κληματσίδες τουρσί

.

κορφούλες αμπελιού "Alessandro furioso"

– Τουρσί δηλαδή ! -

. φωτογραφίες Ερασι τέχνης .

. . . . δεν ξέρω τι λογιώ χούϊ είναι αυτό, να θεραπεύεις δηλαδή την κούραση με κούραση ... ομοιοπαθητικώ τω τρόπω... μάλλον θα πρόκειται γιά κατάλοιπο. επίκτητο φυσικά . "εργάζου αδιαλλείπτως" και φουριόζικα, και θα ιδούμε πού θα μας βγάλει αυτό... . έτσι, ξύπνησα το χάραμα -πριν βγει ο ήλιος δηλαδή-, φόρεσα εκείνο το Μάο σου χακί παλιοπαντέλονο, που έχει απ' τα χρόνια γεμίσει σκισίματα, μα δε νομίζω πως θα το πετάξω ποτέ, το μαύρο φανελάκι με τις δαντελίτσες (γιατί ως γνωστόν τοις πάσι, δεν γίνεται κλάδεμα δίχως δαντελίτσες !) , πήρα το ψαλίδι κλαδευτήρι και βγήκα στο χωράφι. . σκεφτόμουνα πως τις κορφούλες απ' την κληματαριά είναι καλύτερα να τις κόβεις πρωί - πρωί αξημέρωτα ή το βραδάκι, με τη δροσούλα. όχι πάντως, όσο χτυπάει το φυτό ο ήλιος. . με το ψαλίδι, σιγά σιγά γέμισα μιά καλαθούνα τρυφερές κορφούλες αμπελιού, στριφογυριστά βλασταράκια και μικρούτσικα αμπελόφυλλα, απ' την κληματαριά που είναι βαρυφορτωμένη, μήνα Ιούνη και βέβαια αράντιστη. . τα φύλαξα έπειτα στη σκιά, πορεύτηκα ολημερίς σε άλλα διάφορα, γύρισα βράδυ στο σπίτι κουρασμένη από άλλα διάφορα και τώρα, είπα, θα ξεκουραστώ σιάχνοντας τις κληματσίδες μου τουρσί ! . . εύκολο είναι , μην το φοβάστε, πρωτότυπο είναι, εποχιακό - θαρρώ είναι σπουδαίο να χρησιμοποιούμε τα προϊόντα της γης την κατάλληλη εποχή . παραδοσιακό είναι στην Ελλάδα το τουρσάκι, ταιριάζει με το βραστό κρέας ή το ψάρι, και με το ψητό, καθώς η κάππαρη με τις αγγουροντομάτες, τις πράσινες σαλάτες και την πατατοσαλάτα, και φυσικά μονάχο του το καλοκαίρι με ουζάκι, κι ολοχρονίς με ρακή και τσίπουρο. ουζομεζές - ρακομεζές - τσιπουρομεζές . . πάμε λοιπόν ! στην πράξη ! . . κάθισα στο τραπέζι και με το ψαλίδι της κουζίνας ξεκαθάρισα τον καρπό που χρειάζομαι να κρατήσω. καθάρισα και πέταξα τα πιό χοντρά κοτσάνια, τους σκληρούς βλαστούς , χαλασμένα φύλλα και κράτησα τον αφρό, τις τρυφερές κληματσιδούλες, τα τρυφερά γυριστά κοτσανάκια και τα καλύτερα φύλλα. κατόπιν τα ζύγισα. έμειναν 400 γραμμάρια. τα έριξα στο νεροχύτη και τα έπλυνα με άφθονο νερό, να φύγουν οι σκόνες. . με αυτήν την ποσότητα βλασταράκια, φτιάχνω ένα γυάλινο βάζο, που χωράει περίπου 1 κιλό υλικό. . σε μεγάλη κατσαρόλα έβρασα νερό, έριξα μέσα τα βλασταράκια μου, με την τρυπητή κουτάλα τα ζούπαγα λίγο γιά να είναι όλα μες στο νερό και τα έβρασα γιά 10' . . . στο μεταξύ, ετοίμασα δίπλα 2 σκελίδες σκόρδο, που τις έκοψα στη μέση, λίγους σπόρους μαυροπίπερο, λίγο τριμμένο χρωματιστό πιπεράκι (προαιρετικό), 1 γεμάτη κουταλιά χοντρό αλάτι υγρό σε αναλογία 3 κούπες ξύδι, 1 νερό και λίγο ελαιόλαδο. . μετά το δεκάλεπτο, σούρωσα τα αμπελουργήματά μου σε σουρωτήρι και τα άφισα να κρυώσουν εντελώς. . . μόλις πήραν τη θερμοκρασία του δωματίου, άρχισα να στρώνω στο γυάλινο βάζο μιά χουφτίτσα αμπελάκι λίγους πιπερόσπορους πάλι μιά χουφτίτσα αμπελάκι μισό σκορδάκι μιά χουφτίτσα αμπελάκι τριμένα πιπέρια ώσπου στρώση - στρώση τελείωσαν τα στερεά υλικά μου. . μετά διέλυσα το χοντρό αλάτι στο νερό ( διευκολύνει αν βάλουμε σκέτο το χοντρό αλάτι στο multi, του δώσουμε μερικές στροφές ως να τριφτεί κι έπειτα το διαλύουμε στο νερό...) ανέμειξα το αλατόνερο με το ξύδι και έλουσα με το μίγμα τα βλασταράκια, ως να σκεπαστούν εντελώς (δεν πειράζει αν τα ζουπήξετε λίγο με το χέρι) . έκλεισα σφιχτά το βάζο και το τουμπάρησα προσεχτικά μερικές φορές, ως να ανακατευτούν όλα. μετά το άνοιξα πάλι, πρόσθεσα πάνω πάνω το ελαιόλαδο και ξαναέκλεισα σφιχτά. . . έβαλα το βάζο με το τουρσί στο ψυγείο. . . το τουρσάκι μου "Alessandro furioso" θα είναι έτοιμο σε ένα μήνα. .

γιά όποιον το αποφασίσει εύχομαι ΚΑΛΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !

. .

. κι ακόμα, ΣΥΜΒΟΥΛΗ : πολεμήστε την κούραση με την κούραση ! - γιά πράγματα που σας αρέσουν, φυσικά !

. . . . .