξουμε τη ζύμη στο μίξερ ή στο χέρι, αν όμως τη φτιάξουμε στο χέρι, πρέπει να τη δουλέψουμε καλά, γιά αρκετά λεπτά...

οι Ιταλοί στην φοκάτσια δεν τσιγκουνεύονται το ελαιόλαδο...

αν θέλουμε, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φρέσκια μαγιά, αφού την διαλύσουμε στο χλιαρό νεράκι.

επίσης, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ελιές με ή και χωρίς κουκούτσι...



καλό
σε ό, τι κάνετε !





Τετάρτη 4 Ιουλίου 2018

Σαμόσα - Σαμπούσα - Σαμούσα

Σαμόσα Samosas

Σαμπούσα(k)   Sambossas 

Σαμούσα Samoussa

ή και ... Briouates (briwates)

photos
ερασι τέχνης


Ορεκτικό καλωσορίσματος !

Η προέλευσή του είναι από την Μέση Ανατολή, και το βρίσκουμε ήδη, σε συνταγές μεσαιωνικές Αραβικές.

Τριγωνικό πιτάκι, τυλιγμένο σε λεπτή, τραγανή ζύμη (μοιάζει με το κινέζικο wonton), με πικάντικη γέμιση, συνήθως τηγανίζεται (σε ορισμένες περιοχές μόνο  ψήνεται).
Στις τοπικές κουζίνες, της Νότιας Ασίας, της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Κεντρικής Ασίας, της Νοτιοδυτικής Ασίας, της Αραβικής χερσονήσου, της Μεσογείου, στο Κέρας της Αφρικής και της Βόρειας Αφρικής.



Ο Ibn Battuta ταξιδιώτης κι εξερευνητής του 14ου αι., περιγράφει ένα γεύμα σε δικαστήριο, όπου η σαμούσακ ή σαμπούσακ (samushak ή sambusak), "μιά μικρή πίτα με γέμιση από κιμά, αμύγδαλα, φιστίκια Αιγίνης, καρύδια και μπαχαρικά, σερβιρίστηκε πριν από το τρίτο πιάτο με το πιλάφι".



Αυτή εδώ η συνταγή είναι γιά κλασικά πιτάκια Σαμπούσα, με μοσχαρίσιο κιμά και κουρκουμά, όμως εσείς μπορείτε να προσαρμόσετε την συνταγή. Έχει ενδιαφέρον να ψάξετε με τι άλλα υλικά μπορούμε να φτιάξουμε την γέμιση,
- είδα ότι υπάρχει μεγάλη ποικιλία από τόπο σε τόπο -, καθώς και τι άλλα μπαχαρικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε.


Ετοιμάζουμε πρώτα τα υλικά :

κιμά μοσχαρίσιο
κρεμμύδια (έβαλα φρέσκα κρεμμυδάκια, με το πράσινό τους)
1 σκελίδα ψιλοκομμένο σκόρδο
ψιλοκομμένο μαϊντανό
1 κ.γ. κουρκουμά
αλατοπίπερο
λίγο ελαιόλαδο

προσέθεσα (από μόνη μου, εκτός συνταγής) άνιθο ψιλοκομμένο και μισή ντομάτα 









Βάζουμε λίγο ελαιόλαδο στο τηγάνι, ξεσβωλιάζουμε μέσα τον κιμά, τσιγαρίζουμε μαζί και τα κρεμμυδάκια, την ψιλοκομμένη ντομάτα, το σκόρδο, τον άνιθο, τον μαϊντανό.
Ψήνουμε μερικά λεπτά.




Προσθέτουμε τον κουρκουμά.





Ανακατεύουμε καλά.





Ψάχνοντας, είδα ότι σε κάποιους τόπους φτιάχνουν και Σαμπούσα με τυρί.
Χώρισα λοιπόν σε ένα πιάτο λίγο από το μείγμα του κιμά κι έτριψα μέσα φέτα.
Είχα έτσι μία γέμιση με τυρί και μία χωρίς.




Το φύλλο τώρα !

Δώστε προσοχή στο φύλλο !
Πρέπει να είναι πολύ λεπτό, σχεδόν διάφανο.

Έτυχε και μου έφεραν Αραβικά φυλλαράκια γιά σαμπούσα, έτοιμα κομμένα, διάφανα, όπως φαίνονται στη φωτογραφία.




Αν όμως δεν είχα, θα έπαιρνα από τα μαγαζιά με Ασιατικά τρόφιμα, το λεπτό φύλλο που φτιάχνουν τα spring rolls ή, στην ανάγκη θα χρησιμοποιούσα τα λεπτά φύλλα μπακλαβά...




Με ένα κουταλάκι βάζουμε γέμιση και τα διπλώνουμε τριγωνικά.




Τηγανίζουμε σε ηλιέλαιο, σε χαμηλή φωτιά, γιά να μην μας καούν απ' έξω.




Ακουμπήστε τα πρώτα σε απορροφητικό χαρτί, να στραγγίξουν καλά.

Τρώγονται ζεστά και χλιαρά.

Είναι απίθανα γιά ορεκτικό, γιά κέρασμα, γιά παιδιά, γιορτές κ.τ.λ.



Νομίζω, πως όσα είχαν μέσα και φέτα έγιναν ακόμα πιό νόστιμα !


* Αρκετές πληροφορίες σχετικά, πήρα από την Wikipedia



καλό
γιά ό, τι κάνετε !






Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018

τα cookies της κυρίας Πόπης

Τα "Νιώτικα" Cookies της κυρίας Πόπης !

photos
ερασι τέχνης




Στον Γιαλό της αγαπημένης Κυκλαδίτικης Ίου, στο ξενοδοχείο "Γλάρος", 
η κυρία Πόπη, μας προσέφερε πρωϊνό, με λιχουδιές φτιαγμένες από τα χεράκια της.

Τάρτα κυρίας Πόπης, δική της μαρμελάδα βερίκοκο, πεντανόστιμα μπισκοτάκια με καρύδια και σταφίδες, που, η κυρία Πόπη - εξ Αμερικής ορμώμενη -, τα ονομάζει "νηστήσιμα cookies".

Αυτά τα νηστήσιμα cookies της, τα έφτιαξα κι εγώ προχτές, αφού μου χάρισε πρόθυμα την συνταγή της,  κι έγιναν πεντανόστιμα !



Η συνταγή γιά 45 κανονικά μπισκότα :

1 φλυτζάνι ζάχαρη καστανή
1/2 φλυτζάνι μαργαρίνη λυωμένη
1/4 φλυτζ. καλαμποκέλαιο (εγώ καλαμποκέλαιο δεν είχα κι έβαλα ελαιόλαδο)
1/4 φλυτζ. κρασί ή ρακή
1/2 κ.γλ. σόδα
1 κ. γλ. κανέλα
2 βανίλιες
μιά πρέζα αλάτι
1/4 κ. γλ. μοσχοκάρυδο
φαρινάπ (μου πήρε 1 πακέτο, δηλαδή 1/2 κιλό αλεύρι)

3/4 του φλυτζ. σταφίδες
1 1/2 φλυτζ. σπασμένη καρυδόψιχα



Γιά όλες τις μετρήσεις χρησιμοποίησα το ίδιο, μεγάλο φλυτζάνι του καφέ.







Πρώτα έσπασα στο μπλέντερ τα καρύδια (να μη γίνουν σκόνη, τα καρύδια πρέπει να φαίνονται),
τα ανακάτεψα καλά με τις σταφίδες και με δυό κουταλιές απ' το αλεύρι. 




Κατόπιν ανακάτεψα όλα τα άλλα υλικά.
Επειδή η ζύμη μου έγινε λίγο σφιχτή, έριξα τέλος μέσα δυό κουταλιές της σούπας λικέρ, γιά να την αραιώσω ελάχιστα.




