συνέχεια από το προηγούμενο...
- storytelling -
... Αργότερα,
με την περιέργεια που διακρίνει τα μεγάλα παιδιά, θέλησα να γνωρίσω αυτόν τον τόπο, όπου ακούς μες τα δέντρα τις φωνές
των Κούκων !
Βρήκα το
δάσος που έψαχνα, ανάμεσα στον ποταμό που τον ονομάζουνε Ρήνο, δυτικά, και στις πηγές του μεγάλου ποταμιού, που το
ονομάζουνε Δούναβη, νότια.
Είναι μιά αληθινά μεγάλη περιοχή όλη αυτή !
Πανέμορφη ! Μικρές γραφικές πόλεις υπάρχουν σπαρμένες εδώ κι εκεί, όμορφα παραδοσιακά χωριά, βουνά, χαμηλοί λόφοι, πεδιάδες, περβόλια, αμπέλια
στη σειρά, που βγάνουν σπουδαία κρασιά, νερά ολούθε, ποτάμια, παραπόταμα,
λίμνες, καταρράκτες, χείμαρροι, χαρούμενα ζωγραφιστά σπίτια στις προσόψεις τους, σπίτια παλαιά με τις
ξυλοδεσιές τους, γλάστρες με κόκκινα γεράνια στα παράθυρα, Μεσαιωνικά κάστρα και πέτρινοι πύργοι, μαστόροι, που κατέχουν την τέχνη να σκαλίζουν με το σκαρπέλο τον χρόνο, τις ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα, υπαίθριες
ντόπιες αγορές με της γης τα καλούδια, δάση απέραντα, σκούρα δάση, με κωνοφόρα, αειθαλή δέντρα
πυκνά, έλατα, ερυθρά έλατα.
Έτσι είναι τα δάση, οι πόλεις και τα χωριά των ωραίων Κούκων !
Έτσι είναι τα δάση, οι πόλεις και τα χωριά των ωραίων Κούκων !
Όταν "αυτός
που ρέει" στην περιοχή – ο Άνω Ρήνος, καθώς και ο Δούναβης αποτελούσαν το σύνορο της παλαιάς Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι Ρωμαίοι διέσχιζαν με τα κάρα τους, δρόμους εμπορικούς μέσα σ' αυτά τα δάση.
Τα
φυλλώματα των δέντρων ήσαν τότε τόσο πυκνά, που η γη δεν φωτίζονταν, κι είχε
γύρω, ένα βαθύ σκοτάδι.
Έτσι, το δάσος
αυτό, οι Ρωμαίοι το ονόμαζαν μαύρο ! Schwarzwald έμεινε ύστερα η ονομασία στους Γερμανούς.
Δάσος με παραμύθια
και θρύλους, ιστορίες για Nibelungen, γιά μάγους και τρομερά ξωτικά.
Στοιχεία που έμειναν στη λαογραφία του τόπου και μαγικές παραδόσεις.
Στοιχεία που έμειναν στη λαογραφία του τόπου και μαγικές παραδόσεις.
Όπως είναι και η λαϊκή παράδοση, με τα ρούχα που φορούσαν οι χωρικές...
Το παραδοσιακό ένδυμα των γυναικών, στην περιοχή του Μαύρου Δάσους, ήταν μιά μακριά μαύρη φούστα φραμπαλά, ένα άσπρο πουκάμισο και καπέλο με κόκκινα πονπόν
απάνω. Κόκκινα πονπόν , σαν τα κατακόκκινα κεράσια, που παράγει ο τόπος αυτός.
Τα καπέλα
με τα κόκκινα πονπόν τα φορούσαν μόνο κορίτσια ανύπαντρα ! Οι ύπανδρες, καπέλα
μαύρα !
Έτσι
λοιπόν λένε, ότι απ’ τις στολές των νεαρών χωρικών, πηγάζει η έμπνευση:
η σοκολάτα,
για την μαύρη τους τη φούστα,
η ανάλαφρη, λευκή κρέμα σαντιγύ, για το λευκό τους το πουκάμισο,
τα κόκκινα
κεράσια και τα βύσσινα , για τα κόκκινα πονπόν στο καπέλο των κοριτσιών,
και φυσικά η
ευωδιά του kirsh,
από το δυνατό ποτό των κερασιών τους,
όλ’ αυτά
μαζί, μας έδωσαν το ωραίο γλύκισμα του Μέλανα Δρυμού,
Schwarzwalder Kirshtorte,
την γνωστή, αγαπημένη σε εμάς (αγγλιστί), τούρτα Black Forest !
Και για του λόγου το αληθές !...
αυτά, ωραίοι μου !
το έργο, θα συνεχιστεί με την συνταγή της κλασικής
black forest !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου