ρύζι, πιλάφι Τούρκικο

το ρύζι

"εις την Πόλιν" !

(pilav tarifi)

photos

ερασι τέχνης

- storytelling -

επί του 41ου βορείου παραλλήλου...

Η χερσόνησος που ξεμυτάει μες την φωτογραφία
είναι η ιστορική χερσόνησος της Πόλης, 

σε σχήμα τρίγωνο.

Κοιτάζοντας στην ίδια φωτογραφία το τοπίο, 
βλέπουμε μπρός μας να ανοίγονται τρείς δρόμοι, θαλασσινοί.

Το πρώτο στενό, καθώς κοιτάζουμε, είναι ο Κεράτιος Κόλπος 

(Χρυσό Κέρας). 

Πέρα απ' το τρίγωνο, από την άλλη πλευρά της χερσονήσου φαίνεται 

η θάλασσα του Μαρμαρά (Προποντίδα).

Μπροστά στη μύτη της χερσονήσου και προς τ' αριστερά, 

ξεκινάει να απλώνεται ο Βόσπορος.

Στο βάθος απέναντι, η Ασιατική γη.

Ακριβώς μπροστά μας είναι η Ευρωπαϊκή Πόλη

Αγιά Σοφιά

Kapalıçarşı

ο πύργος του Γαλατά

υπάρχουν ακόμα παλαιά επαγγέλματα...

"... Κι εμείς θα περάσουμε ακόμη ένα χειμώνα
Ζεσταίνοντας τα χέρια μας στη φωτιά της μεγάλης οργής μας
Και της άγιας ελπίδας μας..."

Ναζίμ Χικμέτ

Χειμώνας και κρύο τσουχτερό !
Πάνω στη Γέφυρα του Γαλατά
με τα πλεχτά σκουφιά και τις νιτσεράδες τους
ψαρεύουν οι άνθρωποι.

το βαγονέτο
στην Μεγάλην Οδό του Πέραν
(Ιστικλάλ)

στο Saray

et voilà, το αυθεντικό

Ασουρέ ή Βαρβάρα !

είδαμε και πάθαμε εδώ, ως να καταλήξουμε σε αυτό το pilav tarifi *, 
αλλά θαρρώ πως η παραπάνω παρένθεση άξιξε τον κόπο !...

* όπου, tarifi = η συνταγή


θα χρειαστούμε :

2 κούπες ρύζι 
1 κούπα φιδέ (κανονικόν φιδέ, αυτόν που βάζουμε στις σουπίτσες)
4 κούπες νερό ή ζωμό
φρέσκο ζωϊκό βούτυρο (αν θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μισό βούτυρο-μισό ελαιόλαδο)
αλάτι


πρώτα ξεπλένουμε το ρύζι, γιά να φύγει το άμυλο και το αφήνουμε να στραγγίσει σ' ένα σουρωτήρι.
(παρατηρήστε αυτήν τη διαφορά από το Ιταλικό ριζότο, όπου  χρειαζόμαστε το άμυλο, γιά να κολλάει και να χυλώνει το ρύζι !)

ανάβουμε τη φωτιά, βάζουμε πάνω ένα μεγάλο σκεύος, ρίχνουμε μέσα λίγο φρέσκο βούτυρο ή μισό βούτυρο - μισό ελαιόλαδο, παίρνουμε τον φιδέ στη χούφτα μας, τον σπάμε σε κομματάκια και τον ρίχνουμε μέσα στο βούτυρο.

με μιά κουτάλα γυρίζουμε διαρκώς τον φιδέ να ψηθεί.

μόλις το χρώμα του φιδέ σκουρήνει (προσοχή, να μη μας καεί και μαυρίσει!),
ρίχνουμε στο σκεύος και το ρύζι, συνεχίζοντας το ανακάτεμα, ως να δούμε ότι όλοι οι κόκκοι του ρυζιού έχουν λαδωθεί και γυαλίζουν.
αλατίζουμε.

  

κατόπιν, ρίχνουμε μέσα το νερό, μόλις πάρει βράση χαμηλώνουμε πολύ τη φωτιά, το σκεπάζουμε και το αφίνουμε γιά 15' να σιγοβράζει σκεπασμένο.

στα 15' το ξεσκεπάζουμε, προσθέτουμε από πάνω μικρά κομματάκια φρέσκο βούτυρο 

με ένα πηρούνι το ανακατεύουμε απαλά , το ξανασκεπάζουμε και το αφίνουμε λίγα λεπτά να σταθεί.

το βάζουμε σε φόρμα (σε μπωλ, σε χαμηλό φλυτζάνι ή στην βαθειά κουτάλα της σούπας)
και το ξεφορμάρουμε στο πιάτο.

αν αγαπάτε το ρύζι
γίνεται έτσι ένα εξαιρετικό, υπέροχο πιάτο !

* Εκ των υστέρων σημείωση...

η annalibrarian , 

μας λέει πως το πιλάφι αυτό, αντί γιά φιδέ, γίνεται με κριθαράκι.

γίνεται !

στην ίδια ακριβώς συνταγή, αν μας αρέσει, αντί να σπάσουμε φιδέ, μπορούμε να βάλουμε κριθαράκι. 

* οι δικές μας διατροφικές συνήθειες - των τελευταίων χρόνων -, γιά λόγους υγείας και σωστής διατροφής , δεν ευνοούν την χρήση του ζωϊκού βούτυρου στην μαγειρική.
οι οδηγίες που δίνονται (κυρίως από ιατρικής πλευράς) είναι, σχεδόν αποκλειστικά, υπέρ της χρήσης του ελαιόλαδου...
σωστά... 
παρ' όλ' αυτά, ας μη μας πιάνει και υστερία... δεν χάθηκε κι ο κόσμος (λέω εγώ...) αν καμμιά φορά παραβιάσουμε τους κανόνες και απολαύσουμε την ιδιαίτερη γεύση του βουτύρου στο φαγητό μας !

να είναι καλό,

ό, τι φτιάχνετε !