Έριξα το καρύδι με τη σταφίδα μέσα στη ζύμη κι ανακάτεψα καλά.



Έστρωσα δυό λαμαρίνες με αντικολλητική λαδόκολα,
γέμισα ένα ποτήρι με νερό, έβρεχα μέσα ένα κουτάλι της σούπας,
έπαιρνα μιά κουταλιά ζύμη και την τοποθετούσα τακτικά πάνω στην λαδόκολα.

Η ζύμη δεν πρέπει να είναι ρευστή, γιά να σταθούν τα μπισκότα,
ούτε όμως και σκληρή, γιά να μη βγούν τα μπισκότα σκληρά.
Οι αναλογίες στη συνταγή είναι σωστές, μα αν χρειαστεί μπορείτε να διορθώσετε με μιά-δυό κουταλιές λικέρ ή κονιάκ.


Μου βγήκαν 45 κανονικά κομμάτια.




Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180' ή στους 200'
γιά 15'.




Τα αφίνουμε πρώτα να κρυώσουν εντελώς και ύστερα τα σκεπάζουμε. 








καλό
σε ό, τι κάνετε !







Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018

γλυκό καλοκαιρινό με φρέσκα βερίκοκα

Ανάλαφρο, καλοκαιρινό γλύκισμα με βερίκοκα


photos
ερασι τέχνης



Είναι ένα κλασικά ελαφρύ, Γαλλικής προέλευσης γλυκάκι. 
Γίνεται με φρέσκα βερίκοκα, 
μοιάζει κάπως με , με κλαφουτί ή με flan, 
δροσερό, καλοκαιρινό, εύκολο και γρήγορο.

  



Θα χρειαστούμε :

- 12 ως 14 βερίκοκα
- 3 μεγάλα αυγά
- 2 βανίλιες
- 70 γραμ ζάχαρη γιά τον χυλό και λίγη ακόμα γιά τα βερίκοκα
- 2 γεμάτες κ. σ. αλεύρι που φουσκώνει
- 200 ml χλιαρό γάλα


Πρώτα πλένουμε τα βερίκοκα.
Τα κόβουμε κατά μήκος στα 4, τα βάζουμε σε ένα μπωλ, τους ρίχνουμε λίγη ζάχαρη και με ένα κουτάλι τα ανακατεύουμε καλά.
 




Βουτυρώνουμε καλά ένα ταψάκι και στρώνουμε όμορφα μέσα τα βερίκοκα με τη ζάχαρή τους.








Σε ένα βαθύ μπωλ, με το σύρμα χτυπάμε τα αυγά, τη ζάχαρη και τη βανίλια,
κατόπιν προσθέτουμε σιγά σιγά το αλεύρι και το χλιαρό γάλα χτυπώντας, ως να έχουμε έναν λείο χυλό.

Προσεκτικά ρίχνουμε τον χυλό πάνω από τα βερίκοκα.





Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200', 
περίπου γιά 50' ή, ως να ροδίσει το γλυκό.




Τρώγεται χλιαρό ή, καλύτερα, σε θερμοκρασία δωματίου.






Καλό
σε ό, τι κάνετε !






Κυριακή 17 Ιουνίου 2018

σωστό κλαφουτί με κεράσια

κλαφουτί παραδοσιακό, Γαλλικό γλύκισμα, με κεράσια

photos
ερασι τέχνης
 


Με τα clafoutis έχω πειραματιστεί πολλές φορές. Κι έχω κι άλλοτε δώσει εδώ  μερικές συνταγές.

Το προσωπικό μου γούστο θέλει το clafoutis με κρέμα. 
Με κρέμα αφράτη και τρεμουλιαστή. Δεν το προτιμώ ψωμένιο, σαν κέϊκ με φρούτα, όπως είναι πολλές, αυθεντικές συνταγές, μήτε θέλω η κρέμα του να είναι σφιχτή και στεγνή.

Η σημερινή συνταγή clafoutis είναι πάντα παραδοσιακή της Γαλλίας, η εκδοχή με αφράτη κρέμα, όπως ακριβώς την θέλω.
Την βρίσκω σωστή και την μοιράζομαι μαζί σας.




Θα χρειαστούμε γι αυτό :

- κεράσια καλά πλυμένα, ολόκληρα, με το κουκούτσι τους *


- 4 αυγά
- 2 βανίλιες
- 100 γραμ. ζάχαρη και λίγη ακόμα γιά το ταψάκι
- 110 γραμ. αλεύρι
- μιά πρέζα αλάτι
- 1/2 κιλό κρέμα γάλακτος, πλήρη
- 150 ml γάλα, όχι ζεστό
- μέχρι 100 ml, λικέρ της αρεσκείας μας ή ρούμι ή κονιάκ
- λίγο μαλακό βούτυρο (όχι ζωϊκό) γιά το ταψί



Βουτυρώνουμε ένα ταψάκι και με το χέρι μας ραντίζουμε σε όλη του την επιφάνεια λίγη ζάχαρη.
Απλώνουμε μέσα τα κεράσια ολόκληρα.






Σε βαθύ μπώλ σπάζουμε τα αυγά, προσθέτουμε τη ζάχαρη, τις βανίλιες, μιά πρέζα αλάτι και χτυπάμε, ανακατεύοντας καλά.
Προσθέτουμε το αλεύρι χτυπώντας πάντα με το σύρμα, ως να διαλυθούν όλοι οι σβώλοι.





Σιγά σιγά προσθέτουμε την κρέμα, το γάλα και το αλκοόλ.
Ανακατεύουμε καλά.




Προσεκτικά ρίχνουμε όλο το υλικό πάνω από τα κεράσια.
Το ύψος μέσα στο ταψί, καλό είναι να φτάνει τους 3 - 4 πόντους.




Ψήνουμε σε φούρνο προθερμασμένο, στους 200', 
περίπου γιά 40',
ως να δούμε να κοκκινίζει το clafoutis.





Τρώγεται καλύτερα ζεστούτσικο, χλιαρό ή σε θερμοκρασία δωματίου.




Εσωτερικά μοιάζει αρκετά με 




Είναι καλή συνταγή, όχι δύσκολη, με φρούτο καλοκαιρινό !






* μετά από πολλές δοκιμές, τελικά καταλήγω, πως το κεράσι πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε ολόκληρο, με το κουκούτσι του.
το κουκούτσι, όταν ψηθεί μέσα, προσδίδει κάτι επιπλέον στην γεύση.
ακόμα, όταν το κεράσι είναι ατρύπητο, δεν βγάζει πολλά υγρά στο γλύκισμα και δεν βάφει κόκκινη την κρέμα. 
φυσικά, με κουκούτσι ή χωρίς, το προσαρμόζουμε σύμφωνα με τις συνθήκες και τα γούστα μας...





καλό
σε ό, τι κάνετε !






Τετάρτη 30 Μαΐου 2018

Κώκ παλαιάς μόδας και υπέροχο !

Το υπέροχο κώκ των παιδικών μας χρόνων !


το έφτιαξε η αδερφή μου





photos
ερασι τέχνης

γλυκίσματα παλαιάς κοπής !


Όταν είμαστε εμείς παιδιά - την πάλαι ποτέ δεκαετία του '60 - στον τόπο μας δεν υπήρχε  η υπεραφθονία των γλυκισμάτων, που υπάρχει σήμερα... Τίποτα τότε ακόμα δεν ήταν στην Ελληνική κοινωνία ... υπεράφθονο, όπως επίσης και τίποτα δεν ήταν τότε αυτονόητο! 

Υπήρχαν βέβαια γλυκά ! Με αφορμή το υπέροχο vintage κώκ, 
εις δόξαν του καιρού
και προς ενημέρωση των σημερινών παιδιών κυρίως, 
μπαίνω εδωδά  στον πειρασμό να θυμηθώ μερικά από τα πιό συνηθισμένα γλυκίσματα εκείνων των δικών μας παιδικών χρόνων, όσα δηλαδή μου έρχονται πρώτα στο νου... Οφείλω να πω όμως, ότι γνωρίζω και μπορώ να μιλήσω μονάχα γιά τα γλυκίσματα στην Αθήνα εκείνης της εποχής, και στην γύρω περιοχή της...
Είναι πιθανό, ότι σε κάθε περιοχή της πατρίδας μας, τω καιρώ εκείνω, θα υπήρχαν άλλα γλυκίσματα... 


Έπαιρνε λοιπόν τότε η μάνα μας μιά φέτα ψωμί, 
την έβρεχε κάτω από τη βρύση γιά να την μαλακώσει κάπως, κι έπειτα ράντιζε από πάνω λίγη ζάχαρη. Μας έδινε το ψωμί στο χέρι και μας έστελνε έξω να παίξουμε. Αυτό ήταν ένα πρώτο παιδικό γλυκό! 

Παραλλαγή αυτού, ήταν πάλι μιά φέτα ψωμί, όχι βρεμένο, αλλά αλειμμένο με βούτυρο και πάλι από πάνω η ζάχαρη...

Το πιό συνηθισμένο, ας πούμε γλυκό, που το έφτιαχναν καθημερινά στα περισσότερα σπίτια και το έτρωγαν τα παιδιά, αλλά που εμένα μου προκαλούσε αηδία και σύγκρυο, ήταν το εξής: 
μέσα σ' ένα μεγάλο φλυτζάνι έριχναν έναν ωμό κρόκο αυγού, δυό γεμάτα κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη και μιά κουταλιά κακάο! Αυτό όλο, άρχιζαν μ' ένα κουτάλι να το χτυπάν, να το χτυπάν, να το χτυπάν γιά αρκετή ώρα, ώσπου αυτό φούσκωνε, γινόταν μιά κρέμα, σαν ένας παχύς αφρός, που κατόπιν στον τάϊζαν υποχρεωτικά με το κουτάλι... Η ονομασία αυτού, "χτυπητό αυγό"!

Άλλο γλύκισμα της εποχής ήταν ο σπιτικός σιμιγδαλένιος χαλβάς. Ζεστός, μυρωδάτος, καμμιά φορά είχε μέσα καρύδια κι αμύγδαλα κι όπωσδήποτε από πάνω κανέλα.

Οι τηγανίτες, στη στιγμή φτιαγμένες από χυλό, κι από πάνω μέλι. Κι οι τραγανοί λουκουμάδες με μέλι.

Το ρυζόγαλο.

Σαλάμι γλυκό.

Οι αυγόφετες, πάλι φέτες ψωμί, παπαριασμένες σε γάλα κι αυγό, τηγανισμένες σε βούτυρο, κι από πάνω ζάχαρη με κανέλα.

Οι γκοφρέτες απ' το περίπτερο ή, απ' το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς...
Τα σοκολατάκια μαργαρίτες...
Και η ΙΟΝ αμυγδάλου...

Το μαμαδίστικο γλύκισμα με μπισκότα, κρέμα πιάτου κι από πάνω στάλες μαρμελάδα...

Τα κλασικά Ελληνικά grands, που ως παιδιά, φυσικά δε χαμπαριάζαμε τότε την αξία τους, μπακλαβάς, γαλακτομπούρεκο, καρυδόπιτα, κι ένα που το έλεγαν χαλβά της ρήνας και που, θαρρώ, στις μέρες μας έχει εντελώς χαθεί... Αυτά φυσικά δεν ήσαν καθημερινά γλυκά, αλλά τα έφτιαχναν τις γιορτινές μέρες ή και τις Κυριακές.

Στην δεκαετία του '70, μέσα στην εφηβεία μας, εμφανίστηκε το προφιτερόλ ! Και η millefeuille ! Και οι πάστες, σεράνο, κασσετίνα, νουγκατίνα, σοκολατίνα, τρούφα, λευκή αμυγδάλου, ήσαν τότε στο φόρτε τους...

Την δεκαετία 70-80, κασάτο παγωτό, φλαμπέ παγωτό και παγωτό αρμενοβίλ! Αναρωτιέμαι γιατί άραγε έχουν εξαφανιστεί σήμερα από την πιάτσα αυτοί οι τρείς πραγματικοί κολοσσοί του παγωτού!...

Τα σουδάκια (όχι όπως κυκλοφορούν σήμερα, από πάνω με ρευστή, μαλακή σώς καραμέλας, αλλά με καραμέλα κρατσανιστή πάνω στα ξεροψημένα Σου!)... 
Και τέλος τα αγαπημένα κλασικά εκλαίρ και τα κώκ !

Αυτά θυμάμαι ως γλυκά των παιδικών και πολύ νεανικών μας χρόνων, στην Αθήνα... Ίσως να ήταν κι άλλα, όμως αυτά είναι τα πρώτα, που pêle-mêle εμένα μου ήρθαν στο μυαλό...



Το κώκ τώρα, παλαιάς μόδας γλύκισμα, το βλέπω πάντα στα ζαχαροπλαστεία,  κωκάκια μικρά ή στο κλασικό στρογγυλό τους μέγεθος.

Το κώκ είναι ευτυχώς η σπεσιαλιτέ της αδελφής μου και τα παιδιά, της ζήτησαν να τους το φτιάξει. 
Έτσι είδα κι εγώ πώς γίνεται, δύσκολο δεν είναι, αλλά χρειάζεται ωστόσο μιά διαδικασία...


Κώκ 
-η δόση είναι γιά ένα ταψί με διάμετρο 39 cm.-
(οικογενειακό μέγεθος ή γιά γιορτές, πάρτυ κ.τ.λ.)




Θα χρειαστούμε :

Γιά το παντεσπάνι

8 αυγά σε θερμοκρασία δωματίου
1 1/2 φλυτζάνι αλεύρι μπλέ
1 1/2 φλυτζάνι ζάχαρη
1 κ.σ. γεμάτη μπέικιν
2 βανίλιες
λίγο βιτάμ γιά να αλείψουμε το ταψί


Γιά την κρέμα

6 ποτήρια γάλα
6 κ.σ.ζάχαρη
6 κ.σ. βανίλια Γιώτη (όχι πολύ γεμάτες κουταλιές)
1 γεμάτη κουταλιά βιτάμ


Γιά την επικάλυψη σοκολάτας

3 κουβερτούρες πικρή σοκολάτα, κομμένη σε μικρά κομμάτια
375 γραμ. κρέμα γάλακτος
375 γραμ. άχνη ζάχαρη
(η οδηγία είναι, όσα γραμμάρια κουβερτούρα, τόση ακριβώς κρέμα γάλακτος, τόση ακριβώς άχνη)


Εκτέλεση :

Ανάβουμε τον φούρνο γιά να τον προθερμάνουμε στους 200'.

Χωρίζουμε πολύ προσεκτικά τους κρόκους των αυγών από τα ασπράδια, γιά να φτιάξουμε μαρέγκα.
Σε ένα μεγάλο σκεύος βάζουμε τα 8 ασπράδια κι αρχίζουμε να τα κτυπάμε στην μεγάλη ταχύτητα του μίξερ. Κτυπάμε μερικά λεπτά, ως να φουσκώσει και να σφίξει η μαρέγκα.
Μόλις γίνει η μαρέγκα, ρίχνουμε σιγά σιγά μέσα τη ζάχαρη, χτυπώντας διαρκώς, προσθέτουμε τους κρόκους, το 1,5 φλυτζ. αλεύρι, το μπέικιν και τις 2 βανίλιες. 

