Coleslaw

Coleslaw

photo

ερασι τέχνης

- storytelling -

Ψάχνοντας σχετικά με την προέλευση αυτής της τροφής,

δηλαδή πώς, πού, πότε και γιατί, βρήκα πράγματα που μου φάνηκαν πολύ ενδιαφέροντα !

Η Νέα Υόρκη του 1650 - όταν ακόμα ονομαζόταν Νέο Άμστερνταμ !

Οι Ολλανδοί άποικοι πρώτοι ίδρυσαν το Νέο Άμστερνταμ 

(εβαπτίσθη αργότερα Νέα Υόρκη)

Ο ποταμός Hudson 
(κοντά του έχει γεννηθεί ο αγαπημένος ζωγράφος Edward Hopper)

Τα έλη και τα εξαιρετικά εύφορα εδάφη γύρω στο ποτάμι !

Τα άφθονα λάχανα που καλλιεργούν εκεί οι Ολλανδοί άποικοι για δική τους κατανάλωση, αφού μετέφεραν στην Νέα Γη τις διατροφικές τους συνήθειες 

(η Ολλανδική κουζίνα χρησιμοποιεί πολύ το λάχανο)

Η ετυμολογία της λέξης : kool  σημαίνει “λάχανο” και sla σημαίνει “σαλάτα” , το koolsla  τροποποιήθηκε φωνητικά αργότερα σε αγγλόφωνο coleslaw.

Λάχανα, ρέγγες και χέλια ήσαν τα προτιμώμενα στις διατροφικές συνήθειες των αποίκων Ολλανδών και ο ποταμός Hudson καθώς και τα νερά γύρω από την Νέα Υόρκη, τους τα εξασφάλιζαν άφθονα, κυρίως τα διάφορα είδη ρέγγας.

Στα αρχεία του Νέου Άμστερνταμ βρέθηκαν επιχειρήσεις, που άνθησαν τότε στις εκβολές των ποταμών καθώς επίσης βρέθηκαν πολλές επιστολές εκείνης της εποχής σταλμένες στην Ευρώπη, να περιγράφουν το πόσο πλούσια και καρπερή είναι η γη.

Φυσικά, η περιοχή ήταν σαφώς σε ευνοϊκότερη μοίρα κλιματολογικά, αν την συγκρίνουμε με αποικίες πιο βόρειες και πιο κρύες, που είχαν πάγους. Εδώ οι άποικοι μπορούσαν για μεγάλη χρονική περίοδο να καλλιεργούν σταθερά τη γη και να εργάζονται όχι σε νερά παγωμένα, όπως πιο βόρεια, για παράδειγμα στο Μοντρεάλ...

Έτσι η πόλη Νέο Άμστερνταμ ανέπτυξε εμπόριο με την Ευρώπη και εξελίχθηκε σε εύρωστο λιμάνι, με μεγάλες  δυνατότητες.

Οι κυρίαρχοι Ολλανδοί χρησιμοποιούσαν την μελλοντική Νέα Υόρκη, ως λιμένα όπου εμπορεύονταν σκλάβους και για νομισματική μονάδα στα καράβια τους μεταχειρίζονταν το ρούμι ! 
- Φυσικά, το ρούμι είναι ένα από τα προϊόντα που παρήγαγαν με την δουλειά τους οι σκλάβοι -

Πριν δούμε την συνταγή για το coleslaw, θα μπω στον πειρασμό να σημειώσω κάτι ακόμα.

Μου άρεσε η ιστορία του “Dutch oven” !

Την χύτρα αυτή έφερε μαζί της στην Νέα Γη κάθε μικρή Ολλανδέζα νοικοκυρά.

Την χρησιμοποιούσαν παντού κι έψηναν εκεί μέσα τα πάντα, από τάρτες μέχρι κρέας, σε φωτιά με κάρβουνο φυσικά… Το αξιοσημείωτο όμως είναι πως αυτό το είδος της χύτρας υπάρχει στην Αμερικανική κουζίνα ακόμα σήμερα, προσαρμοσμένο φυσικά στον ηλεκτρισμό 
και ακόμα η μαγειρική σε φωτιά στην ύπαιθρο γίνεται ακόμα σε αυτό το τσουκάλι “Hollandais” ! 

Ας δούμε τώρα την συνταγή όπως την σκέφτηκαν και την κατέγραψαν οι Ολλανδοί πρώτα

κι ύστερα τι μετατροπές μπορεί να πάρει...

Η αυθεντική, βασική συνταγή της Coleslaw είναι :

¼ άσπρο λάχανο τριμμένο ή ψιλοκομμένο

2-3 τριμμένα καρότα

1 γιαούρτι (καλύτερα στραγγιστό)

ελάχιστο φρέσκο άνιθο

λίγη μουστάρδα

μαγιονέζα μερικές κουταλιές (καλύτερα φτιαγμένη όχι με ελαιόλαδο, γιατί γίνεται πολύ δυνατή σε γεύση και μυρωδιά ˙με σπορέλαιο είναι ελαφρύτερη ή χρησιμοποιούμε μαγιονέζα του εμπορίου)

λευκό ξύδι, όσο ένα ποτηράκι του λικέρ

αλάτι, πιπέρι

Παίρνουμε ένα μπωλ, για να φτιάξουμε την sauce.

photos

ερασι τέχνης

Ρίχνουμε μέσα το γιαούρτι, μαγιονέζα σε ίση ποσότητα, λίγη δυνατή μουστάρδα και το λευκό ξύδι.

Ανακατεύουμε καλά, να γίνει μια δεμένη σάλτσα, αλλά όχι σφιχτή.

Ρίχνουμε την sauce πάνω στο τριμμένο λάχανο, καρότο και άνιθο, αφού πρώτα τα έχουμε αλατοπιπερώσει και ανακατεύουμε καλά.

Βάζουμε την σαλάτα σ’ ένα δοχείο που κλείνει ερμητικά και την αφήνουμε στο ψυγείο τουλάχιστον για 2-3 ώρες.

Το ξύδι “ψήνει” κάπως το λάχανο, γι αυτό καλό είναι να φτιάχνουμε την coleslaw από την προηγούμενη μέρα, αν θέλουμε να την βγάλουμε σε ένα τραπέζι.

Την διατηρούμε οπωσδήποτε σε καλά κλεισμένο δοχείο, γιατί το λάχανο έχει την τάση να οξειδώνεται κι ακόμα, η σαλάτα απορροφά τις μυρωδιές από τα τρόφιμα που βρίσκονται γύρω της.

Η σαλάτα, πολύ δημοφιλής κυρίως στη Βόρεια Αμερική, είναι ιδανική για να συνοδέψει ψάρι, κρέας, σάντουιτς, χάμπουργκερ κ.τ.λ.

Φυσικά, σε αυτήν τη βασική συνταγή, υπάρχουν πολλές παραλλαγές…

Ο μύθος λέει, ότι υπάρχουν τόσες παραλλαγές στην coleslaw, όσες είναι και οι θύρες των σπιτιών της Νέας Υόρκης !

Ας δούμε τώρα τι μπορούμε να προσθαφαιρέσουμε…

Αν μας αρέσει, προσθέτουμε πράσινο ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι ή ξερό κρεμμύδι, κόκκινο λάχανο, μαϊντανό, λεμόνι, λίγη ζάχαρη, κομματάκια μήλο ή ανανά, φλοίδες τυριού.

Προσωπικά, δεν μου αρέσουν μέσα τα κρεμμύδια, ο άνιθος, ο μαϊντανός και 

παρ’ όλο που λατρεύω το τυρί, σ’ αυτήν τη σαλάτα δεν το βλέπω καθόλου!

Αντίθετα, θα την έβλεπα και με κόκκινο λάχανο, και οπωσδήποτε με μήλο ή και ανανά.

Μπορούμε να παραλείψουμε το γιαούρτι και να αναμείξουμε τα υπόλοιπα υλικά για την sauce.
Ακόμα, εγώ προσωπικά δεν θέλω το ψήσιμο του λάχανου με το ξύδι, μα προτιμώ να φτιάξω την σαλάτα ακριβώς την ώρα που θα καταναλωθεί...

Kαθώς λέει κι ο λαός μας, “περί ορέξεως…”

*
η Σοφία Σ., παιδική φίλη του μπαμπά μου,
μου έδωσε χειρόγραφη με τα γράμματά της την συνταγή coleslaw, την δεκαετία του ' 80.
θα ψάξω να την βρω γιά να την δημοσιεύσω.

Καλό εύχομαι

σε ό, τι κάνετε !