πράσινα κορόμηλα μαρμελάδα

.

φωτογραφίες
Ερασι τέχνης

.
είναι η εποχή τους !
και θα είναι γιά λίγο ακόμα.
.
στα πέριξ έχει αρκετές κορμηλιές , μα είδα να πουλάνε και στη λαϊκή και στο μανάβη κουτάκια με κορόμηλα.
.
γιά να πω την αλήθεια, το κορόμηλο είναι ένα φρούτο που ποτέ δε ζήλεψα. πρασινούτσικο και υπόξινο.
φαίνεται όμως, ότι σαν είναι η εποχή του, γίνεται ζουμερό και σπάει η ξυνίλα του. έτσι κι αλλιώς, εγγυώμαι πως έγινε πεντανόστιμη μαρμελάδα !
.
ΑΝ, λέμε ΑΝ έχετε λίγο μέσα σας το άγριο ένστικτο του τροφοσυλλέκτη (παραπέμπω σε προϊστορική εποχή...), ξεχυθείτε σαν λαγωνικό, να ψάξετε στα χωράφια ή σε κήπο γιά αράντιστη κορομηλιά.


.
αν τέτοιο πράγμα δεν βρείτε σε μιά λογική απόσταση κάποιων χιλιομέτρων, πάτε γιά κορόμηλα στη λαϊκή.
.
η συνταγή είναι απλή :
.
μάζεψα ένα πεντόκιλο κορόμηλα, τα έριξα στο νεροχύτη, τα έπλυνα, με ένα μαχαίρι τα κομμάτιασα κι έβγαλα το κουκούτσι.
(προτείνω να κάμετε λιγότερη ποσότητα, διότι υπάρχει πρόβλημα χωρητικότητας με τις κατσαρόλες )
το φρούτο το ξεκουκουτσιάζουμε πάνω από μιά λεκανίτσα, και μαζεύουμε φυσικά και το ζουμάκι του, που τρέχει.
δεν πετάμε τα κουκούτσια.
.
.
μετά, ρίχνουμε τον καρπό στο μπλέντερ και τον χοντροκόβουμε - οι μαρμελάδες είναι ωραίο νάχουν και κομματάκια μέσα - , αν όμως τα κομματάκια δεν σας αρέσουν κάντε το τελείως πολτό.
εγώ έτριψα μέσα και τρία ροδάκινα, γιά χρώμα και ευωδιά.
.
ρίχνω το φρούτο σε μεγάλη, βαθειά κατσαρόλα, ρίχνω και ζάχαρη, η δόση είναι 1 κιλό φρούτο, 1 κιλό ή λίγο λιγότερο ζάχαρη.
έριξα μέσα και 2 βανίλλιες.
.
τα κουκούτσια τα έβαλα σε ένα τούλι (που το έδεσα σφιχτά), κι αυτό μες στην κατσαρόλα να βρασει.
φυσικά δεν είναι απαραίτητο να βράσετε και τα κουκούτσια, όμως θαρρώ ότι είναι λίγο καλύτερο, γιατί τα κουκούτσια έχουν πηκτίνη.
.
βράζω σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας συχνά, γιά να μην κολλήσει η μαρμελάδα.
.
όταν κοντεύει να γίνει, βγάζω το δεματάκι με τα κουκούτσια, το ζουπάω καλά με την κουτάλα μέσα σ' ένα πιάτο και τους χυμούς που βγάζει τους ξαναρίχνω στην κατσαρόλα.
.
λίγο πριν τελειώσει ρίχνω μέσα το χυμό από 1 μεγάλο λεμόνι - γιά να μη ζαχαρώσει αργότερα η μαρμελάδα - και του δίνω άλλη μιά βράση.
.

.
έχω αποστειρώσει βαζάκια.
μόλις κατεβάσω την κατσαρόλα απ' τη φωτιά, γεμίζω τα ζεστά βαζάκια ως απάνω, κλείνω καλά και τα γυρίζω ανάποδα πάνω σε χοντρό χαρτί κουζίνας.
τα αφίνω έτσι αρκετές ώρες ή ολονυχτίς, ως να κρυώσουν εντελώς κι ύστερα τα βάζω στο ψυγείο, ως να την καταναλώσουν τα παιδιά ή ως να την χαρίσω στους φίλους.
.
διότι, το να φτιάξεις κάτι με τα χέρια σου, εμπεριέχει δύο χαρές !
η μία χαρά είναι ότι το φτιάχνεις !
η άλλη είναι ότι το χαρίζεις !
.
αυτό είναι το νόημα !
.
.
.
.
.
.