κοτόπιτα

.

Κοτόπιτα με περισσεύματα !
.
δεν πετάμε τίποτα πιά !
μόνο αξιοποιούμε τα "περισσεύματα"...

.

.

.
.
.
μου περίσσεψε μισό, ψητό κοτόπουλο.
το πιό εύκολο, είναι να το ρίξεις αύριο πάλι στο τραπέζι και να πεις "ξαναφάτε το !"
η ζωή μας όμως θαρρώ χρειάζεται λίγη στοργή και ίσως λίγη ομορφιά και φροντίδα.
- που κανείς δε θα στο αναγνωρίσει, άλλο αυτό ! -
.
.
σκέφτηκα λοιπόν, το κοτόπουλο που περίσσεψε να το φτιάξουμε πίτα ...
.

.
με το χέρι το καθάρισα απ' τα κοκαλάκια του και το έκοψα μικρά κομμάτια.
.
έπειτα ψιλοέκοψα φρέσκο κρεμμυδάκι,
.
ψιλοέκοψα ένα πράσο,

.
άνιθο
και τα ανακάτεψα με το κοτόπουλο
.

.
ψιλοέκοψα μέσα κι ένα κομμάτι μαλακό ανθότυρο,
χτύπησα 3 αυγά και τα πρόσθεσα,
λάδι
και λίγο πιπέρι
.
λάδωσα το σινί
.

.
σε λεκανίτσα έβαλα 400 γρ. αλεύρι, λίγο ελαιόλαδο, λίγο ξύδι, αλατάκι και νερό όσο πάρει, γιά να γίνει μιά καλή ζύμη.
.

.
τη ζύμη τη χώρισα σε 3 κομμάτια.
.

.
άνοιξα 1 - 1 φυλλαράκι
.

.
το μεγαλύτερο γιά κάτω, γιά να εξέχει γύρω - γύρω και να κλείσει μέσα σαν πακετάκι το υλικό
.

.
το έστρωσα στο ταψί κι έβαλα πάνω κάτι περισσότερο απ' τη μισή γέμιση
.
άνοιξα το μικρό φυλλαράκι
.

.
το έστρωσα στη μέση κι άπλωσα πάνω την υπόλοιπη γέμιση
.

.
τέλος άνοιξα το 3 φύλλο και σκέπασα εντελώς
.
λάδωσα καλά, στρούφιξα με το χέρι γύρω - γύρω τον κόθρο
.
χάραξα την πίτα,
ράντισα το φύλλο με λίγο νεράκι
.

.
και το φούρνισα σε χαμηλή θέση
στους 200 '
γιά τουλάχιστον μία ώρα
.

.
.
αυτή ήταν μιά κοτόπιτα "της ανάγκης" δηλαδή με μαζέματα και όχι η κανονική,
που εκείνη είναι διαφορετική
και θα την δώσουμε άλλη φορά ...
έγινε παρ' όλ' αυτά πεντανόστιμη και ανάρπαστη - πέρασαν και κεράστηκαν όλοι.
.
.
.
.

καλήν επιτυχία
αν τη φτιάξετε !

.
.
.
.
.
.