Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

σταφύλι μαρμελάδα !

Μαρμελάδα μαύρο σταφύλι με κουκούτσι !


και γιατί όχι ;

πέρυσι, από μιά κληματαριά, μάζεψα σταφύλι με αρκετό κουκούτσι μέσα, που δεν γινόταν να βγεί...
έτσι, φτιάξαμε γλυκό του κουταλιού, με το κουκούτσι μέσα !




τις προάλλες, ξαναμάζεψα τσαμπιά, από αλλιώτικο κλήμα.
μαύρη ρόγα μικρή, σφιχτή, αφρόντιστη, στρουμπουλή κι ατίθαση, μ' ένα σωρό κουκούτσια μέσα...
μόλις ένα κιλό...

πώς να συντηρήσουμε αυτόν τον ωραίο καρπό, το χρώμα, τη μυρωδιά και τη γεύση του ; 
να δοκιμάσουμε να τον φτιάξουμε μαρμελάδα. 





πρώτα, ζήτησα και πήρα από μιά γιαγιά το παμπάλαιο, χρήσιμο μηχάνημα !

έπλυνα τη ρόγα , την έβαζα λίγη - λίγη στη μηχανή και άλεθα.

όταν το άλεσα όλο, το πέρασα και από το σουρωτήρι, γιά να βεβαιωθώ πως δεν έμεινε μέσα κανένα κουκούτσι...



έβαλα τον πολτό σταφυλιού σε κατσαρόλα, έριξα μέσα μιά βανίλια, 600 γραμ. ζάχαρη γιά 1 κιλό σταφύλι, και δυό μήλα σε ψιλοκομμένα κομματάκια (τα μήλα τα έβαλα γιά την πηκτίνη)


στην αρχή ως να πάρει βράση σε δυνατή φωτιά,
μετά σε σιγανή, δεν πήρε πάνω από μισήν ώρα γιά να γίνει η μαρμελάδα.
προς το τέλος στίβουμε μέσα ένα λεμόνι.

μόλις αρχίσει να κάνει φαρδειές φουσκάλες κατεβάστε την, ας είναι ρευστή. όταν κρυώσει σφίγγει.




αποστειρώνουμε βαζάκια, την βάζουμε μέσα καυτή, σφίγγουμε καλά τα καπάκια, γυρίζουμε ανάποδα και την αφίνουμε ώρες, ως να κρυώσει εντελώς




η γεύση είναι φρουτένια, μυρωδάτη και ελαφρά ξινούτσικη.
γνώμη μας είναι ότι μπορεί να ταιριάξει πολύ ωραία, και με τυριά !






*
αυτή η μαρμελάδα ΕΧΕΙ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ  !

σε ό, τι φτιάχνετε
εύχομαι να έχετε επιτυχία !













2 σχόλια:

  1. Ωραίο!!! Στο χωριό η εγκαταλελειμμένη κληματαριά μας είχε σταφύλια και μάλιστα πολλά.....
    Οι καιρικές συνθήκες όμως δεν τα αφήνουν τα καημένα να ωριμάσουν. Κάποιος καλός γείτονας τα φροντίζει λίγο, θα τα μαζέψει να τα κάνει τσίπουρο. Άλλη χρονιά όταν θα έχω γίνει αγρότισσα χαχαχα θα τα φροντίσω περισσότερο κι ίσως με ανταμείψουν ώστε να φτιάξω και μαρμελάδα αλλά κι άλλα εδέσματα.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @
    Ξανθούλα,
    με ενοχλεί πιά
    που έχουμε εγκαταλείψει, περιφρονήσει κι απαξιώσει τόσα ωραία πράγματα...
    θαρρώ,
    μεγάλη στροφή πρέπει να κάνουμε, ο καθείς μας όπου γνωρίζει κι αγαπάει...

    όσο είναι δυνατό, φυσικά...

    :)




    ΑπάντησηΔιαγραφή