κεράσια σε αλκοόλ, ωριμάζουν μέσα σε γυάλινα βάζα

Μέθυσε απόψε το   κεράσι    μου !

- από την Γαλλική γαστρονομική παράδοση -

photo
ερασι τέχνης


πολύ παλαιά συνταγή, αυτές που οι Γάλλοι αποκαλούν

"grand classique" !

Αφού διαθέτουμε Ελληνικά κεράσια σε ζηλευτές ποικιλίες, 
καθόλου δεν πειράζει που εμείς δεν θα χρησιμοποιήσουμε κεράσια Montmorency...

Θα χρειαστούμε :

500 γραμ Ελληνικά κεράσια μεγάλα, μαύρα, ώριμα και σφιχτά, να μην είναι χτυπημένα ή σημαδεμένα.

300 γραμ ζάχαρη

500 ml κονιάκ ή κάποιο απόσταγμα φρούτου, π.χ. ρακή ή τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο φυσικά!

Αποστειρώνουμε μιά γυάλα, που κλείνει ερμητικά.

Πλένουμε καλά τα κεράσια, τα σκουπίζουμε απαλά να μην έχουν νερά, κόβουμε με ένα ψαλίδι λίγο το κοτσανάκι τους, αφίνοντας λίγο κοτσανάκι πάνω σε κάθε κεράσι.

Γεμίζουμε με τα κεράσια καλά τη γυάλα, χωρίς να τα ζουπάμε με τα χέρια μας.

Ρίχνουμε από πάνω όλη τη ζάχαρη.

Κατόπιν ρίχνουμε μέσα και το αλκοόλ.

Το αλκοόλ πρέπει να καλύψει εντελώς τα φρούτα.

Κλείνουμε ερμητικά , κουνάμε ελαφρά γιά να ανακατευθεί κάπως η ζάχαρη με το οινόπνευμα και βάζουμε τη γυάλα στο ψυγείο.

Τα κεράσια -σε αντίθεση με ποτά που φτιάχνουμε στον καλοκαιρινό ήλιο- θα "ψηθούν" μέσα στο οινόπνευμα σε χώρο κρύο και σκοτεινό (στο ψυγείο).

Κάθε λίγες μέρες μπορούμε να κινούμε ελαφρά τη γυάλα.

Θα τα αφίσουμε έτσι γιά τρείς μήνες.

Αν δηλαδή τα φτιάξουμε μεσοκαλόκαιρο, που έχουμε καλά κεράσια, θα είναι έτοιμα το φθινόπωρο, και σίγουρα στις γιορτές των Χριστουγέννων.

Πώς θα τα σερβίρουμε ; !
ΠΡΟΣΟΧΗ , χτυπάνε !
Πρόκειται γιά εντελώς... μεθυσμένα κεράσια και καλό είναι να μην ξεθαρρεύουμε μαζί τους !

Είναι ωραίο να προσφέρουμε ένα κεράσι στο τέλος του γεύματος, μαζί με τον καφέ

μπορούμε να βουτήξουμε κεράσια μέσα σε λυωμένη κουβερτούρα (ειδικά, εκεί κοντά στις γιορτές των Χριστουγέννων !)

μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ΛΙΓΑ κεράσια ή λίγο από το σιρόπι τους στην black forest και φυσικά σε όποιο άλλο γλύκισμα θέλουμε.

η ίδια συνταγή γίνεται και με ώριμα, σφιχτά κορόμηλα, με μιά μικρή παραλλαγή :

αφαιρούμε τα κοτσανάκια απ' τα κορόμηλα, τα πλένουμε και τα στεγνώνουμε.

γεμίζουμε τα μπουκάλια με κορόμηλα, τα γεμίζουμε κατόπιν με αλκοόλ, να σκεπαστούν εντελώς, κλείνουμε και τα αφίνουμε έτσι στο ψυγείο γιά έναν μήνα.

όταν περάσει ένας μήνας, φτιάχνουμε σιρόπι, με 250 γραμ ζάχαρη και 100 νερό. 
αφίνουμε το σιρόπι να κρυώσει εντελώς.
όταν κρυώσει το ρίχνουμε μέσα στα βάζα, σφραγίζουμε κι αφίνουμε πάλι να γίνουν άλλον ένα μήνα.







*κάποιες επιπλέον παρατηρήσεις, βρήκα στο Larousse :

Το αλκοόλ, με τις αντισηπτικές ιδιότητές του , εισχωρώντας στο εσωτερικό των φρούτων καταστρέφει  τους  μικροοργανισμούς.

Επιτρέπει έτσι να συντηρούνται καλά τα μικρά κόκκινα φρούτα, τα κεράσια, τα βερίκοκα, τα κορόμηλα, τα δαμάσκηνα.

Χρειαζόμαστε γι αυτό γυάλες, που κλείνουν ερμητικά, ώστε να μην εξατμίζεται το οινόπνευμα.

Αν θέλουμε να συντηρήσουμε φρούτα χοντρόφλουδα, όπως για παράδειγμα  τα αχλάδια, καλό είναι να αποστειρώσουμε μια χοντρή βελόνα (να την κάψουμε) και να τα τρυπήσουμε  εδώ κι εκεί, ως μέσα στο κουκούτσι, για να μπορέσει να εισχωρήσει το οινόπνευμα.

Το οινόπνευμα που θα χρησιμοποιήσουμε είναι κονιάκ ή άλλα αποστάγματα φρούτων, αλλά βέβαια μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και ρούμι.

Όσο πιο δυνατό είναι το αλκοόλ, τόσο πιο πολύ μπορεί να σκληρύνει  τα φρούτα, γι αυτό  προσθέτουμε τη ζάχαρη - η οποία δεν διαλύεται  μέσα στο αλκοόλ -, έτσι, πολλές φορές χρειάζεται να φτιάξουμε και να προσθέσουμε στο βάζο σιρόπι.

Το σιρόπι αυτό πρέπει να είναι αρκετά συμπυκνωμένο, ώστε να έχει εξατμιστεί το νερό.

Μέσα στις γυάλες μπορούμε αν θέλουμε (και ανάλογα με το φρούτο) να προσθέσουμε μυρωδικά, ξύλο κανέλας, γαρύφαλλα ή κλωνί βανίλιας.

Εφ όσον έχουμε καλύψει τα φρούτα εντελώς με το αλκοόλ, μπορούμε να τα συντηρήσουμε έτσι τουλάχιστον για έναν χρόνο, στο ψυγείο.

Αυτά τα φρούτα συνοδεύουν παγωτά και γλυκά, όμως μπορούν να συνοδέψουν καλά και φαγητό, ως γαρνιτούρα σε πιάτα με κυνήγι ή να τα προσθέσουμε σε ορισμένες σάλτσες ψητών.

να είναι καλό

ό, τι φτιάχνετε !