photos
ερασι τέχνης
πρόκειται γιά ένα εξαιρετικά γευστικό και καλό πιάτο!
ας μην μας ξεγελάει η κάπως "εξεζητημένη" ονομασία του *... έχω την γνώμη, ότι η σπουδαιότητα αυτού του φαγητού μέσα στον χρόνο, καθώς και η διάδοσή του μέσα στις χώρες, οφείλεται στην απλότητα των υλικών καθώς και στην ευκολία της παρασκευής του.
αν δεν το φτιάχνετε δοκιμάστε το, είναι το αγαπημένο και των παιδιών.
μπορούμε να φτιάξουμε το cordon bleu
κυρίως με φιλέτο κοτόπουλου ή γαλοπούλας ή με φιλέτο από μοσχάρι, εγώ όμως σας το προτείνω και με χοιρινά σνίτσελ.
ζητάμε από τον χασάπη να μας χτυπήσει λίγο το φιλέτο και να το ανοίξει, όπως ακριβώς ανοίγει και πλαταίνει τα σνίτσελ.
προετοιμασία :
σε ένα πιάτο χτυπάμε αυγά
σε άλλο πιάτο βάζουμε αλεύρι
και σε τρίτο πιάτο βάζουμε φρυγανιά (εγώ ανακατεύω την φρυγανιά μισό - μισό με λεπτό σιμιγδάλι).
στρώνουμε πάνω στον πάγκο μας το σνίτσελ,
το αλατοπιπερώνουμε,
βάζουμε πάνω σε όλη του την επιφάνεια μιά φέτα κίτρινο τυρί,
πάνω απ' το τυρί μιά φέτα ζαμπόν της αρεσκείας μας
και το διπλώνουμε στα δύο, όπως διπλώνουμε στα δύο, ας πούμε, μιά κόλλα χαρτί.
παίρνουμε στο χέρι μας αυτό το πακετάκι σφιχτά κλεισμένο,
το αλευρώνουμε πολύ καλά στο πιάτο με το αλεύρι (το αλεύρι να πάει παντού),
κρατώντας το σφιχτά κλεισμένο το βουτάμε καλά μέσα στα χτυπημένα αυγά
και τέλος το βουτάμε καλά στη φρυγανιά, όπως κάνουμε με τα σνίτσελ.
μπορούμε να κάνουμε όλο αυτό από το πρωί, οπότε κρατάμε έτοιμα τα πακετάκια στο ψυγείο, ως την ώρα που θα τα τηγανίσουμε ή, φυσικά μπορούμε, φτιάχνοντάς τα να τα τηγανίσουμε αμέσως.
βάζουμε σε αντικολλητικό τηγάνι λάδι (γι αυτό το τηγάνισμα προτιμώ το ηλιέλαιο).
κάποιοι τηγανίζουν το cordon bleu μέσα σε πολύ λάδι, όπως τους λουκουμάδες.
εγώ προτείνω λάδι σε κανονική ποσότητα - όχι πάρα πολύ...
βάζουμε πρώτα γιά 1 λεπτό σε δυνατή θερμοκρασία (στο 3) κι έπειτα χαμηλώνουμε την εστία στο 2 ή στο 1,5, γυρίζοντας προσεκτικά απ' όλες τις πλευρές, γιά αρκετά λεπτά, ώστε να ψηθούν καλά μέσα χωρίς να μαυρίσουν απ' έξω.
συνοδεύουμε με σαλάτα ή με πατατούλες.
*η ονομασία cordon bleu
, μας παραπέμπει σε γαλλικό πιάτο, η καταγωγή όμως αυτού του φαγητού είναι Αυστριακή.
ούτως ή άλλως, η γευστική μου μνήμη, μου υπενθυμίζει, ότι το καλύτερο - μακράν... cordon bleu, δεν έχουμε γευτεί στην αυτοκρατορική Βιέννη, αλλά στο ήσυχο, Αυστριακό Graz.
να είναι καλό, ό, τι φτιάχνετε !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου