Γλυκό κουταλιού, τα λούλουδα των εσπεριδοειδών !
photos
ερασι τέχνης
Τώρα, που έχουν ανθίσει ολούθε οι νερατζιές. Στους κήπους, στα περβόλια και στα πεζοδρόμια.
Ακόμα και στους δρόμους της Αθήνας, αυτήν την εποχή μοσχοβολά το σύμπαν !
Μιλώ αποκλειστικά σχεδόν γιά τις νερατζιές, κι όχι γιά λεμονιές και γιά πορτοκαλιές, γιατί τα άνθη των εσπεριδοειδών όταν δένουν, μας δίνουν καρπό... Δεν θα ήθελα να εξαφανίζουμε τα πολύτιμα λεμονοπορτόκαλα, - όπου υπάρχουν - εν τη γενέσει τους.
Με τις νερατζιές διαφέρει το πράγμα, αν σκεφτούμε ότι τα περισσότερα νεράτζια - γιά να μην πώ όλα τα νεράτζια -, μένουν αναξιοποίητα και σαπίζουν τελικά πάνω στα δέντρα ή πέφτουν.
Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, προτείνω στο γλυκό κουταλιού, να χρησιμοποιήσουμε κυρίως άνθη νερατζιάς.
Είναι ένα γλύκισμα, που ήθελα από χρόνια να φτιάξω.
Εφέτος, βλέποντας γεμάτα από άνθη τα νερατζόδεντρα, το αποφάσισα.
Καρποσυλλέκτης ενίοτε, ανθοσυλλέκτης τώρα, συνάντησα μόνο μιά δυσκολία, σε σχέση με την ποσότητα.
Τα άνθη - από τα οποία χρησιμοποιούμε μονάχα τα πέταλα -, όταν τα καθαρίζουμε έχουν μεγάλη φύρα...
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι μάζεψα 5 κούπες άνθη, γιά να γίνει τελικά 1 κούπα γλυκό κουταλιού. Δεν πειράζει όμως, αυτό το γλύκισμα δεν είναι γιά χόρταση... Με ευχαριστεί που το έκανα! Γλυκό κουταλιού, ας πούμε gourmet, ντελικάτο και λεπτεπίλεπτο, θα έχω εκεί το ένα μου βαζάκι να στέκεται, θα το καμαρώνω και αμφιβάλλω αν κάποια στιγμή το ανοίξω...
Πώς φτιάχνουμε το γλυκό :
Πρώτα μαζεύουμε τα λουλούδια.
(Μάζεψα 5 κούπες ανοιχτά λουλούδια, από νερατζιές.)
Κατόπιν, αρχίζουμε με υπομονή να μαδάμε ένα - ένα τα πέταλα (γιά το γλυκό θα χρησιμοποιήσουμε μόνο τα πέταλα).
Όταν τα μαδήσουμε όλα, αν τα έχουμε κόψει από δέντρα που έχουν σκόνη, τα ξεπλένουμε καλά με άφθονο νερό σε μιά λεκανίτσα (εγώ δεν τα ξέπλυνα, γιατί θεώρησα ότι μέσα το περβόλι δεν είχε σκόνη και καυσαέριο).
Βάζουμε σε βαθειά κατσαρόλα μπόλικο νερό να βράσει, ρίχνουμε μέσα τα πέταλα, στίβουμε και τον χυμό από ένα λεμόνι, γιά να κρατήσουν το λευκό τους χρώμα, και τα βράζουμε.
Εδώ ξαναλέω κάτι, που το είχα αναφέρει και στο Γλυκό κουταλιού τριαντάφυλλο :
Τα πέταλα των λουλουδιών μας ξεγελάνε λίγο... Μοιάζουν πολύ ντελικάτα κι εύθραυστα, στην πραγματικότητα όμως συμπεριφέρονται σαν σκληρούτσικα λαχανικά... Γι αυτό μην φοβηθούμε, πρέπει να τα βράσουμε μερικά λεπτά (3-4 λεπτά), ως να μαλακώσουν κάπως...
Στο μεταξύ ετοιμάζουμε μιά λεκανίτσα με κρύο νερό.
Βάζουμε σε μιά λεκάνη νερό της βρύσης κι αρκετά παγάκια.
Στίβουμε μέσα και τον χυμό από 1 λεμόνι.
Όταν τα πέταλα βράσουν, τα σουρώνουμε και πετάμε το νερό που έβρασαν .
Τα ρίχνουμε γιά δυό περίπου ώρες να ξεπικρίζουν μέσα στην λεκάνη με το κρύο νερό και το λεμόνι.
Μετά τις δυό ώρες
πετάμε κι αυτό το νερό, τα βάζουμε σε σουρωτήρι και απαλά τα ξεπλένουμε καλά με καθαρό νεράκι.
Σε βαθειά κατσαρόλα βάζουμε το γλυκό να βράσει,
όσες κούπες πέταλα
τόσες κούπες ζάχαρη
και ίδιες κούπες νερό.
Έβαλα δηλαδή
2 κούπες πέταλα (τόσα είχαν μείνει)
2 κούπες ζάχαρη (τα άνθη είναι πικρά, καθώς το νεράτζι)
και 2 κούπες νερό.
Βράζουμε σε μέτρια φωτιά, όπως όλα τα γλυκά κουταλιού,
περιμένουμε να δέσει το γλυκό
και λίγο πριν το κατεβάσουμε στίβουμε μέσα ένα λεμόνι.
Έχουμε αποστειρώσει βαζάκια ,
ρίχνουμε μέσα το καυτό γλυκό (αυτή η διαδικασία χρειάζεται πάντα μεγάλη προσοχή!)
σφραγίζουμε τα βαζάκια και τα αφίνουμε ανάποδα ως να κρυώσουν.
Ε, αφίνουμε έξω και μιά κουταλίτσα γιά να το δοκιμάσουμε!...
Έχει την πολύ ελαφριά πικρίλα, την γεύση και την οσμή του εσπεριδοειδούς.
Θαρρώ, είναι πολύ καλό!
Όταν μάδησα τα πέταλα,
δεν μου έκανε καρδιά να πετάξω όλο το εσωτερικό του άνθους.
Όσα λοιπόν ήσαν γιά πέταμα, τα βούτηξα μέσα σε χυμό λεμονιού γιά να μη μαυρίσουν,
τα έβαλα να στεγνώνουν μέσα σε γυάλινα μπωλάκια
και τα στόλισα πάνω σε τραπεζάκια...
Όλο το σπίτι μοσχομύριζε γιά μερικές μέρες !
Εύχομαι
να είναι καλό
ό, τι φτιάχνετε !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου