Φτιάχνουμε σπιτικό γιαούρτι !
photos
ερασι τέχνης
Η ανάμνηση που έχω, είναι καλοκαίρια στη σειρά στο νομό Σερρών, περνώντας κοντά στην "σπαστή" γέφυρα του Στρυμώνα.
Διασχίζοντας την περιοχή προς τα ενδότερα, άφηνες πίσω σου την γέφυρα, δεξιά σου στη στροφή τις όχθες του ποταμού κι αριστερά σου, στη γωνιά του δρόμου καμάρωνες τον ωραίο λέοντα της Αμφίπολης !
Εκείνα τα καλοκαίρια, κάθε που το απόγιομα κόντευε να σκοτεινιάσει, εγώ πήγαινα να αγοράσω γάλα απ' το μαντρί, πρόβειο γάλα, ζεστό ακόμα απ' το άρμεγμα !
Έπαιρνα το γάλα στο σπίτι, όπου οι νοικοκυραίοι το περνούσαν πρώτα από ψιλό σουρωτήρι, κατόπιν το καλοέβραζαν κι ύστερα το παρελάμβανε ο Σταύρος με τη σοφία του , το κουκούλωνε τρυφερά γύρω - γύρω με μιά μάλλινη κουβέρτα μέσα σε τσανάκα πήλινη και το άφηνε έτσι ως το πρωί, πάνω στο τραπέζι της σάλας, να γίνει γιαούρτι !
Χρόνια μετά, αποφάσισα τις προάλλες ότι θα φτιάξω δικό μου γιαούρτι !
Γιά πρόβειο γάλα φυσικά δεν το συζητάμε, μες την Αθήνα... Είπα λοιπόν, θα πορευτούμε με ό, τι έχουμε ...
Το έφτιαξα μιά φορά , δεν το πέτυχα όπως θα ήθελα.
Φυσικά πείσμωσα και φυσικά το ξαναέφτιαξα δυό μέρες μετά, με πιό σωστά υλικά. Καλό έγινε. Γλυκό, διόλου ξυνό και αρκετά σταθερό. Όχι βέβαια πηχτό σαν της σακκούλας, αλλά σταθερό κι ωραίο. Αυτήν λοιπόν την εμπειρία θα σας μεταφέρω εδώ :
Χρησιμοποίησα :
1 λίτρο γάλα πλήρες (του εμπορίου)
1 μικρό κεσέ γιαούρτι πρόβειο (με πέτσα)
Πρώτα έβγαλα από το ψυγείο τον κεσέ με το γιαούρτι και το άφησα στην άκρη, γιά να πάρει κάπως την θερμοκρασία του δωματίου.
Σε βαθουλή κατσαρόλα έβαλα να βράσει το γάλα, ανακατεύοντας διαρκώς με ξύλινη κουτάλα, γιά να μην κολλήσει. Χρειάζεται μιά προσοχή, μη μας χυθεί το γάλα, που ξαφνικά φουσκώνει !
Όταν το γάλα πάρει βράση σβύνουμε το μάτι και το αφίνουμε 1-2 λεπτά ακόμα πάνω, όσο δηλαδή η φωτιά είναι δυνατή.
Κατόπιν ρίχνουμε το γάλα σε ένα δοχείο (κατά τη γνώμη μου σε πήλινο δοχείο ή πορσελάνη, όχι πάντως σε σιδερένιο ή πλαστικό) και το αφίνουμε να κρυώσει λίγο.
Γιά να γίνει το γιαούρτι, έχει μεγάλη σημασία η θερμοκρασία. Το γάλα δεν πρέπει να κρυώσει, μήτε να καίει. Αν δεν έχουμε θερμόμετρο γιά γάλα (εγώ δεν έχω) θα κάνουμε το τεστ με το μικρό δαχτυλάκι του χεριού μας.
Βουτάμε στο γάλα το μικρό μας δάχτυλο κι αρχίζουμε να μετράμε αργά, ως το 40. Όταν το δαχτυλάκι μας αντέξει το κάψιμο, τότε η θερμοκρασία είναι η σωστή (τέτοιες επιστημονικές μέθοδοι !)
Ανάβουμε τον φούρνο πάνω - κάτω, γιά να ζεσταίνεται στο μεταξύ, στους 50 βαθμούς. Όχι λιγότερο, ούτε περισσότερο.
Κατόπιν ρίχνουμε το γάλα σε ένα δοχείο (κατά τη γνώμη μου σε πήλινο δοχείο ή πορσελάνη, όχι πάντως σε σιδερένιο ή πλαστικό) και το αφίνουμε να κρυώσει λίγο.
Γιά να γίνει το γιαούρτι, έχει μεγάλη σημασία η θερμοκρασία. Το γάλα δεν πρέπει να κρυώσει, μήτε να καίει. Αν δεν έχουμε θερμόμετρο γιά γάλα (εγώ δεν έχω) θα κάνουμε το τεστ με το μικρό δαχτυλάκι του χεριού μας.
Βουτάμε στο γάλα το μικρό μας δάχτυλο κι αρχίζουμε να μετράμε αργά, ως το 40. Όταν το δαχτυλάκι μας αντέξει το κάψιμο, τότε η θερμοκρασία είναι η σωστή (τέτοιες επιστημονικές μέθοδοι !)
Ανάβουμε τον φούρνο πάνω - κάτω, γιά να ζεσταίνεται στο μεταξύ, στους 50 βαθμούς. Όχι λιγότερο, ούτε περισσότερο.
Από τον κεσέ, βάζουμε σε ένα μπωλ το γιαούρτι (αφού πρώτα... απολαύσουμε την πετσούλα του !),
ρίχνουμε στο μπωλ και λίγες κουταλιές απ' το ζεστό γάλα κι ανακατεύουμε καλά, να μην μείνουν κόμποι.
ρίχνουμε στο μπωλ και λίγες κουταλιές απ' το ζεστό γάλα κι ανακατεύουμε καλά, να μην μείνουν κόμποι.
Αυτό το μείγμα (την μαγιά δηλαδή), το ρίχνουμε σιγά - σιγά κι ανακατεύοντας μέσα στο γάλα.
Η προσεκτική διαδικασία θυμίζει λίγο το αυγολέμονο.
Παίρνουμε το δοχείο με το γάλα και το ακουμπάμε πάνω στη σχάρα, στη μέση του φούρνου μας.
Το αφήνουμε στον φούρνο, στους 50', χωρίς καθόλου να το κουνήσουμε και χωρίς ν' ανοιγοκλείνουμε, γιά 4 ακριβώς ώρες.
Στις 4 ώρες το βγάζουμε. Το γιαούρτι πρέπει να έχει πήξει.
Δεν βάζουμε μέσα κουτάλι, αλλά πρέπει να το βάλουμε να κρυώσει στο ψυγείο.
Το αποτέλεσμα είναι αυτό :
εύχομαι να είναι καλό
ό, τι κάνετε !
Μα που τα θυμήθηκες όλα τούτα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μάνα έπηζε πάντα γιαούρτι με γάλα από τα ζωντανά της.
Όταν τα παιδιά μου πήγαιναν εκεί το σκεπασμένο με κουβέρτες γιαούρτι της γιαγιάς,πάνω σε κάποιο κρεββάτι, είχε κινδυνεύσει πολλές φορές και αυτά γελούσαν γιατί το έβλεπαν σαν περίεργο γεγονός. Αναμνήσεις!!!!
Μου είπαν ότι κάπου στα Εξάρχεια έχει γάλα πρόβειο πρέπει να πάω να το επαληθεύσω.
Σε φιλώ
@
ΑπάντησηΔιαγραφήεδώ είσαι Ξανθούλα μου ;
καλώς όρισες ! εύχομαι να πέρασες καλά !
πού τα θυμήθηκα αυτά... τι νόημα έχει, αν δεν μεταδώσουμε ό, τι αυθεντικό γνωρίζουμε ;
έχω δει σε χωριό το γιαούρτι να γίνεται, από... παλιούς ανθρώπους.
η λαϊκή σοφία πήρε το γάλα και το έσιαξε περίφημο Ελληνικό γιαούρτι ! μήτε τεχνητό, μήτε χημικό, μήτε ψεύτικο παρασκεύασμα...
μακάρι ό, τι καλό έχει ή ξέρει ο καθένας μας, να μπορούμε να το μεταδώσουμε στο περιβάλλον μας ή στους νεώτερους...
Ξανθούλα,
λες να βρούμε πρόβατα στα Εξάρχεια ; ! ! !
εγώ νομίζω ότι αγαπημένα αγριο κάτσικα συχνάζουν εκεί.
αλλά πρόβατα ; ! ! !
:)