περγαμόντο γλυκό κουταλιού

.

.

γλυκό κουταλιού περγαμόντο

.

photos ερασι τέχνης

.

και τσάϊ Earl Grey

.
.
.

.
το Περγαμόντο (Bergamot Orange)
είναι ο καρπός του δέντρου Περγαμοντιά (Citrus bergamia)
.
.
.
έφερε η αδερφή μου μιά τσαντούλα με περγαμόντα, κομμένα από αυλή.
η αλήθεια είναι ότι με αυτό το φρούτο δεν είχα ποτέ άλλοτε ασχοληθεί, παρ' εκτός, από το τσάϊ earl gray, που αγαπώ την ευωδιά του...
.
.
έκανα λοιπόν κάπως, όπως μας έφτιαχνε η μαμά μου το νεράτζι γλυκό...
.
.
9 μικρά ως μέτρια κομμάτια περγαμόντο ήσαν.
.

.
με την ψιλή πλευρά του τρίφτη τα έξυσα απαλά γύρω - γύρω και κράτησα το μυρωδάτο τρίμμα στην κατάψυξη, μην και κάπου χρειαστεί να το χρησιμοποιήσω...
.
.
κατόπιν, όπως καθαρίζουμε το πορτοκάλι, έκοψα πάνω και κάτω οριζόντια τις δυό κορφούλες,
το χάραξα κάθετα σε σχετικά στενές φλούδες
κι άρχισα μία - μία να τις βγάζω
.
.
τύλιξα ρολό μία μία φλούδα και την κάρφωνα με οδοντογλυφίδα
.
.
αυτά είναι τα ρολάκια του περγαμόντου
.
.
το φρούτο είναι πικρό και χρειάζεται ξεπίκρισμα με υπομονή
.
γιά συντομία χρόνου, να βάλετε άφθονο νερό σε τρείς ή τέσσερις κατσαρόλες και να ανάψετε τη φωτιά.
μόλις το νερό αρχίσει να βράζει, ρίξετε στην μιά κατσαρόλα τα ρολάκια κι αφίστε τα να βράσουν 5' .
.
.
σουρώνουμε κι επαναλαμβάνουμε το ίδιο, από 5', άλλες δύο ή τρεις φορές.
έτσι φεύγει η πικρίλα τους.
δεν χρειάζονται όμως παραπάνω βράσιμο στο νερό, γιά να μη παραμαλακώσουν...
.
.
όταν τελειώσει αυτή η φάση, βγάζουμε προσεκτικά τις οδοντογλυφίδες,
ζυγίζουμε τα ρολάκια
και φτιάχνουμε το σιρόπι.
.
.
500 γραμ. ήσαν οι φλούδες μου,
1 kgr. ζάχαρη έβαλα σε κατσαρόλα και 3 ποτήρια νερό.
.
άφισα λίγα λεπτά να βράσει το σιρόπι
κι έπειτα έριξα μέσα τα ρολάκια
.
άφισα το γλυκό να δέσει
.
στο τέλος έστιψα μέσα ένα λεμόνι
.
.
στο μεταξύ, αποστειρώνουμε στο φούρνο βαζάκια
.
μόλις το γλυκό δέσει, βγάζουμε τα βάζα απ' το φούρνο
και με μεγάλη προσοχή ρίχνουμε το καυτό γλυκό στα βαζάκια που καίνε.
κλείνουμε καλά , γυρίζουμε ανάποδα, κι αφίνουμε έτσι αρκετές ώρες, ως να κρυώσουν
.

.
κανονικά, δύο βαζάκια βγήκαν, ένα μικρότερο κι ένα λίγο μεγαλύτερο
.
δεν ήξερα ότι το περγαμόντο είναι τόσο μυρωδάτο γλυκό !

.
καλή σας επιτυχία
εύχομαι !

.
.
.
.

η Ελληνική ταραμοσαλάτα της θείας Σωσώς !

.

Η ταραμοσαλάτα της θείας μου της Σωσώς !

.

.

