Φανουρόπιτα

.

η πίτα του ενδόξου Φανουρίου

.

.

«Εις τους καθ' ημάς χρόνους, όσοι επικαλούνται τον Άγιον Φανούριον, οφείλουν να λέγουν: 

«Θεός σχωρέσ' την μητέρα του Αγίου Φανουρίου! Θεός σχωρέσ' την!» Η σύμπτωσις μαρτυρεί απλώς πόσον κοινή είναι η προς την μητέρα φιλοστοργία, και εις τους Αγίους και εις τα τέρατα.» 

. 

πατάμε ΕΔΩ : "Γουτού γουπατού" - Παπαδιαμάντης

.

.

.

Φανουρόπιτα.
.
.
σε ένα μπωλ, βάζουμε ένα σακκουλάκι σταφίδα (μαύρη, ή ξανθή και μαύρη), ρίχνουμε μέσα και κονιάκ και την αφίνουμε να μουλιάσει.

.

στο μεταξύ, χτυπάμε μία κούπα ελαιόλαδο με μία γεμάτη κούπα ζάχαρη.
προσθέτουμε μιά κούπα χυμό πορτοκάλι όπου μέσα διαλύουμε πάνω από το δοχείο με το λάδι και 1 κ. του γλυκού σόδα.
χτυπώντας, προσθέτουμε μιά κουταλιά της σούπας κανελογαρύφαλλα,
τρίμμα από δυό πορτοκάλια και δυό λεμόνια,
σιγά - σιγά ρίχνουμε μέσα 2,5 έως 3 κούπες farine up, ως να γίνει ένας παχύρευστος χυλός, όπως του κέϊκ. Αν πέσει πολύ το αλεύρι, να προσθέσετε κι άλλο χυμό πορτοκάλι. Επίσης, επειδή βάζουμε αρκετό υλικό (σταφίδες, καρύδια), προσθέτουμε στο αλεύρι κι ένα γεμάτο κουταλάκι μπαίικιν.

.
σταματάμε το μίξερ, ρίχνουμε μέσα και ανακατεύουμε με το κουτάλι τη σταφίδα, που την μουλιάσαμε στο κονιάκ (μαζί και το κονιάκ),
και ένα σακκουλάκι χοντροκομένη καρυδόψιχα (την καρυδόψιχα την έχω ανακατέψει με δυό κουταλιές αλεύρι)
.
*
η ζύμη, πρέπει να είναι σχετικά ρευστή, όπως του κέϊκ. αν βγει σφιχτή, στίβουμε μέσα κι άλλο χυμό πορτοκάλι.

.

* κανονικά, η Φανουρόπιτα μπαίνει και ψήνεται στο μεγάλο στρογγυλό ταψί του φούρνου (γιά να γίνει λεπτή), αφού το λαδώσουμε και το ραντίσουμε με λίγο αλεύρι, ή, αν θέλουμε, στρώνουμε καλά το ταψάκι μας με μιά λαδόκολα.
ψήνεται στους 180' ή 200', όπως το κέϊκ.
εγώ αυτήν τη φορά, την έβαλα σε μακρόστενη φόρμα και σε μικρά στρογγυλά φορμάκια.

.

.

.

την είχα τάξει...

βοήθειά μας !

.

.

.

.

.