Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

Μους καφέ

Μους καφέ

- αμάρτημα στιγμιαίο και ωραίο ! -
photos
ερασι τέχνης



Γιά 5 - 6 φλυτζάνια θα χρειαστούμε :

350 γρ κρέμα γάλακτος
200 γρ σοκολάτα υγείας ή γάλακτος
150 ml γάλα
2 κ. σ. στιγμιαίο καφέ (σκόνη)
ελάχιστο κακάο (σκόνη) 

Χτυπάμε πρώτα την κρέμα γάλακτος να γίνει σαντιγύ και την βάζουμε στο ψυγείο.
(αντί γιά κρέμα γάλακτος, μπορούμε να χτυπήσουμε ένα κουτάκι φυτική σαντιγύ, το γευστικό αποτέλεσμα "στέκει καλά", όμως δεν είναι το ίδιο...)

Σε κατσαρόλι ζεσταίνουμε καλά το γάλα με τον στιγμιαίο καφέ (να μη βράσει), το κατεβάζουμε απ' τη φωτιά και ρίχνουμε μέσα τη σοκολάτα σπασμένη σε μικρά κομμάτια. Ανακατεύουμε καλά να λυώσει εντελώς η σοκολάτα και το αφίνουμε στην άκρη, ως να κρυώσει.

Όταν το γάλα με τη σοκολάτα κρυώσει, βγάζουμε τη σαντιγύ απ' το ψυγείο και τα ενώνουμε, ανακατεύοντας σιγά και απαλά.

Βάζουμε το μείγμα σε γυάλινα μπωλάκια ή σε ωραία φλυτζάνια του καφέ.
Έχουμε κρατήσει λίγη σαντιγύ γιά να βάλουμε από πάνω και με ένα μικρό σουρωτήρι ραντίζουμε πάνω λίγη σκόνη κακάο.

Το βάζουμε στο ψυγείο τουλάχιστον 1-2 ώρες, ως να σφίξει και να δέσουν τα υλικά του.





αν σας αρέσει ο καφές (και τα παράγωγα)
φτιάξτε το !







Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

κρέπες - οι Γαλλικές

Οι κλασικές Γαλλικές Κρέπες



(γιά περίπου 25 μέτριες κρέπες)
photos
ερασι τέχνης

θα χρειαστούμε : 

250 γραμ αλεύρι
3 αυγά
400 ή 500 ml γάλα
μιά πρέζα αλάτι
1 κ.σ. ζάχαρη
25 γραμ λειωμένο βούτυρο


Βάζουμε το αλεύρι σε ένα βαθύ μπωλ και κάνουμε στη μέση μιά λακουβίτσα.
Χτυπάμε τα αυγά, τα ρίχνουμε στη λακούβα, ρίχνουμε τη ζάχαρη, την πρέζα αλάτι κι αρχίζουμε να ενσωματώνουμε τα αυγά στο αλεύρι.

Σιγά σιγά προσθέτουμε το γάλα, διαλύοντας τα γρομπάκια απ' το αλεύρι.
Φτιάχνουμε έτσι έναν μέτριο χυλό, όχι πηχτό, μήτε όμως πολύ νερουλό.

Ο χυλός μας, πρέπει να είναι λείος.
Στο τέλος ρίχνουμε μέσα το λειωμένο βούτυρο, ανακατεύουμε και τ' αφίνουμε λιγάκι να σταθεί. Υπολογείστε περίπου να σταθεί ένα μισάωρο ή μία ώρα, αλλά αν βιάζεστε και δεν έχετε χρόνο, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε κατευθείαν.

  


Παίρνουμε ένα μέτριο αντικολλητικό τηγάνι, το αλείφουμε ελαφρά με βούτυρο και το βάζουμε να κάψει πάνω στην εστία.

Με ένα φλυτζανάκι του Ελληνικού καφέ ή με μιά μικρή κουτάλα παίρνουμε λίγο απ' τον χυλό, τον ρίχνουμε στο τηγάνι, αν χρειαστεί το στριφογυρίζουμε γιά να πάει παντού και αφίνουμε την κρέπα να ψηθεί απ' τη μιά μεριά. 




Μόλις ψηθεί από τη μιά, πολύ εύκολα με ένα πηρούνι την γυρίζουμε να ψηθεί κι απ' την άλλη.
Γιά να ρίξουμε στο τηγάνι την επόμενη κρέπα, πρέπει κάθε φορά να ξαναβουτυρώνουμε ελαφρά. 

Αν δεν έχουμε συνηθίσει να φτιάχνουμε κρέπες, μπορεί στην αρχή να καταστρέψουμε μιά ή δυό, ως να βρούμε ακριβώς τον τρόπο τους.
Γίνονται πάντως εύκολα, είναι πολύ γευστικές και τις τρων μικροί μεγάλοι.



Τις κρέπες τις γεμίζουμε με ό, τι αγαπάμε και με ό, τι φανταστούμε...
Καθώς είναι ζεστές μπορείτε από πάνω να ρίξετε μέλι, ζάχαρη, να στρώσετε νουτέλα ή μαρμελάδα.
Μπορείτε να τις γεμίσετε με τυρί, ζαμπόν και να τις βάλετε γιά λίγο στο φούρνο, ως να λιώσει το τυρί.
Αν θέλετε να τις σερβίρετε σε τραπέζι, μπορείτε να έχετε έτοιμη μιά ελαφριά μπεσαμέλ, να βάλετε μέσα ό, τι υλικό έχετε ετοιμάσει, σπανάκι με φέτα ή κιμά ή κοτόπουλο ή λαχανικά ή, ό, τι εσάς σας αρέσει, να γεμίσετε μία μία, να τις ακουμπήσετε σε ένα βουτυρωμένο ταψί, να ρίξετε από πάνω λίγη κρέμα γάλακτος και να τις ψήσετε γιά λίγο στο φούρνο.

Αν η γέμιση την οποία βάζουμε στις κρέπες είναι ψημένη, φυσικά δεν χρειάζεται να τις βάλουμε στον φούρνο.



Είναι πολύ γευστικές και γίνονται ανάρπαστες.

Στη Γαλλία, ειδικά στις μεγάλες πόλεις, - ως εθνική τροφή - τις βρίσκεις παντού, σε κάθε γωνιά, όπως, ας πούμε, εδώ το σουβλάκι... 
Σε κάποιες περιοχές, γιά παράδειγμα στην Βρετάννη, επειδή παλιά δεν υπήρχε σε αφθονία το λευκό αλεύρι, το φαγητό του φτωχού ήταν κρέπα φτιαγμένη με σκούρο αλεύρι, όχι από λευκό σιτάρι...
Έτσι τις τρων ακόμα και σήμερα, γαλέττες από μαύρα αλεύρια και είναι νοστιμότατες.

Αν τις προορίζουμε γιά γλυκές, μπορούμε αν θέλουμε, να τρίψουμε μέσα στον χυλό ξύσμα από φρέσκο λεμόνι ή πορτοκάλι. Να τις αρωματίσουμε με όποιο λικέρ θέλουμε.

Κάποιοι, ρίχνουν μέσα στον χυλό και μπύρα, γιά να γίνει πιό αφράτος.

Ακόμα, γιά να σας διευκολύνω, θέλω να πω ότι μπορούμε να φτιάξουμε το χυλό στο μπλέντερ ή με μίξερ χειρός.



Μην φοβηθείτε να τις φτιάξετε, είναι πανεύκολες.




Καλήν επιτυχία
σας εύχομαι !













Σάββατο 12 Μαρτίου 2016

συκώτι μοσχαρίσιο ψητό

αυτήν την πολύ καλή συνταγή γιά
   
ψητό μοσχαρίσιο συκώτι


βρήκα εδώ :




ακολούθησα την συνταγή με σχολαστική λεπτομέρεια, καθώς συστήνει ο γράφων. το τελικό γευστικό αποτέλεσμα είναι όντως εξαιρετικό. πέρα από τα συνήθη...

photos
ερασι τέχνης


Το συκώτι, ως τροφή, είναι μάλλον μιά ιδιαίτερη περίπτωση. Ή σου αρέσει, ή δεν θες ν' ακούσεις γι αυτό...
Όταν είμασταν παιδιά, η μάνα μας έκοβε το μοσχαρίσιο συκώτι χοντρά κομματάκια, το αλεύρωνε και μας το τηγάνιζε. Ή άλλοτε το ψιλόκοβε, του έβαζε ένα κομμάτι ξύλο κανέλας (γιά να σπάσει η μυρωδιά του), κόκκους μαυροπίπερο ή και μπαχάρι και το φτιαχνε με σάλτσα ντομάτα, συνοδεία σε πατάτες τηγανιτές ή ρύζι.
Μεγαλώνοντας εμείς, ψάχνοντας και σε άλλες κουζίνες ανακαλύψαμε έναν παραδοσιακό Ιταλικό, κλασικό τρόπο μαγειρέματος. 
Fegato alla veneziana ! Τον θεωρώ, και μάλλον όσοι τον δοκίμασαν τον θεωρούν, εξαιρετικό τρόπο μαγειρέματος του μοσχαρίσιου συκωτιού.

Προτείνω να δοκιμάσετε, όσοι ήδη δεν το έχετε κάνει, και τον παρακάτω τρόπο ψησίματος, ακολουθώντας σχολαστικά τις λεπτομέρειες.

Το φαγητό είναι θαρρώ γιά τη ζωή των ανθρώπων μιά σημαντική υπόθεση, ώστε να πετάμε ένα κομμάτι στην κατσαρόλα και να το περιμένουμε να γίνει.
Γιά να ευχαριστήσουμε αρχικά το μάτι, την όσφρηση, τη γεύση, χρειάζεται να δείχνουμε μιά στοργή και στην τροφή.
Όχι εξεζητημένα, ακριβά και σικέ (δήθεν) πράγματα... Απλώς μιά φροντίδα χρειάζεται, καλή πρώτη ύλη, λίγη προσοχή και κάποια υπομονή. Ενίοτε και ολίγη δημιουργική φαντασία... Δημιουργικό παιχνίδι.


Γιά να φτιάξουμε λοιπόν αυτό το μοσχαρίσιο συκώτι, πρέπει πρώτα, απαραίτητα να το βαπτίσουμε σε γάλα.
Δεν θα ασχοληθώ εγώ εδώ με την χημεία, δεν είναι η ειδικότητά μου, διάβασα ότι το γάλα το κάνει τρυφερό, μάλλον έτσι είναι, βαπτίστε το λοιπόν σε γάλα.
Αφήστε το τελείως καλυμμένο, γιά αρκετήν ώρα (εγώ το άφησα μέσα στο γάλα γιά μιάν ώρα)




Όταν είμαστε έτοιμοι να ψήσουμε, λαδώνουμε ελαφρά ένα αντικολλητικό σκεύος (λάδωσα ένα βαρύ μαντέμι) και το αφίνουμε πάνω στην εστία, να κάψει καλά.




Στο μεταξύ, βγάζουμε το συκώτι από το γάλα, το στραγγίζουμε καλά και το σκουπίζουμε απαλά με χαρτί κουζίνας. Δεν πρέπει να είναι υγρό.
Το βάζουμε σε μιά πιατελίτσα και με το χέρι μας το αλείφουμε καλά με μιά στρώση καπνιστή πάπρικα, να πάει παντού. Βάλτε αρκετή, μην την φοβηθείτε, προσδίδει γεύση χωρίς να καίει.
Είμαστε έτοιμοι τώρα γιά το ψήσιμο.




Ακουμπάμε τα κομμάτια του συκωτιού πάνω στο σκεύος που καίει.
Δεν τα αφίνουμε εκεί πάνω να ψηθούν μόνα τους, γιατί θα τα καταστρέψουμε. Θα στεγνώσουν και δεν θα μείνουν αφράτα.
Παίρνουμε μιά λαβίδα (εγώ δεν είχα άλλη λαβίδα, εκτός από κείνην που πιάνουμε τα σπαγγέτι) κι αρχίζουμε διαρκώς να τα γυρίζουμε.
Καλύτερα να μη χρησιμοποιήσουμε πηρούνι γιά το γύρισμα, με τη λαβίδα δεν τα τρυπάμε και κρατάνε τους χυμούς τους.
Χαμηλώνουμε λίγο τη φωτιά και συνεχίζουμε να γυρίζουμε συνέχεια τα κομμάτια κι απ' τις δύο μεριές, μέχρι να δούμε ότι δεν βγάζουν πιά καθόλου ροζ , σημείο πως έχουν ψηθεί.



Αφού ψηθούν, έχουμε κοντά μας ένα ξύλο κοπής, και με την λαβίδα πάντα τα μεταφέρουμε εκεί.
Σκεπάζουμε ερμητικά με ένα αλουμινόχαρτο και τα αφήνουμε έτσι τουλάχιστον ένα πεντάλεπτο. 



Ανοίγουμε,
με κοφτερό μαχαίρι κόβουμε λοξές τις φέτες,
σταλάζουμε από πάνω μιά γραμμή από φρέσκο ελαιόλαδο,
ρίχνουμε πάνω λίγο χοντρό αλάτι,

έχουμε έτοιμη δίπλα μιάν ωραία πράσινη σαλάτα,
και καλό κρασάκι

απολαμβάνουμε !





να είναι καλό
ό, τι κάνετε !











Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

καλαμάρια ψητά

καλαμάρια γεμιστά, ψητά
photos
ερασι τέχνης


μιλήσαμε κι άλλοτε γιά γεμιστά καλαμάρια.

σήμερα η συνταγή είναι διαφορετική. 
κάνουμε άλλη γέμιση και άλλο ψήσιμο. 



παίρνουμε καλαμάρια ή θράψαλα, όχι πολύ μικρά, τα καθαρίζουμε, τους βγάζουμε και το εσωτερικό κοκκαλάκι, τα πλένουμε.

τα πιπερώνουμε εσωτερικά και τα γεμίζουμε με τυρί φέτα, κομμάτια φρέσκιας ντομάτας και, αν θέλουμε, λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό ή δυόσμο.


κλείνουμε καλά το άνοιγμά τους με μιά γερή οδοντογλυφίδα.


σε αυτήν τη φάση, αν θέλουμε να τα ψήσουμε στη σχάρα, στα κάρβουνα ή στο γκρίλ, τα λαδώνουμε απ' έξω καλά με το χέρι μας και τα βάζουμε να ψηθούν πάνω σε καυτή σχάρα.

τα καλαμάρια δεν χρειάζονται πολύ ψήσιμο, γιατί θα σκληρύνουν.
μόλις πάρουν χρώμα απ' τη μιά πλευρά, τα γυρίζουμε γιά 2 - 3 λεπτά κι απ' την άλλη.

όταν ψήνουμε καλαμάρια στη σχάρα, μοσχομυρίζει ο τόπος !


αν δεν τα θέλουμε εντελώς στεγνά,
μπορούμε να τα ψήσουμε σε ένα αντικολλητικό σκεύος.

αλείφουμε το σκεύος με μιά στάλα ελαιόλαδο, 
ανάβουμε δυνατή φωτιά να κάψει κι ακουμπάμε μέσα τα γεμιστά καλαμάρια.



σε δυό λεπτά, μόλις πάρουν χρώμα από τη μιά, τα γυρίζουμε κι απ' την άλλη,
ψιλοκόβουμε μέσα μιά φρέσκια ντομάτα,
μιά σκελίδα σκόρδο
και τ' αφίνουμε γιά άλλα δυό λεπτά σε δυνατή φωτιά, να πιούν εντελώς τα υγρά τους.


αν θέλουμε σβύνουμε με μιά στάλα ούζο,
τρίβουμε με το χέρι μας από πάνω λίγη φέτα,
τρίβουμε πιπέρι
και ψιλοκόβουμε φρέσκο μαϊντανό.



Εξ ίσου καλοκαιρινός και χειμωνιάτικος μεζές.
καλό
σε ό, τι κάνετε !