Φτιάχνουμε
Kirsch
;
Όσο
είναι ακόμα
Κι όσο ακόμα έχουμε τον καλοκαιρινό ήλιο !
Storytelling
Η ιστορία λέει, ότι η απόσταξη του κερασιού ξεκίνησε το
1680, στη Γαλλία.
Ο ιστορικός, τον 18ο αι., έγραφε :
"στην
περιοχή Franche-Comté
 υπάρχει ένα είδος δέντρου, μια αγριοκερασιά - cerisier des oiseaux (κερασιά των πτηνών) |
που όταν
αποστάξουμε τον καρπό της, μας δίνει ένα ποτό (οινόπνευμα)
διαυγές και πεντακάθαρο σαν νερό , αλλά εξαιρετικά δυνατό !"
διαυγές και πεντακάθαρο σαν νερό , αλλά εξαιρετικά δυνατό !"
Οι Γερμανοί
το ονομάζουν Kirschen wasser - νερό των κερασιών (Kirsche είναι το κεράσι) και η λέξη Kirsch τελικά είναι συντομογραφία.
Η
οργανωμένη απόσταξη του ποτού από αγρότες παραγωγούς ξεκίνησε το 1820
Το Kirsch κανονικά σερβίρεται ως χωνευτικό. Στους τόπους
παραγωγής του, οι οικογένειες φυλάν πάντα κάποιο μπουκάλι για τις καλές
οικογενειακές συγκεντρώσεις, γέννηση παιδιών, γενέθλια, γάμους.
Ακόμα,
υπάρχει η συνήθεια να σταλάζουν μια γουλιά ποτό στο φλυτζάνι τους με τον ζεστό
καφέ.
Το Kirsch το χρησιμοποιούμε όταν ετοιμάζουμε fondue τυριού,
Νομίζω ότι ποτό Kirsch δεν πολυσυνηθίζουν να φτιάχνουν στα σπίτια.
Έχει τις
δυσκολίες του.
Εγώ θα
ξεπεράσω το ότι με βασάνισε το σπάσιμο των κουκουτσιών – τα κουκούτσια του
κερασιού είναι πολύ μικρά και φυσικά δεν τα πιάνει ο καρυοθραύστης.
Τα έσπασα
λοιπόν με μια πέτρα κι όλη η κουζίνα έγινε χάλια, από το πάτωμα ως το ταβάνι
παντού σπασμένα κουκούτσια...
Θα ξεπεράσω ακόμα το ότι το ποτό για να ωριμάσει χρειάζεται να μείνει τουλάχιστον 4 μήνες στον ήλιο. Ας έχουμε και υπομονή…
Ο
πραγματικά ανασταλτικός παράγοντας για μένα ,
αυτό που με κάνει να διστάζω και να το σκέφτομαι,
είναι ότι η ψίχα του κουκουτσιού που χρησιμοποιούμε,
το αμύγδαλο από τα κουκούτσια του κερασιού
περιέχει υδροκυάνιο !
αυτό που με κάνει να διστάζω και να το σκέφτομαι,
είναι ότι η ψίχα του κουκουτσιού που χρησιμοποιούμε,
το αμύγδαλο από τα κουκούτσια του κερασιού
περιέχει υδροκυάνιο !
Βλέπετε,
δεν είναι όλα τα ωραία πράγματα αθώα !
Και ναι μεν
η βιομηχανική παραγωγή μπορεί και λύνει ασφαλώς τέτοιου είδους προβλήματα, μπορούμε όμως
να τα λύσουμε ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ μόνοι μας εμείς, στο σπίτι ;
Χημικός δεν είμαι, το κουβέντιασα όμως με χημικό...
Πολλά κουκούτσια έχουν υδροκυάνιο, όπως π.χ. και το κουκούτσι του βερίκοκου, με το οποίο φτιάχνουμε το amaretto .
Χρειάζεται πάντα μιά προσοχή... Δεν πίνουμε μιά ολόκληρη μπουκάλα λικέρ !
Χημικός δεν είμαι, το κουβέντιασα όμως με χημικό...
Πολλά κουκούτσια έχουν υδροκυάνιο, όπως π.χ. και το κουκούτσι του βερίκοκου, με το οποίο φτιάχνουμε το amaretto .
Χρειάζεται πάντα μιά προσοχή... Δεν πίνουμε μιά ολόκληρη μπουκάλα λικέρ !
Τέλος,
αφού βρήκα δύο
συνταγές πολύ παλιές για σπιτικό Kirsch, είπα θα δοκιμάσω να το φτιάξω.
Προσεκτικά...
Προσεκτικά...
Θα σας τις
γράψω και τις δύο, για να μπορείτε, αν θέλετε, να επιλέξετε.
Μετά, θα
σας πω πώς θα το φτιάξω εγώ.
Συνταγή πρώτη :
30 γραμμάρια κουκούτσια κερασιών
2 λίτρα κονιάκ ή όποιο οινόπνευμα από απόσταξη φρούτων
λίγα κουκούτσια βερίκοκου
250 γραμμάρια σιρόπι
Σπάζουμε όλα τα κουκούτσια , τα βάζουμε σε μιά γυάλα και προσθέτουμε μέσα και το ποτό.
Κλείνουμε ερμητικά και αφίνουμε τη γυάλα στον ήλιο, όπου το ποτό θα ψηθεί τουλάχιστον γιά 6 βδομάδες.
Κατόπιν το φιλτράρουμε.
Προσθέτουμε 250 γραμμάρια σιρόπι 30 ο
Το φιλτράρουμε και το βάζουμε σε μπουκάλια.
Συνταγή δεύτερη :
- 125 γραμμάρια κουκούτσια κερασιών (ημέρας ! - όχι παλιά)
- κονιάκ ή όποιο οινόπνευμα από απόσταξη φρούτων
Σπάζουμε τα κουκούτσια των κερασιών και τα βάζουμε σε μιά γυάλα.
Γεμίζουμε τη γυάλα με το αλκοόλ και το αφίνουμε στον ήλιο να ψηθεί γιά 4 μήνες.
Κατόπιν φιλτράρουμε και βάζουμε σε μπουκάλια. Κλείνουμε ερμητικά.
Συνταγή που ξεκίνησα εγώ :
(κάνω έναν συνδυασμό από τις δύο προηγούμενες)
- έσπασα 125 γραμμάρια κουκουτσιών, που τα μάζευα στο ψυγείο επί 2-3 μέρες.
υποθέτω ότι δεν υπάρχει ειδικό εργαλείο γιά να σπάσουμε τόσο μικρά κουκουτσάκια. έτσι, βρήκα μιά βαρειά πέτρα, και τα έσπασα πάνω στον ξύλινο πάγκο της κουζίνας, αφού πρώτα έβαλα από κάτω μιά χοντρή πλαστική βάση.
- έσπασα και καμμιά δεκαριά κουκούτσια βερίκοκου - αυτά σπάζουν εύκολα με τον καρυοθραύστη.
- έριξα όλα τα σπασμένα κουκούτσια (μαζί με τα τσόφλια) μέσα σε μιά μεγάλη γυάλα, που κλείνει αεροστεγώς, με λάστιχο.
- έριξα μέσα στη γυάλα 2 μπουκάλια βότκα. βότκα είχα.
αν είχα γκράπα ή κονιάκ ή τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο αυτά θα έριχνα, όμως είχα βότκα και αυτήν έριξα.
- έκλεισα καλά τη γυάλα και την άφισα στον ήλιο. θα μείνει έτσι γιά 4 μήνες, Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβρη, Οκτώβρη.
το επόμενο στάδιο, θα γίνει λοιπόν κατά μήνα Οκτώβρη, προς το τέλος.
- θα φιλτράρω μία φορά όλο αυτό.
- θα φτιάξω ένα σιρόπι από 700 ml νερό και 700 γραμμάρια ζάχαρη.
θα το βράσω χαμηλά γιά 7' - 10' , θα κρυώσει και θα το αναμείξω με το ποτό.
- θα φιλτράρω πάλι μία ή δύο φορές και θα βάλω σε μπουκάλια.
* ίσως το σιρόπι 700 - 700 σας φανεί πολύ, όμως και τα 125 γραμ κουκούτσια (με το αντίστοιχό τους υδροκυάνιο !) είναι πολλά , και οι δυό μπουκάλες βότκα είναι δυνατές...
η ζάχαρη, ως αντίδοτο, εξουδετερώνει αρκετά το δηλητήριο.
έτσι θαρρώ, με το σιρόπι όλο αυτό θα μαλακώσει.
θα δοκιμάσουμε το τελικό ποτό σιγά - σιγά, γουλιά - γουλιά, προσεκτικά και με μέτρο.
ε, κι αν δεν έχει γίνει σωστό, ας αποτύχουμε ...
(μήπως η πρώτη αποτυχία θα είναι ή η τελευταία ;! )
εύχομαι κάθε επιτυχία !
30 γραμμάρια κουκούτσια κερασιών
2 λίτρα κονιάκ ή όποιο οινόπνευμα από απόσταξη φρούτων
λίγα κουκούτσια βερίκοκου
250 γραμμάρια σιρόπι
Σπάζουμε όλα τα κουκούτσια , τα βάζουμε σε μιά γυάλα και προσθέτουμε μέσα και το ποτό.
Κλείνουμε ερμητικά και αφίνουμε τη γυάλα στον ήλιο, όπου το ποτό θα ψηθεί τουλάχιστον γιά 6 βδομάδες.
Κατόπιν το φιλτράρουμε.
Προσθέτουμε 250 γραμμάρια σιρόπι 30 ο
Το φιλτράρουμε και το βάζουμε σε μπουκάλια.
Συνταγή δεύτερη :
- 125 γραμμάρια κουκούτσια κερασιών (ημέρας ! - όχι παλιά)
- κονιάκ ή όποιο οινόπνευμα από απόσταξη φρούτων
Σπάζουμε τα κουκούτσια των κερασιών και τα βάζουμε σε μιά γυάλα.
Γεμίζουμε τη γυάλα με το αλκοόλ και το αφίνουμε στον ήλιο να ψηθεί γιά 4 μήνες.
Κατόπιν φιλτράρουμε και βάζουμε σε μπουκάλια. Κλείνουμε ερμητικά.
Συνταγή που ξεκίνησα εγώ :
(κάνω έναν συνδυασμό από τις δύο προηγούμενες)
- έσπασα 125 γραμμάρια κουκουτσιών, που τα μάζευα στο ψυγείο επί 2-3 μέρες.
υποθέτω ότι δεν υπάρχει ειδικό εργαλείο γιά να σπάσουμε τόσο μικρά κουκουτσάκια. έτσι, βρήκα μιά βαρειά πέτρα, και τα έσπασα πάνω στον ξύλινο πάγκο της κουζίνας, αφού πρώτα έβαλα από κάτω μιά χοντρή πλαστική βάση.
- έσπασα και καμμιά δεκαριά κουκούτσια βερίκοκου - αυτά σπάζουν εύκολα με τον καρυοθραύστη.
- έριξα όλα τα σπασμένα κουκούτσια (μαζί με τα τσόφλια) μέσα σε μιά μεγάλη γυάλα, που κλείνει αεροστεγώς, με λάστιχο.
- έριξα μέσα στη γυάλα 2 μπουκάλια βότκα. βότκα είχα.
αν είχα γκράπα ή κονιάκ ή τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο αυτά θα έριχνα, όμως είχα βότκα και αυτήν έριξα.
- έκλεισα καλά τη γυάλα και την άφισα στον ήλιο. θα μείνει έτσι γιά 4 μήνες, Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβρη, Οκτώβρη.
το επόμενο στάδιο, θα γίνει λοιπόν κατά μήνα Οκτώβρη, προς το τέλος.
- θα φιλτράρω μία φορά όλο αυτό.
- θα φτιάξω ένα σιρόπι από 700 ml νερό και 700 γραμμάρια ζάχαρη.
θα το βράσω χαμηλά γιά 7' - 10' , θα κρυώσει και θα το αναμείξω με το ποτό.
- θα φιλτράρω πάλι μία ή δύο φορές και θα βάλω σε μπουκάλια.
* ίσως το σιρόπι 700 - 700 σας φανεί πολύ, όμως και τα 125 γραμ κουκούτσια (με το αντίστοιχό τους υδροκυάνιο !) είναι πολλά , και οι δυό μπουκάλες βότκα είναι δυνατές...
η ζάχαρη, ως αντίδοτο, εξουδετερώνει αρκετά το δηλητήριο.
έτσι θαρρώ, με το σιρόπι όλο αυτό θα μαλακώσει.
θα δοκιμάσουμε το τελικό ποτό σιγά - σιγά, γουλιά - γουλιά, προσεκτικά και με μέτρο.
ε, κι αν δεν έχει γίνει σωστό, ας αποτύχουμε ...
(μήπως η πρώτη αποτυχία θα είναι ή η τελευταία ;! )
θα σας γράψω κάτι όμορφο,
που λεν οι ειδικοί στις κερασιές,
οι Ιάπωνες,
που λεν οι ειδικοί στις κερασιές,
οι Ιάπωνες,
όταν αυτές ανθίζουν
με τα περίφημα λευκά τους άνθη :
"αν θέλεις, λένε,
να φέρεις κοντά σου αυτόν (ή αυτήν) που θέλει η καρδιά σου,
όταν ανθίσουν οι κερασιές
να δέσεις πάνω σ' ένα κλαδί
μιά
εύχομαι κάθε επιτυχία !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου