Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

λωτοί, ωρίμανση και μαρμελάδα

.
λωτοί οι γλυκείς !
.
.
ΘΑΥΜΑ ΠΡΩΤΟ !
.

- τα έλεγε ο Όμηρος

μα εμείς πού ν' ακούσουμε ... -
.
.
.
Ι. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ
.
στίχ. 91 - 102
.
"Πήγαν αυτοί (οι σύντροφοι) και σμίξαν με τους Λωτοφάγους, που ήταν
καλοπροαίρετοι άντρες και δεν θέλησαν το κακό τους,
μόνο έδωσάν τους κι έφαγαν λωτούς οι σύντροφοί μου.

Μα όποιος τον μελίγλυκο καρπό του λωτού γευόταν,

δεν ήθελε ούτε είδηση να στείλει ούτε να επιστρέψει,
αλλ' αυτού πέρα προτιμούσαν με τους Λωτοφάγους
να μένουν μασώντας λωτό και γυρισμό ξεχνούσαν.

Στα βαθουλά πλοία τραβηχτούς - κι ας κλαίαν - εγώ τους φέρνω

και στανικώς τους δένω σφιχτά κάτω από τους πάγκους.
Τους άλλους πιστούς μου συντρόφους πρόσταξα ν' ανέβουν
όσο πιό γρήγορα μπορούσαν πάνω στα καράβια,
μήπως κανείς, λωτό αν φάει, το γυρισμό λησμονήσει."
.
μετάφραση Μ. Νικηφορίδης
.
εκδόσεις ΣΟΚΟΛΗ
.
.
.

ΘΑΥΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ !
.
τα μήλα ωριμάζουν τους λωτούς !
.
.
.
τις προάλλες, απάνω σε ψηλή κορφή βρήκα δέντρα κι έμασα καρπούς.
κίτρινους λωτούς, στιφούς και σκληρούς σαν κοτρώνες - που δεν γίνονταν τίποτα απολύτως...
.
διάβασα όμως εδώ :

Λωτός Λωτοί μυστικά ωρίμανσης

κι έτσι καθώς λέει, έπραξα κι εγώ...
έβαλα τους καρπούς μέσα σε σακούλα, μαζί με τρία μήλα, γιά 4 μέρες.
τώρα, θαύμα έγινε, χημικά εξηγείται, δεν είμαι σε θέση να πω,
σήμερα όμως που άνοιξα τη σακκούλα οι λωτοί μου ήσαν ώριμοι, μαλακοί, ζουμεροί, γλυκείς και κόκκινοι, σαν ντοματούλες !
.
ιδού η απόδειξη !



.
και ιδού η μαρμελάδα που φυσικά βάλθηκα να κάμω
και την διάβασα εδώ : http://marmelada-lotos.blogspot.com
.
.
τους έπλυνα, τους καθάρισα απ' έξω
και
.
ΘΑΥΜΑ ΤΡΙΤΟ !
.
μέσα ο λωτός δεν έχει σπόρια, μήτε κουκούτσια ! τίποτα, λέμε !
.
οπότε τους ψιλόκοψα, ψιλοέκοψα μέσα και δυό μηλαράκια, έξυσα τη φλούδα από λεμόνι ακέρωτο και αράντιστο, έστιψα μέσα και το χυμό του λεμονιού, έριξα δυό μικρές βανίλλιες, μισό ποτήρι νερό, ζάχαρη (γιά κάθε 1 κιλό ψύχα λωτού , 600 γραμ. ζάχαρη) κι έβρασα άλλοτε στο 3 κι άλλοτε στο 2, ξαφρίζοντας κι ανακατεύοντας συνέχεια, γιά να μη μου πιάσει.
.
λίγα λεπτά πριν κλείσω τη φωτιά έστιψα μέσα ένα λεμόνι
και
όταν έκλεισα τη φωτιά έριξα μέσα λίγο ποτό (η συνταγή έλεγε grand marnier, μα δεν είχα κι έτσι έριξα λίγο ουίσκυ)
.

.
στο μεταξύ, αποστείρωσα βαζάκια στο φούρνο, κι όταν κατέβασα την κατσαρόλα τα γέμισα μαρμελάδα,
τα έκλεισα σφιχτά
και τα ακούμπησα ανάποδα γιά αρκετές ώρες, ως να κρυώσουν εντελώς
.

.
.
.
αυτά με τους λωτούς...
.
σας συνιστώ, δοκιμάστε το !
με ώριμους, φυσικά !
τη γλύκα την έχουν οι ώριμοι
.
.
.
.
.
.

8 σχόλια:

  1. Καλημέρα!!και έγινε λοιπόν το θαύμα!!
    Πως είναι από γεύση;;είναι μάλλον το μόνο φρούτο που δεν έχω κάνει μαρμελάδα γιατί σε μένα δεν πολύ αρέσει, εν αντιθέσει με το σύζυγο που όσο έχει λωτούς πάντα αγοράζουμε. Έμαθα προχτές ότι είναι ένα δέντρο που ευδοκιμεί παντού να φυτέψω ένα στη βεράντα;;χαχαχα
    Σε περιμένω αύριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @
    τι να σου πω...
    δεν δοκίμασα τη μαρμελάδα.
    όταν τη δοκιμάσω, θα σου πω τη γνώμη μου.

    δοκίμασα το φρούτο όμως, την ώρα που το καθάριζα.
    μυρωδάτο και ζουμερό, σαν τρυφερό ροδάκινο !

    αναρωτιέμαι, γιατί τα πουλάνε
    τόσο αντιερωτικά, ξερά σαν κοτρώνια οι μανάβηδες...

    ο.κ. γιά αύριο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εχω δεντρο λωτο στον κηπο μου φετος ειχε πιο πολλους καρπους
    απο φυλλα ειναι πανεμορφο, αντεχει σε ολους τους καιρους Δε θελει πολλα ποτισματα . Για μαρμελαδα δεν ηξερα . Ομως: To νερακι και τα μηλα σε ποια ποσοτητα λωτων τα βαζεις; να περιμενω απαντηση; Ευχαριστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλησπέρα !

    δίκιο έχεις να ρωτάς... η αλήθεια είναι ότι λειτουργώ λίγο με το μάτι...

    γνώμη μου είναι, αν φτιάξεις μιά κανονική κατσαρόλα με λωτούς, να βάλεις μέσα τουλάχιστον 2-3 μήλα - γιά την πηκτίνη.
    έτσι κι αλλιώς, δεν βλάπτει !
    όσο γιά το νερό, βάζω αρχικά στην κατσαρόλα (πριν ρίξω τα φρούτα) 1 ποτήρι νερό, για να μην "πιάσει" το φρούτο.
    στέκομαι στην αρχή από πάνω κι ανακατεύω συνέχεια σε δυνατή φωτιά, να μην κολλήσει.
    μετά χαμηλώνω τη φωτιά, αλλά θέλει να στέκεσαι κοντά και συχνό ανακάτεμα.

    καληνυχτίζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ωραία συνταγή. Εχω όμως ένα θέμα. Και τις τρεις χρονιές που την έφτιαξα έχει στιφή επίγευση όσο ώριμο κι άν είναι το φρούτο. Η παραγωγός που τους προμηθεύομαι είπε πως είναι φυσικό χαρακτηριστικό του λωτού όταν βράζει! Είναι αυτό, ή κάνω κάποια παράληψη σε κάποια τεχνική που εννοείται αλλά δεν αναφέρεται; Αν έχετε κάποια λύση θα χαιρόμουν πολύ να τη μοιραζόσασταν. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και σε εμένα το ίδιο συνέβη, παρόλο που πριν το βράσιμο ήταν απίστευτα γλυκοί λόγω μεγάλης ωρίμανσης και δεν ένιωθα καθόλου αυτή τη στυφάδα. Μετά το βράσιμο, ενώ είναι νόστιμη και γλυκιά αφήνει αυτή τη στυφή επίγευση. Μήπως μάθατε το λόγο?

      Διαγραφή
    2. Δεν γνωρίζω να υπάρχει λύση στην στιφάδα τους... Παρ' όλ' αυτά, όταν είναι ωμοί και ώριμοι, είναι γλυκύτατοι!

      Διαγραφή
  6. Καλημέρα !
    Ειλικρινά, δεν γνωρίζω αν υπάρχει λύση...
    Έχει μιά στιφάδα ο λωτός - δεν ξέρω αν αυτό προέρχεται από τον βρασμό !
    Εγώ την μαρμελάδα του την βάζω σε pasta flora ή σε άλλα γλυκά !

    Αν παρ' όλ' αυτά μάθεις κάτι τι, ενημέρωσέ μας, αν θέλεις.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή