Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Καρμπονάρα



alla carbonara !

Η μεγάλη , κλασική συνταγή για την Ιταλική πάστα !
(και για τα ανά τον κόσμο ζυμαρικά…)


Το πιάτο το διεκδικεί – ποιος άλλος ; - η Ρώμη ! Η Ρώμη του Ρέμου και του Ρωμύλου… 


Η αλήθεια βέβαια είναι  ότι υπάρχει ένα μυστήριο γύρω από την προέλευση της συνταγής  "Καρμπονάρα"…



Οι εκδοχές προέλευσης, που αντέχουν στην ιστορική διατροφική μνήμη, είναι τουλάχιστον τρείς :

- Εκδοχή πρώτη :
 Ένα παραπλήσιο (πολύ κοντινό στην καρμπονάρα) πιάτο, έχει την προέλευσή του στη Νάπολη.
Το 1837 ο Ιππόλιτος Καβαλκάντι, δούκας του Buonvincino, συνέγραψε ένα κλασικό βιβλίο μαγειρικής, με Ναπολιτάνικες συνταγές, μέσα στο οποίο υπάρχει αυτή η, παραπλήσια της "καρμπονάρα", συνταγή.
Αυτό το βιβλίο μαγειρικής κυκλοφόρησε τακτικά μέχρι το 1910, έπειτα ξεχάστηκε για λίγο, ώσπου το 2002 κυκλοφόρησε στην Ιταλία ξανά.



- Εκδοχή δεύτερη - πιο παλιά :
Οι καρβουνιάρηδες !
Οι καρβουνιάρηδες της περιοχής της Ούμπρια , που έφτιαχναν κάρβουνο το ξύλο από τα δάση, πάνω στα Απέννινα όρη, έφεραν αυτό το αγροτικό φαγητό στο Λάτιο και την Ρώμη.
Τα συστατικά ήσαν θρεπτικά, κατάλληλα για ανθρώπους που εργάζονταν σκληρά, και φυσικά μπορούσαν να τα βρίσκουν στο βουνό από τους γύρω κτηνοτρόφους και από τους χωρικούς. Αυγά, τυρί (αρχικά πεκορίνο romano – στεγνό πρόβειο τυρί, αργότερα παρμεζάνα), λαρδί, κρέμα (η κρέμα δεν υπάρχει σε όλες τις συνταγές) και ζυμαρικά.
Φυσικά σήμερα, το μαύρο πιπέρι πάνω στο πιάτο, εις ανάμνησιν της σκόνης του κάρβουνου, που αναγκαστικά εισέπνεαν !


- Εκδοχή τρίτη:
Η εκδοχή της μυστικής εταιρείας των Καρμπονάρων !
Οι Καρμπονάροι, στις αρχές του 19ου αι. ήσαν μια ενεργή ομάδα, με πολιτικό προσανατολισμό.
Μυστική εταιρεία, αντίθετοι προς την πολιτική κατάσταση, ενάντιοι προς τον πάπα και τους πρίγκηπες, ορισμένοι από αυτούς ήσαν τέκτονες, κάποιοι ρομαντικοί ουτοπιστές, στην πλειοψηφία τους έμποροι, κληρικοί και κάποιοι ευγενείς στο περιθώριο…
Η ιδεολογία τους αργότερα επηρέασε το κίνημα της ανεξαρτησίας, που οδήγησε στην ίδρυση του Ιταλικού κράτους το 1861.
Η εκδοχή μας λοιπόν λέει, ότι ήσαν τα μέλη της μυστικής εταιρείας, που έφτιαξαν πρώτα το φαγητό "καρμπονάρα", ενόσω βρίσκονταν στην παρανομία.
(είναι πιθανό, αν και αυτή η εξήγηση παραμένει ολίγον…φλου…)



- υπάρχει μια ακόμα (ασθενής κατά την ταπεινή μου άποψη) εκδοχή,  
που την διετύπωσε και την υποστηρίζει ένας διατροφολόγος ερευνητής Ιταλός, ότι δηλαδή η συνταγή δημιουργήθηκε κατά το τέλος του Β’ παγκόσμιου πολέμου, όσο τα συμμαχικά στρατεύματα στρατοπέδευαν στην Ρώμη.
Οι Αμερικανοί στρατιώτες είχαν μέσα στις προμήθειές τους άφθονο μπέϊκον και αυγά, στα οποία οι Ιταλοί προσέθεσαν τα ζυμαρικά και το τυρί.    


Κατόπιν όλων αυτών, δεν θα ταίριαζε τώρα ένα ωραίο Ιταλικό τραγούδι ; !   



 Carreras, Domingo, Pavarotti



Τέλος,
να πούμε ότι παρόλο που η παραδοσιακή συνταγή της "καρμπονάρα" έχει υποστεί ανά τον κόσμο πολλές παραλλαγές, ως βασικά υλικά στην Ιταλία παραμένουν πάντα τα αυγά (ενίοτε μόνο οι κρόκοι των αυγών), το λαρδί (η πανσέττα ή το guanciale ), το πεκορίνο romano και το φρεσκοτριμμένο μαυροπίπερο.  
Η αυθεντική Ιταλική συνταγή δεν περιέχει κρέμα γάλακτος, που όμως την περιέχουν πολλές παραλλαγές, εκτός Ιταλίας…

Ακόμα, η καρμπονάρα "κανονικά" φτιάχνεται με μακριά, λεπτά ζυμαρικά (π.χ. με την σπαγγετίνη) 



Φυσικά δεν θα ξεχάσω την αυθεντική καρμπονάρα, στην υπέροχη, αχιβαδόσχημη πλατεία της Σιένα ,




 που όμως την άφησα σχεδόν ανέγγιχτη μέσα στο πιάτο μου, γιατί - πώς να το κάνουμε ; - μύριζε αυγό...

 


Συνταγή :

Η πρότασή μου, για "προσαρμοσμένη" καρμπονάρα:



Σε κατσαρόλα βράζουμε νερό, ρίχνουμε λίγο αλάτι * και μόλις το νερό βράσει ρίχνουμε μέσα την σπαγγετίνη.

Ταυτόχρονα, σε βαθύ τηγάνι βάζουμε ελαιόλαδο, ψιλοκόβουμε ένα ξερό κρεμμύδι και το γυρίζουμε λίγο.
Έχουμε ψιλοκόψει πανσέτα ή λαρδί ή σύγλινο ή προσούτο (υπάρχει καλό Ευρυτανίας) ή καπνιστό μπέϊκον, το ρίχνουμε κι αυτό στο τηγάνι και το αφίνουμε λίγο να ψηθεί. Αν θέλουμε προσθέτουμε μιά ψιλοκομμένη σκελίδα σκόρδο και μανιτάρια.


Τέλος, με την κουτάλα της σούπας παίρνουμε λίγο νερό από τα μακαρόνια που βράζουν, το ρίχνουμε στο τηγάνι με το καπνιστό, σβήνουμε την φωτιά και το αφίνουμε πάνω, ως να βράσει η σπαγγετίνη και να γίνει al dente.

* * Χτυπάμε καλά σε μπωλ ένα ή δύο αυγά.
Σε μικρό κατσαρόλι βάζουμε με την κουτάλα της σούπας λίγο νερό από αυτό που βράζουν τα μακαρόνια. Μέσα σ' αυτό το βραστό νερό ρίχνουμε το χτυπημένο αυγό και με τον αυγοδάρτη ανακατεύουμε γιά 1/2 λεπτό δυνατά και συνέχεια πάνω στη φωτιά, ώστε να μην σβωλιάσει το αυγό.


Τέλος, σουρώνουμε τα ζυμαρικά, τα αναμειγνύουμε με το αυγό και την σάλτσα μπέϊκον, τρίβουμε από πάνω πεκορίνο (υπάρχει Αμφιλοχίας) ή παρμεζάνα, αλέθουμε φρέσκο μαυροπίπερο και σερβίρουμε αμέσως. 





* προσέχουμε λίγο το αλάτι, υπολογίζοντας ότι το καπνιστό, καθώς και το τριμμένο τυρί είναι αλμυρά...

* * η Ιταλική καρμπονάρα θέλει 1 αυγό ανά μερίδα !
τα χτυπάς μαζί με τριμμένο τυρί και λούζεις με αυτά το φαγητό.

εγώ βάζω 1 μόνο αυγό σε όλο το φαγητό και κάνω την διαδικασία με το βραστό νερό απ' τα μακαρόνια, γιά να ψηθεί το αυγό, να μην μείνει ωμό...

αν θέλουμε να αποφύγουμε τα αυγά εντελώς, μπορούμε να βάλουμε στο φαγητό μία κρέμα γάλακτος.


όπως όμως και να το φτιάξουμε,
είναι τελικά ένα εξαιρετικό πιάτο !












2 σχόλια:

  1. Mmmmmm τέλεια! Πότε θα μου μάθεις να φτιάχνω όλα αυτά τα φαγητάκια; [Αν και είμαι μάλλον ανεπίδεκτη μαθήσεως...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @
    η μάνα μου λέει : "το αγώϊ στρώνει τον αγωγιάτη..." ,
    που πάει να πει : όταν χρειαστεί να τα μάθεις, θα τα μάθεις...

    by the way, να πεις στη μανούλα σου ότι τα μουστοκουλουράκια της είναι ΤΈΛΕΙΑ !
    και την ευχαριστώ πολύ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή