Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

κυδώνι γλυκό κουταλιού

.
κυδώνι, παραδοσιακό γλυκό κουταλιού
.
.

.
Λένε,
.
πως η ποικιλία των κυδωνιών, που πουλάν γιά γλυκό στα μανάβικα και στις λαϊκές, είναι μιά ποικιλία αφράτη και μαλακή.
ίσως...
.
τα "δικά μου" κυδώνια, ήσαν σκληρά σαν τούβλα !
δεν καθαρίζονταν με τίποτα...
δεν τα αγόρασα από κάπου, μας τα φίλεψε - στην ξαδέρφη μου και σε μένα - η κυρία Ντίνα, μιά νοικοκυρά, που τα κατέβασε απ' το δέντρο της στο χωριό, ψηλά πάνω στην κορφή της Ζήρειας.
.
ωραία κίτρινα φρούτα, βουνίσια, καθαρά κι απαίδευτα. ζηλευτά !
.
τόσο σκληρά όμως, που ομολογώ ότι αν ήμουν μόνη μου, χωρίς τη μάνα, δεν θα τα καθάριζα. θα τα χάριζα...
.

.
όταν καθαρίζουμε κυδώνια, έχουμε κοντά μας μιά λεκανίτσα με νερό και στιμμένο λεμόνι μέσα, γιά να μη μαυρίζουν τα φρούτα
.

.
κόβουμε το κάθε κομμάτι σε λεπτά φετάκια, όπως ένα μήλο
.

.
κι έπειτα, κόβουμε τα φετάκια σα λεπτές, τηγανιτές πατατούλες
.

.
όταν τελειώσουμε και τα ψιλοκόψουμε όλα, σουρώνουμε τα νερά και ζυγίζουμε καθαρόν τον καρπό
.
2.800 είναι καθαρός ο καρπός, κομμένος σε λεπτές πατατούλες, έτοιμος γιά γλυκό
.

.
ό, τι μπορεί να χρησιμέψει, (όπως τα φλούδια και τα κουκούτσια απ' το κυδώνι) δεν το πετάμε...
με τουλπάνι και τούλι έφτιαξα 4 μικρά πακέτα από φλούδες και κουκούτσια, και τ' άφισα στην άκρη, να περιμένουν
.

.
σε βαθειά κατσαρόλα, έβαλα 1 κιλό και 200 γραμ. νερό,
τα 2.800 κυδώνι
και 2.500 γραμ. ζάχαρη
.
βράζοντας, ο καρπός πήρε ένα υπέροχο ξανθό χρώμα !
.


.
έκοψα απ' τη γλάστρα λίγα κλωνάκια αμπαρόριζα κι έριξα στο γλυκό που έβραζε.
έπειτα από 40 περίπου λεπτά, κι αφού το γλυκό είχε δέσει, έριξα μέσα ασπρισμένα αμύγδαλα κι έστιψα 1 λεμόνι .
.

.
μόλις κατεβάσουμε το γλυκό, γεμίζουμε αποστειρωμένα βαζάκια, τα γυρίζουμε ανάποδα και τ' αφίνουμε όλη νύχτα (ή όλη μέρα) να κρυώσουν
.

.
όταν τελείωσα με το γλυκό, έβαλα σε κατσαρόλα να βράσουν τα φλούδια και τα κουκούτσια.
έβαλα 1,5 κ. φλούδες με 1,5 λίτ. νερό.
.

.
όλο αυτό έβρασε μιάν ώρα, πέταξα κατόπιν τα πακέτα με τα φλούδια, σούρωσα το ζωμό, μέτρησα όσα ποτήρια ζωμό τόσα ποτήρια ζάχαρη, έριξα μέσα μιά βανίλια και το άφισα να βράσει, ανακατεύοντας, ως να πήξει.
τελειώνοντας έριξα μέσα λίγα καρύδια και το χυμό από μισό λεμόνι.
.
γέμισα ένα βάζο με αυτό, καλό είναι γιά πάνω από γιαούρτι ή πάνω από παγωτό το καλοκαίρι
.

.
το υπόλοιπο το έβαλα σε μπωλάκια (γιά άμεση κατανάλωση...)
.


.
μιά μικρή περιπέτεια ήταν όλο αυτό...
.
ας είμαστε όλοι καλά
και του χρόνου
με υγεία !
.
.
.
.
.
.\

3 σχόλια:

  1. Καλημέρα!!!!παραδοσιακό γλυκό μυρίζει μανούλα!!!
    Φιλάκια πολλά πάω πάλι για μανταρίνια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @
    ξαναλέω, έχω πολλά μανταρίνια, αν χρειαστείς.
    το δέντρο μου είναι γεμάτο.
    μόνο που, είναι ξινά κι έχουν πολύ κουκούτσι...
    είναι τα παλιά μυρωδάτα μανταρίνια, που είχε φυτέψει ο πατέρας μου - όχι κλημεντίνες.

    έβαλα φλούδες σε δυό γυάλες να φτιάξω λικέρ - γίνεται καλό, μυρωδάτο.

    τον καρπό λυπήθηκα να τον πετάξω.
    ξεκουκούτσιασα ένα - ένα κουκούτσι, άλεσα κι έφτιαξα μαρμελάδα. ήταν όμως πολύ ξυνά και δεν ξέρω αν έγινε καλή...
    όταν ανοίξω το βάζο, θα δείξει...

    πες μου, αν χρειαστείς :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άστα να γίνουν πιο γλυκά και τότε να τα φτιάξω, αν πάλι περισσεύουν, μαρμελάδα. Είχα φτιάξει πέρσι με μανταρίνια με κουκούτσι που μου είχαν χαρίσει αλλά αργότερα.
    Ευχαριστώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή