Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

κουλούρια Θεσσαλονίκης


Κουλούρια Θεσσαλονίκης 

photos ερασι τέχνης



βρήκα μιά καλή συνταγή γιά τα

Κουλούρια Θεσσαλονίκης

σε αυτό το αγαπητό blog : eri captain cook


 τα έφτιαξα



όσοι γεύτηκαν, είπαν πως είναι πραγματικά καλά !



μου θυμίζουν τα κουλούρια Θεσσαλονίκης που είχε το κυλικείο του σχολείου, σαν είμαστε μαθήτριες.
περιμέναμε με τις μπλέ ποδιές και τα γιακαδάκια, στη σειρά, στο μεγάλο διάλειμμα των 12, γιά να πάρουμε αυτό το κουλουράκι με μιά φλοίδα τυρί κεφαλίσιο.

κατόπιν φοιτητές, συνήθως στην οδό Ιπποκράτους, λίγο πιό κάτω από την Πανεπιστημιακή λέσχη, ο κουλουράς πουλούσε ζεστά, τραγανιστά κουλούρια.

τα έφτιαξα λοιπόν...


καλήν επιτυχία
αν τα φτιάξετε !











8 σχόλια:

  1. Καλέ κρύψε κάτι μπλε ποδιές κλπ δεν τα προλάβαμε εμείς;;χαχαχαχα
    Λοιπόν εγώ αυτά δεν τα θέλω γιατί δεν μου αρέσει το σουσάμι που μπαίνει στα δόντια μου.
    Το από πάνω όμως για τα προσεχώς θα το περιμένω.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @

    έχουμε πέσει από το ένα άκρο στο άλλο, Ξανθούλα...

    από την μεγάλη καταπίεση που είχαμε εμείς, ως μαθητές,
    - υποχρεωτική κορδέλα στα μαλλιά !
    ή
    τιμωρία αν μιά μέρα δε φορούσες ποδιά ! -
    (στην Αθήνα αυτά ! και δεν ξέρω τι βάσανα τραβούσαν τα παιδιά στην επαρχία...)
    ξαφνικά η κοινωνία μας
    αποφάσισε ότι είναι ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ μέτρο, λέει, η στολή στο σχολείο (!),
    ότι πρέπει οι μαθητές να πηγαίνουν σχολείο
    με Signé ΣΥΝΟΛΑΚΙΑ (!)
    και στις μαθητικές παρελάσεις με τα βρακάκια έξω !

    σε όλα, μα σε όλα τα θέματα, κοινωνία ΑΝΕΡΜΑΤΙΣΤΗ έχουμε καταντήσει...


    και Ξανθούλα,
    εσείς είσαστε μικροί.
    εγώ είμαι παλιά και τα πρόλαβα !
    ΝΑΙ.

    :)










    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ ωραία. Φαίνονται με το μάτι!!
    Καλοφάγωτα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @
    να είσαι καλά, Κόκκινο μηλαράκι :)

    έπεσαν πάνω τα σπουργίτια
    και δεν άφισαν ψίχουλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όταν βρεθούμε από κοντά θα σου διηγηθώ μαθητικές ιστορίες επαρχίας κι άλλα πολλά.
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @
    ο συνάδελφός μου ο Φώτης μου διηγείται καμιά φορά φοβερά πράγματα γιά το σχολείο...
    τη δεκαετία μετά τον πόλεμο
    πήγαιναν, λέει, σχολείο απάνω στα ψηλά βουνά, μες τα χιόνια, ξυπόλητοι (τα παπούτσια τα φύλαγε η μάνα τους γιά τις γιορτές!) και πεινασμένοι.

    μιά φορά
    ο δάσκαλός τους, είχε την ιδέα να φυτέψει στην αυλή του σχολείου ΦΡΑΟΥΛΕΣ !
    εμείς, λέει ο Φώτης, πεινάγαμε και τρέχαν τα σάλια μας με τις φράουλες !
    τις κλέψαμε λοιπόν και τις φάγαμε !
    ακόμα θυμάμαι το ξύλο...
    απ' το ξύλο που μας έδωσαν, λέει, μας μελάνιασαν οι πατούσες...

    εντάξει, Ξανθούλα,
    είπαμε - απ' τη μιά υπερβολή και ζωώδη κατάσταση,
    πέσαμε τώρα στην άλλη...


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπέροχα φαίνονται κ εμέν αέτσι μου αρέσουν σχετικά λεπτά και τραγανά. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την αναφορά στο blog, αν θέλετε μπορείτε να βάλετε κανονικά την συνταγή, δεν υπάρχει πρόβλημα, αφου τα φτιάξατε!
    Υπέροχες αναμνήσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή