Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

Μαρμελάδα με φρούτα του δάσους

Μαρμελάδα με κόκκινα φρούτα.

Εναλλακτικά,

"άγρια" φρούτα, sauvages



Μαύρα φραγκοστάφυλα, φράουλες, μαύρα βατόμουρα, 
κόκκινα φραγκοστάφυλα, 
κόκκινο βατόμουρο, μύρτιλλο, ολίγο βύσσινο


Βρήκα στην αγορά δυό σακουλάκια, από 750 γραμ. έκαστον, και τα άρπαξα !
Διότι, αληθινά τρελαίνομαι γι αυτά τα μικρά κόκκινα σβωλαράκια, μου αρέσει το χρώμα τους, η πολυποικιλότητά τους, μιά κάπως υπόξινη γεύση τους, ακόμα πιό πολύ με ξετρελαίνει η μυρωδιά τους, η μυρωδιά του φρέσκου, άγριου καρπού, κι ακόμα, ακόμα πιό πολύ με ξετρελαίνει η σκέψη πως οι καρποί αυτοί είναι σχεδόν sauvages - άγριοι. 
Στην Ελλάδα (στον Παράδεισο των καρπών !), δεν είμαστε μαθημένοι σ' αυτά τα συγκεκριμένα, μικρά κόκκινα φρουτάκια, εκτός φυσικά από τις αγαπημένες φράουλες, το κεράσι και τον ανοιξιάτικο μας πρίγκηπα, το βύσσινο.
Πολλές φορές το έχω σκεφτεί, πως αν ζούσα σε μιάν εξοχή, απανταχού της Ελλάδας, κάθε Αύγουστο και Σεπτέμβρη θα χα την ευτυχία να χώνομαι μες τις αγκαθιές και τους φράχτες και να μαζεύω τ' άγρια μικρά βατόμουρα.
Έχω ακόμα μιά θύμιση αρκετών χρόνων πριν, ένα καλοκαίρι στην ορεινή γαλλική Auvergne , να περιδιαβαίνω αγρούς - ώρες που δεν εργαζόμουν- και να συναντώ αυτοφυή, ολούθε φυτρωμένα, αληθινά άγρια grosseilles, myrtilles, cassis, fraises des bois, framboises.
Απίστευτοι καρποί, με τους οποίους φτιάχνουν κι ένα απ' τα πιό αρωματικά τσάγια που υπάρχουν. Τσάϊ "quatre fruits rouges" (τέσσερα κόκκινα φρούτα), κι αν κάπου το συναντήσετε, δοκιμάστε το.

Έτσι λοιπόν τα βρήκα προχτές στην αγορά και τ' άρπαξα !

Έφτιαξα μ' αυτά μιάν ελαφριά μαρμελάδα, λίγο ρευστή, τρυφερή, κόκκινη κι αρωματική.
Τα έλιωσα πρώτα στο μπλέντερ, όχι εντελώς όμως, γιά να μείνουν μέσα και κομματάκια, τα έβαλα στην κατσαρόλα, όσος πολτός τόση ζάχαρη, μισό περίπου ποτήρι νερό και τα άφισα να βράζουν.
Χρειάζεται ένα σωστό ξάφρισμα, πρώτα δυνατή φωτιά κι έπειτα χαμηλώνουμε γιά να μην μας κολλήσει η μαρμελάδα στον πάτο της κατσαρόλας, ανακατεύουμε διαρκώς, καλύτερα με ξύλινη κουτάλα και στο τέλος, λίγο πριν κατεβάσουμε την κατσαρόλα απ' τη φωτιά, στίβουμε μέσα το υπέροχο φυσικό συντηρητικό, το λεμόνι.

Κατεβάζουμε, ρίχνουμε τη μαρμελάδα σε ζεστά βαζάκια που όλην αυτήν την ώρα τα αποστειρώναμε στον φούρνο, γυρίζουμε τα βαζάκια ανάποδα ως το άλλο πρωί, να κρυώσουν εντελώς.

Αυτή είναι η διαδικασία, συνηθισμένη κι απλή.
Αν σας αρέσει η ιδέα, φτιάξτε το !


Να είναι καλό, ό, τι κάνετε !









Σάββατο 2 Απριλίου 2016

μπατόν σαλέ


batons sales
photos
ερασι τέχνης


χρειαζόμαστε :

120 γραμ αλεύρι
100 γραμ τριμμένο τυρί, παρμεζάνα ή κάποιο άλλο τυρί πικάντικο σκληρό
60 ml κρύο νερό
30 γραμ βούτυρο μαλακό
1 κ. γλ. μαγιά
μιά πρέζα αλάτι
1/2 κ. γλ. πιπέρι cayenne λέει η συνταγή, μα αφού εγώ το δοκίμασα, σας προτείνω να μην το βάλετε. Καίει πολύ!
Αντ' αυτού βάλτε κάποιο μυρωδικό που σας αρέσει, π.χ. γλυκάνισο ή αρωματίστε τη ζύμη με λίγο ούζο ή βάλτε κάτι άλλο που εσείς θέλετε ή, μην βάλετε τίποτα.

Ανακατεύουμε το αλεύρι με τη μαγιά, προσθέτουμε το βούτυρο, δουλεύουμε με τα χέρια μας, προσθέτουμε το τυρί, μιά στάλα αλάτι, τέλος σιγά σιγά το νερό.
Φτιάχνουμε ένα κανονικό ζυμαράκι, σε μπάλα.


Ανάβουμε τον φούρνο, να τον προθερμάνουμε στους 180'.

Παίρνουμε στα δάχτυλά μας πολύ μικρές μπαλίτσες απ' τη ζύμη και πλάθουμε κορδονάκια.
Επειδή η ζύμη έχει μέσα μαγιά και στο ψήσιμο φουσκώνει, φτιάχνουμε λεπτά κορδονάκια.
Τα στρώνουμε σε λαμαρίνα, πάνω σε αντικολλητικό χαρτί ψησίματος.





Ψήνουμε στους 180', τουλάχιστον γιά 10'
ή
ως να ροδοψηθούν τα μπατόν σαλέ.
Προσοχή, να μη μαυρίσουν και καούν !




Όταν τα βγάλουμε απ' τον φούρνο τ' αφίνουμε αραιά, ως να κρυώσουν εντελώς.
Στην αρχή θα είναι μαλακά, όταν κρυώσουν εντελώς γίνονται τραγανά.
Το τυρί τα νοστιμίζει πολύ.
Προαιρετικά, αν θέλουμε, πριν τα ψήσουμε τα ραντίζουμε με μαυροκούκι ή και με σουσάμι.

Τα διατηρούμε σε σιδερένιο κουτί ή σε αεροστεγή συσκευασία, γιά να μη μαλακώνουν.

Βάλτε τα κοντά στο ποτάκι σας κι απολαύστε τα ! 


Να έχετε καλό !