Αλείφουμε καλά το ταψί με βιτάμ και ρίχνουμε μέσα τον χυλό που φτιάξαμε.
Τον ψήνουμε στον προθερμασμένο φούρνο, όπως ψήνουμε το παντεσπάνι, περίπου γιά 40'. Στα 40' μπήγουμε ένα μαχαίρι και αν βγει καθαρό είναι έτοιμο.




Στο μεταξύ, όσο το παντεσπάνι ψήνεται, εμείς φτιάχνουμε την κρέμα, όπως φτιάχνουμε την κρέμα πιάτου.
Βάζουμε σε κατσαρόλα να βράσουν τα 5 ποτήρια γάλα.
Σε χωριστό σκεύος ανακατεύουμε καλά το 1 ποτήρι γάλα με τις 6 κ.σ. ζάχαρη και τις 6 κ.σ. βανίλια, να διαλυθούν εντελώς. 
Προσθέτουμε αυτό το μείγμα σιγά σιγά κι ανακατεύοντας διαρκώς στο γάλα που βράζει, σε πολύ σιγανή φωτιά, γιά να μην "πιάσει".
Μόλις η κρέμα πήξει, την κατεβάζουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε μέσα ένα καλό κομμάτι βούτυρο, ανακατεύουμε, κι αφίνουμε στην άκρη να κρυώσει λίγο.


Όταν το παντεσπάνι ψηθεί, το βγάζουμε από τον φούρνο και κάνουμε την εξής γρήγορη κίνηση :
έχουμε μιά λεπτή, καθαρή πετσέτα της κουζίνας, την βρέχουμε καλά κάτω απ' τη βρύση και την στίβουμε πολύ καλά, με τα χέρια μας. 
Μόλις βγάλουμε το ταψί από τον φούρνο, ακουμπάμε την βρεμένη πετσέτα στο παντεσπάνι, πάνω σε όλη του την επιφάνεια. Το αφίνουμε έτσι σκεπασμένο με την υγρή πετσέτα γιά 5' περίπου. Αυτό γίνεται, γιατί πρέπει να προφυλάξουμε την κρούστα του να μη σπάσει, ώστε να μπορέσουμε κατόπιν να στρώσουμε πάνω τη σοκολάτα...


Στο μεταξύ, όσο το αφίνουμε σκεπασμένο με την υγρή πετσέτα, φτιάχνουμε την επικάλυψη σοκολάτας.




Σε ένα κατσαρολάκι βράζουμε ελαφρά την κρέμα γάλακτος.
Μόλις αυτή ξεκινήσει να βράζει την κατεβάζουμε απ' τη φωτιά , ρίχνουμε μέσα τα κομματάκια κουβερτούρας κι ανακατεύουμε ως να λιώσουν.
Όταν η κουβερτούρα λιώσει εντελώς, ενσωματώνουμε και την άχνη.
Η επικάλυψη είναι έτοιμη.


Βγάζουμε το παντεσπάνι από το ταψί, και με ένα μαγάλο μαχαίρι το χωρίζουμε στα 2.

Ξαναβάζουμε τον πάτο του γλυκού μέσα στο ταψί και προσεκτικά, μ' ένα κουτάλι απλώνουμε από πάνω την κρέμα που έχουμε φτιάξει.







Πιάνουμε με τα δυό μας χέρια το πάνω μισό μέρος απ' το παντεσπάνι και το τοποθετούμε πάνω στην κρέμα.




Μαλακά, ρίχνουμε από πάνω και την επικάλυψη σοκολάτας.








Το Κώκ είναι έτοιμο !

Περιμένουμε λίγο να κρυώσει και το βάζουμε στο ψυγείο, ως να το χρειαστούμε. 







Η χαρά των παιδιών αλλά και ... των μεγάλων παιδιών !

Εύκολο είναι, να μην το φοβηθείτε, απλά, χρειάζεται λίγη οργάνωση, συντονισμό κινήσεων και λίγη προσοχή στις λεπτομέρειες...

Το αποτέλεσμα, εξαιρετικό !


καλό
σε ό, τι κάνετε !