150 γρ ταραμά (καλύτερα λευκό)
περίπου μισή φρατζόλα ξερό ψωμί, καλά μουσκεμένο και στιμμένο (παίρνει περισσότερο)
1 ξερό κρεμμύδι
2-3 λεμόνια
1 1/2 ποτήρι λάδι
ίσως και ένα κρασοπότηρο νερό

Στη γυάλα βάζω το κρεμμύδι, το λεμόνι, τα χτυπάω λίγο, προσθέτω τον ταραμά.
Ανοίγω στο δυνατό.
Κατόπιν προσθέτω το ψωμί και ρίχνω σιγά - σιγά το λάδι.
Ανοιγοκλείνω τον διακόπτη. Δοκιμάζω.
Αν είναι πηχτό, έλεγε η Σωσώ, βάζω ένα κόμπο απ' το νερό.
Αν είναι νερουλό, βάζω λίγο ψωμάκι.
.

.

εδώ ξανά, ΣΥΝΤΑΓΕΣ : Ταραμοσαλάτα
.
.
.
.

εύχομαι
οι Έλληνες να είμαστε καλά,
και να βιώνουμε τις παραδόσεις μας...

.
.
.
.
.

Ιταλικό limoncello και λεμονάδα Ελληνική

.

το Ιταλικό Limoncello του κυρίου Γιάννη

και η σπιτική Λεμονάδα της θείας Μαρίας

( 2 αυθεντικές συνταγές, με φρέσκα λεμόνια απ' τον κήπο σας )

.

- storytelling -

.
Το limoncello
είναι liqueur λεμονιού με ταυτότητα Νότιας Ιταλίας - το φτιάχνουν στη χερσόνησο του Sorrento - από τον κόλπο της Napoli - ως το Amalfi (και το Capri)
.
.
Λέμε Capri γιατί σ' αυτά ακριβώς τα νερά, στον κόλπο της Νάπολη και πιό κάτω, στην Καλαβρία, βγαίνουν τα περίφημα λεμόνια με το εξαιρετικό άρωμα και τον χοντρό φλοιό, που είναι η βάση για το ποτό
.
.
Αν και αυτό το προϊόν το φτιάχνουν σε αρκετές περιοχές, από το Τυρρηνικό πέλαγος ως και Σικελία, Σαρδηνία, Καλαβρία, στην νήσο Ίσκια (Ischia) κ.τ.λ., την ονομασία limoncello κανονικά παίρνει μονάχα το liqueur που παράγεται από λεμόνια της χερσονήσου του Sorrento. Όσα ποτά παρασκευάζονται αλλού, ονομάζονται limoncino, limonello, limonetta, liquore di limone κ.τ.λ.
Το limoncello είναι προϊόν που γίνεται από φλούδες λεμονιού, οινόπνευμα (οι λεμονόφλουδες ωριμάζουν μες στο οινόπνευμα - ή μέσα σε γκράππα), νερό και ζάχαρη - είναι ποτό γλυκό και ξυνό συγχρόνως.
Μπορούμε φυσικά να το σερβίρουμε ως apéritif, αλλά συνήθως πίνεται μετά το γεύμα, παγωμένο, γιά χωνευτικό
.
.
.

τη συνταγή γιά limoncello, μου έδωσε πέρυσι στην Κέρκυρα ο κύριος Γιάννης, που διατηρεί ένα καλό μαγαζί, αυθεντικό εννοώ, χαμηλών τόνων, και που σέβεται την τροφή και τον πελάτη του.
με κέρασε ένα limoncello, ήταν πολύ καλό, ρώτησα τη συνταγή, μου είπε πώς το φτιάχνει (μόνος του), και ιδού λοιπόν, η vera Ιταλική συνταγή, ενός Κερκυραϊκού limoncello !
.
.
οδηγία :
αφού δεν έχουμε φυσικά, λεμόνια απ' το Amalfi, μπορούμε να το κάνουμε με δικά μας, αρκεί οι φλούδες να είναι ακέρωτες, από δέντρο που εμπιστευόμαστε.
.

.
photos ερασι τέχνης

.
θα χρειαστούμε * :
.
1 lit. λευκό οινόπνευμα
1 κ. ζάχαρη
1 lit. νερό
τις φλούδες από 8 λεμόνια
χυμό από 3 λεμόνια **
.
με κοφτερό μαχαίρι αφαιρώ τις φλούδες απ' τα λεμόνια και τις βάζω σε μποτίλια χωρητικότητας τουλάχιστον δύο λίτρων, που κλείνει αεροστεγώς.


.
ρίχνω μέσα το οινόπνευμα και το αφίνω έτσι στη σκιά ή στο ντουλάπι της κουζίνας (κουνώντας το που και που), επί 4 - 5 μέρες, ως να κιτρινίσει το οινόπνευμα και να ασπρίσουν οι φλούδες
.
κατόπιν, φτιάχνω με το νερό και τη ζάχαρη ένα ελαφρύ σιρόπι.
όταν το σιρόπι κρυώσει, το ανακατεύω καλά με το οινόπνευμα και τον χυμό λεμονιών,
σουρώνω σε καθαρό μπουκάλι (ή μπουκάλια)
και το βάζω στο ψυγείο - το limoncello πίνεται παγωμένο, σε μικρό ποτήρι -
.
.
* αν δεν βάλετε οινόπνευμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε γκράππα ή βότκα.
εγώ έβαλα 700ml vodka, 700ml νερό και 700γραμ. ζάχαρη
** δεν είναι απολύτως απαραίτητο να προσθέσετε στο ποτό τον χυμό λεμονιών... υπάρχουν και συνταγές που δεν τον έχουν...
.
.
.ΕΡΩΤΗΣΗ :
.
τι θα κάνουμε τα ολόκληρα λεμόνια, που τα αποφλοιώσαμε γιά το limoncello ?
.
θα φτιάξουμε με αυτά, τη
.

σπιτική Λεμονάδα της θείας Μαρίας !
.

.
24 Μαίου του 1998 ήταν,
καθόμαστε οι τρεις μας, με τον θείο Κώστα στην αυλή τους, κοντά στο πηγάδι "της Κατοχής", κουβεντιάζαμε ήσυχα, κι εκείνη έφερε να μας κεράσει τη σπιτική της λεμονάδα.
τότε, σ' ένα χαρτάκι, με υπέροχα καλλιγραφικά γράμματα (με ουρίτσες) μου έγραψε και τη συνταγή :
."σε κατσαρόλα βάζω 3 ποτήρια νερό με 1 κιλό ζάχαρη.
βράζει 5'.
το κρυώνουμε τελείως.
ρίχνω μέσα 3 ποτήρια φρέσκο χυμό λεμονιού.
το ανακατεύω και το βάζω σε μικρές γυάλες, στο ψυγείο.
.
όταν διψάω ή όταν με βαραίνει το στομάχι,
βάζω στο ποτήρι δυό δάχτυλα χυμό,
απογεμίζω με νερό
και πίνω !"
.
.
.

στην υγειά σας,
καλοί μου !

.
.
.
.

η Raclette της παρέας !

.

chez Aspa
photos ερασι τέχνης

.

αν σας αρέσουν τα παρεϊστικα μαγειρέματα, η συντροφιά και το παιχνίδι,
να φτιάξετε Raclette !

.

- storytelling -
.

το Raclette κανονικά,
είναι ένα παραδοσιακό, προστατευόμενο "τυρί προέλευσης", από το Καντόνι Valais, στην Ελβετία (canton du Valais).

όμως,
τυρί τέτοιου τύπου φτιάχνουν και στη Γαλλία, στις περιοχές Auvergne, Savoie, Franche-Compte, Bretagne (κτηνοτροφικές περιοχές) καθώς και σε άλλα μέρη, στην Ελβετία.

η Raclette ως φαγητό,
είναι ένα παλιό, τυπικό πιάτο χωρικών, όπου βάζουν το τυρί raclette κοντά σε θερμότητα - σε ζεστή στάχτη ή σε ξύλα που καίνε κ.τ.λ.-, το τυρί λυώνει, κυλάει και απλώνεται - συνήθως απλώνεται πάνω σε βραστές πατατούλες ...-
* σε ορισμένες περιοχές του Valais, κρατούν αυστηρά την παράδοση και το τυράκι αυτό το λιώνουν μόνον άνδρες - (!)
.

"La raclette", πίνακας του Thomas Hensinger

.
συν τω χρόνω,

* κοντά στο πιάτο raclette προστέθηκαν και διάφορα αλλαντικά,
.
.
* διάφορα λαχανικά και φυσικά πάντοτε μικρές, βραστές πατάτες.
.
.
σύγχρονα,
αντί γιά το ψήσιμο στα τζάκια, στη ζεστή στάχτη και πάνω στις καυτές πέτρες,
φτιάχθηκε ένα ηλεκτρικό σκεύος ρακλέτ, με γκριλ και ατομικά τηγανάκια, που μπαίνει στη μέση του τραπεζιού
.
.
και όπου ο καθένας λιώνει μόνος το τυράκι του και το απλώνει πάνω στις πατάτες του
.
.
ακόμα, πάνω σ' αυτήν την πλάκα - ρακλετιέρα, μπορεί να ψήσει ο καθένας μόνος του λεπτό κρέας
.
.
ή αλλαντικά ή λαχανικά, αυγό κ.τ.λ.
.
.
και κατόπιν να τους ρίξει πάνω το τυρί που λιώνει στο ατομικό του τηγανάκι.
.

.

είναι μιά ωραία διαδικασία, φασαριόζικη, γελαστή και παρεϊστικη.
έχουμε από πριν έτοιμες μικρές βραστές πατατούλες (καλά πλυμμένες και βρασμένες με το φλούδι),
έχουμε έτοιμα τριγύρω τα υλικά που θέλουμε,
παίρνει ο καθένας ό, τι θέλει και κάνει παιχνίδι ο ίδιος με το τηγανάκι του...
.
.
.
* με τη raclette πίνεται ένα ζεστό κρασάκι ή λευκό κρασί...
εμένα, με έβαλαν και τους έφτιαξα ζεστό ρακόμελο...
.
.
.
.
* σκεύος γιά raclette μπορούμε να βρούμε στα μαγαζιά, που πουλάν ηλεκτρικά είδη για το σπίτι.
κοστίζει όσο μιά ηλεκτρική ψηστιέρα, και στις εκπτώσεις είναι ακόμα πιό φθηνό...
αν πάρετε, βολεύει να έχει τουλάχιστον 6 τηγανάκια...
.
* αν δε βρούμε το αυθεντικό τυρί raclette, καθόλου δεν πειράζει ! αγοράζουμε μιά μαλακή γραβιέρα (π.χ. γραβιέρα Νάξου) ή όποια τυριά μας αρέσουν, αρκεί να είναι σχετικά μαλακά γιά να λιώνουν...
.
.

.
.
εύχομαι να είστε καλά
και να το χαρείτε !
.
.
.
.
.
.

.
.

οινόπνευμα γλυκό και μυρωδάτο, ως μέλι !

.

Ρακόμελο !

photo ερασι τέχνης

.

Ένα μεγάλο μπρίκι ρακί (αν έχουμε σπιτικό, καλύτερα)
Δυό μεγάλες κουταλιές της σούπας μέλι
5-6 γαρυφαλλάκια
1 ξύλο κανέλα

Τα βάζω μαζί, ίσα να πάρουν μόνο μιά βράση.
Κατεβάζω, αφίνω να κρυώσει, σερβίρω ζεστό σε ρακοπότηρα ή το βάζω σε μπουκάλι.

..

ο φίλος μου ο Γιάννης λέει :
"(στην Κρήτη) πρέπει να ξέρεις ότι συχνά πίνουμε το ρακόμελο όταν είμαστε κρυωμένοι. έχει θεραπευτικές ιδιότητες, τα καθαρίζει όλα.
καλός μεζές είναι χλωρά κουκιά και αγκινάρες φρέσκιες που τις κόβουμε σε πολύ λεπτές φέτες και τις ποτίζουμε με πολύ λεμόνι και αλάτι.
απαραίτητη η συνοδεία της μικρής ελιάς από όπου παράγουμε το παρθένο ελαιόλαδο.
πάντα μια μπουκάλα νερό στο τραπέζι."

στον Κωστάκη μου, στη Μαρία μου
και στους αγαπημένους μου φίλους
στην Κρήτη !
.
.
αυτή τη συνταγή δημοσίευσα στο διαδίκτυο, τον Οκτώβρη του 2006
.
.
.
.
.

μανιτάρια !

.

μανιτάρια με κρέμα
.
champignons à la crème

.
.
.
.
έχω κρατήσει από τη μητέρα της μητέρας μου ένα φθαρμένο Larousse illustré, έκδοση του 1939.
παιδάκι σαν ήμουνα, μου άρεσε να κοιτάζω αυτές εδώ τις ζωγραφιές, ολοσέλιδες, αυτές με τα διαφόρω λογιώ, χρωματιστά μανιτάρια
.
.

.
μεγαλώνοντας, ανακάλυψα φυσικά την εξαιρετική γεύση, κι άρχισα να τα μαγειρεύω
.
η συνταγή αυτή είναι πολύ απλή, με λίγα υλικά, που έχουμε στο σπίτι... αγοράζουμε φυσικά τα μανιτάρια...
.
παίρνω ένα κουτί φρέσκα μανιτάρια, κόβω λίγο από κάτω τα κοτσανάκια τους, χοντροκόβω τα μανιτάρια, τα πλένω και τα ρίχνω σε ένα μεγάλο τηγάνι.
.
κόβω μέσα ένα ξερό κρεμμύδι σε φετάκια, μιά ψιλοκομμένη σκελίδα σκόρδο, αν θέλω και μία μικρούτσικη φρέσκια ντομάτα σε κομματάκια
και γυρίζω με κουτάλι, σε μέτρια φωτιά γιά μερικά λεπτά, ως να πιούν εντελώς τα υγρά τους.
.

.
όταν το σκεύος δεν έχει πιά νερά, ρίχνω μέσα λίγο ελαιόλαδο και γυρίζω.
.
σβύνω με ουίσκυ και κρασάκι,
παίρνει μία βράση,
ρίχνω μέσα μία κρέμα γάλακτος,
αλατοπιπερώνω.
.
.
το αφίνω δυό τρία λεπτά να βράσει, να δέσει λίγο η κρέμα
και σβύνω τη φωτιά.
.
ραντίζω από πάνω ψιλοκομμένο, φρέσκο μαϊδανό
και σερβίρω (μπορώ να σερβίρω και με το τηγάνι)
.
.
.
.

χαιρετώ σας !

.
.
.

pot au feu !

.

βραστό !
.
- γιά το κρύο του χειμώνα -

.

photos
ερασι τέχνης

.
.
γιά να φτιάξουμε βραστό, καλύτερα το κομμάτι το μοσχαράκι να έχει κοντά το κόκκαλό του
.
βάζουμε το κρέας σε κατσαρόλα με αρκετό νερό κι ανάβουμε φωτιά.
.

.
μόλις το νερό πάρει βράση, θέλει γιά λίγη ώρα να σταθούμε από πάνω και με την τρυπητή κουτάλα να ξαφρίζουμε το ζωμό (βγάζουμε τους αφρούς) .
σκεπάζουμε την κατσαρόλα κι αφίνουμε το κρέας να βράζει σιγά - σιγά, περίπου γιά δυό ώρες
.
.
.
στο μεταξύ έχουμε πλύνει και καθαρίσει λαχανικά.
καρότα, πατάτες, κρεμμύδι, πράσο, σέλινο, κολοκύθια, μιά μικρή ντομάτα
.
.
όταν τρυπήσουμε το κρέας με το πηρούνι και δούμε πως μαλάκωσε,
ρίχνουμε μέσα τα λαχανικά,
αλατοπίπερο,
λίγο λαδάκι
και τα αφίνουμε κι αυτά να σιγοβράσουν
.
.
όταν τα λαχανικά γίνουν,
με την τρυπητή κουτάλα τα μεταφέρουμε όλα σε μιά πιατέλα
.

.
τώρα, έχουμε διάφορες επιλογές...
.
εγώ παίρνω μερικά λαχανικά, τα κάνω πουρέ στο μπλέντερ, ρίχνω τον πουρέ λαχανικών μέσα στο ζωμό από το κρέας και το αφίνω λίγο να βράσει μαζί, ως να δέσει το ζωμό.
το σερβίρω σε βαθειά πιάτα με τριμμένο πιπέρι και λεμόνι.
.
αν έχουμε μικρά παιδιά ή αν μας αρέσει, μπορούμε μέσα στο ζωμό να βράσουμε ρύζι ή μανέστρα
.
ακόμα, αν θέλουμε μπορούμε να φτιάξουμε και αυγολέμονο
.
.
στην πιατέλα με το κρέας και τα βραστά λαχανικά ρίχνω ελαιόλαδο και ξύδι
ή
φτιάχνω σπιτική μαγιονέζα και σερβίρω στο πλάϊ.
.
.
.

το στέλνω
με την ευχή
να είναι καλά η πατρίδα,
να είναι σε ειρήνη ο λαός μας
και
να βρεθεί ο δρόμος γιά την ποθητή ανάπτυξη
.
.
.
.
.

.
οι φίλες αυτού του blog, asproula και Vita - cretangastronomy
είχαν την απλοχεριά
να μου χαρίσουν δύο βραβεία !
.
σε ευχαριστώ πολύ, asproula, γιά το πολύτιμο δέντρο της ζωής !
.
.
.
ευχαριστώ πολύ, Vita , γιά το δώρο σου,
και χρειάζεται ν' απαντήσουμε στις ερωτήσεις του !

.

ερωταποκρίσεις :

Α) 7 πράγματα που δεν ξέρετε για μένα:
.

1) Πολύ ανασφαλής στην προσωπική μου ζωή - μαχητής στον κοινωνικό στίβο (ΑΝΤΙΦΑΣΗ !)
2) Αν κάτι μου είναι εξαιρετικά σπουδαίο, δεν λογαριάζω τον κόπο, τον πόνο και το χρόνο, παλεύοντάς το
3) Από παιδί, μου αρέσει η νύχτα
4)Αγαπάω τα βουνά και (όσο μπορώ) τις πορείες σ' αυτά 
5) Λαίμαργη 
6) Πιστή στους ανθρώπους
7) Έχω από χρόνια κλείσει την τηλεόραση. Διαβάζω κι ακούω μουσική, από παιδί. Δεν έχω αποφασίσει τι αγαπάω απ' τα δυό πιό πολύ, τη μουσική ή το διάβασμα...
.
και
.

Β) 10 ερωτήσεις - με τις απαντήσεις τους -
.

1. Name your favourite song : ίσως το "κραταιά ως θάνατος", πώς όμως να ξεχωρίσω τις μουσικές και τα υπέροχα τραγούδια;
.
2. Name your favourite desert: λατρεύω μεν τα παραδοσιακά, όμως, προσανατολίζομαι στα ελαφρά επιδόρπια "νέας σχολής", χωρίς πολλή ζάχαρη, με φρέσκα υλικά και φρούτα
.
3. What ticks me off: η τεμπελιά, η αναίδεια, η έπαρση, ο ρατσισμός, το ψέμα, η φλυαρία, η αδικία, η προδοσία
.
4. When I'm upset: Όταν θυμώνω κι εκνευρίζομαι κάνω σπαστικά πράγματα, μα ξεθυμώνω γρήγορα και μου περνάει...
.
5. What's your favourite pet: ο Φελούπε (Πέπε) ! τον βρήκαμε κουτάβι 4 μηνών κι έχει γίνει τώρα 3 χρονών. είναι σαν άνθρωπος μέσα στο σπίτι... αναπτύσσεται με μεγάλη νοημοσύνη (σχεδόν ανθρώπινη...)
.
6. Black or white: Μαύρο, ο βασιλιάς όλων των χρωμάτων !
.
7. Biggest fear: Να είναι καλά αυτοί που αγαπώ
.
8. Everyday attidute: κοιτάζω το ταχυδρομείο μου

9. What is perfection: δε λέω
.
10. Guilty pleasure: τα γλυκά φυσικά ! ποιά άλλη ευχαρίστηση να προκαλεί ενοχές!;
.
. Γ) 7 σκέψεις μου :
.
.
- Συμμερίζομαι τη σκέψη που εξέφρασε μιά φίλη, ότι δηλαδή
"η ευμάρεια των τελευταίων χρόνων, μας έκανε ζημιά πολέμου" - τι κοινωνία έχουμε γίνει ; !
.
- το πολιτικό σύστημα, σε όλες τις βαθμίδες του νοσεί βαθύτατα...
ο παραλογισμός, η ανημπόρια και η τρέλα σ' όλο το μεγαλείο...
πρέπει να βρεθεί ένας άνθρωπος της προκοπής ή κάποιοι άνθρωποι της προκοπής, να ξαναϊδρύσουν το ελληνικό κράτος, σε άλλη εντελώς βάση...
.
- τα κέντρα εξουσίας (παγκόσμια) πρέπει να φύγουν απ' τα χέρια των οικονομικών παραγόντων και να επιστρέψουν στην πολιτική, δίνοντάς της το πραγματικό της νόημα και σκοπό
.
- πρέπει ν' ανασυγκροτηθεί η ελληνική εκπαίδευση - όχι το εξεταστικό σύστημα (απ' όπου αρχίζουν όλοι τα πασαλείμματα...) αλλά, άλλα προγράμματα σπουδών και οι αλλαγές απ' το νηπιαγωγείο !
.
- πρέπει να ασχοληθούμε ξανά με την ελληνική γλώσσα.
η ελληνική είναι ένα φοβερό όπλο, που μόνοι μας, ως χώρα, το εξοστρακίσαμε απ' το οπλοστάσιό μας...
.
- πρέπει να ξαναβγώ στη δουλειά, να ασχοληθώ με κάτι που μου αρέσει, γιά βιοπορισμό αλλά και γιατί μου αρέσει...
.
- είναι τόσο δύσκολο να πεις στον άλλο μιά κουβέντα ; μιά καλημέρα;!
.
.
.

ευχαριστώ και τις δυό σας
και όλους, φυσικά !

.
.
.
.
.

παραπούλια

.

παραπούλια - λαχανίδες

.
.

"καιρός τα λάχανα
καιρός τα παραπούλια"
λέει ο λαός μας...

.
.
βρήκα στη λαϊκή αγορά
μικρές, τρυφερές λαχανίδες
και πράσινα μπουκετάκια μπρόκολο.
.
τα έβρασα ελάχιστα σήμερα, σε αλατισμένο νερό,
τα στράγγιξα,
τους έριξα ελαιόλαδο κι έστιψα από πάνω μπόλικο λεμόνι.
.
τι να σας λέω ομορφιά !
.
.
.
.
.

μαγιονέζα

.

φτιάχνουμε μαγιονέζα

.
.
.

.

.
"χτύπα τα πόδια σου , Κινέζα,
γιά να μην κόψει η μαγιονέζα".
.

.
.

.
.
.
.
γιά τη μαγιονέζα :
.Χτυπάω στο μπλέντερ
1 αυγό
1 γεμάτη κουταλιά σούπας μουστάρδα
1 γεμάτη κουταλιά σούπας ξύδι
και αλατοπίπερο.
Μόλις χτυπηθούν λίγο, κι ενώ το μίξερ δουλεύει συνέχεια, αρχίζω να ρίχνω από πάνω (απ' το καπάκι του μπλέντερ) σιγά - σιγά λάδι, όσο χρειάζεται, ως να σφίξει η μαγιονέζα.
.
* η μαγιονέζα δεν θέλει βαρύ λάδι.
γίνεται καλύτερη (πιό ελαφριά) με σπορέλαιο.
.
* η "Αθηναϊκή μαγιονέζα" είναι : ψάρι βραστό, καλά καθαρισμένο, ανακατεμένο με τα βρασμένα λαχανικά του και στρωμένο σε πιατέλα με μαγιονέζα.
.
* με τη μαγιονέζα φτιάχνουμε ωραία ρώσικη σαλάτα
.
* ψιλοκομμένο λάχανο ανακατεμένο με μαγιονέζα, (αν θέλουμε και τριμμένο καρότο ή και μήλο ή και ραπανάκι), γίνεται η ωραία αμερικάνικη σαλάτα "coleslaw"
.
και άλλες φυσικά, πολλές χρήσεις...
.
.
.
et voilà το εξαιρετικό :
.
Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική: Λένα Πλάτωνος
Πρώτη εκτέλεση: Λένα Πλάτωνος & Αντώνης Κοντογεωργίου

Μια κολυμβήτρια Κινέζα
δίνει βουτιά στη μαγιονέζα
και κολυμπάει σα δελφίνι
με κίτρινo μαγιό μπικίνι.

Χτύπα τα πόδια σου Κινέζα
για να μη κόψει η μαγιονέζα. (δις)

Ένα βαπόρι που σφυρίζει
όλη τη μαγιονέζα σκίζει
και μπαμ-μπαμ-μπαμ με δυο κανόνια
πετάει κίτρινα πεπόνια,
τυρί κασέρι φέτες-φέτες
και χρυσαφένιες ομελέτες.

Ο καπετάνιος στο τιμόνι
τρώει μια φλούδα από λεμόνι
και μόλις βλέπει την Κινέζα
πέφτει κι αυτός στη μαγιονέζα.

Κι η μαγιονέζα ξεχειλίζει
κι όλο το κόσμο πλημμυρίζει. (δις)

Βάφονται κίτρινα τα σπίτια
κι ο ουρανός με τα σπουργίτια.
Βάφονται κίτρινα τα τζάμια,
οι θάλασσες και τα ποτάμια,
βάφονται κι όλα τα λιθρίνια
κίτρινα σαν τα καναρίνια.

Τσιν τσαν-τσιν τσον λέει η Κινέζα
που κολυμπά στη μαγιονέζα
κι απ' την πολλή της την τρομάρα
χάνει την μια της σαγιονάρα.

Χτύπα τα πόδια σου Κινέζα
για να μη κόψει η μαγιονέζα
.
.
.
.

Wellington

με τον τρόπο του Wellington !
.
.
μπορεί το πιό δημοφιλές, να είναι
το βοδινό ή μοσχάρι Wellington
.
η ίδια ακριβώς όμως συνταγή
γίνεται με φιλέτο κοτόπουλου,
χοιρινού και ψαριού...

.
ο εικονιζόμενος δούκας του Wellington
πολέμησε ενάντια στον Ναπολέοντα,
κατά τη μάχη του Waterloo.
λέγεται, ότι η συνταγή αυτή έγινε προς τιμήν του...

.
.

Μοσχαράκι Wellington

.

.
χρειαζόμαστε :
.
μοσχάρι
αλατοπίπερο
μανιτάρια ψιλοκομμένα
1 ξερό κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
1 ή 2 φύλλα σφολιάτας *
1 αυγό γιά άλλειμμα
και λίγο χοντρό αλάτι γιά το τελείωμα.

παίρνουμε ένα κομμάτι μοσχάρι φιλέτο, ωραία στρογγυλεμένο.
αν τρώτε το μοσχάρι saignant (με αίμα), μπορεί το κομμάτι να είναι λίγο πιό χοντρό.
αν όμως τρώτε το κρέας σας καλοψημένο, προτείνω το κομμάτι να είναι κάπως λεπτό, ώστε να ψηθεί εύκολα.
.

.
αλατοπιπερώνω το κρέας.
βάζω στο τηγάνι ελάχιστο ελαιόλαδο ή μισό - μισό λάδι με βούτυρο και αρχίζω να τσιγαρίζω μέσα το κρέας, γυρίζοντάς το απ' όλες τις μεριές.
.
κανονικά, το κρέας στο Wellington πρέπει να μείνει στο κέντρο saignant ( με το αίμα του).
επειδή όπως πολλοί άνθρωποι, έτσι κι εγώ, τρώμε το κρέας μόνο καλά ψημένο, μόλις το κρέας τσιγαρίστηκε, χαμήλωσα αρκετά τη φωτιά, το σκέπασα με καπάκι και το άφισα να ψηθεί και μέσα.
δεν πήρε πολλήν ώρα...
.
.
όταν το κρέας ψηθεί, το τραβάμε απ' τη φωτιά
και το βάζουμε με ένα πιάτο στο ψυγείο *
.
κατόπιν ρίχνουμε στο ίδιο τηγάνι ένα ψιλοκομμένο κρεμμύδι,
.
.
προσθέτουμε τα μανιτάρια και το σκόρδο, γυρίζοντάς τα λίγο,
κατόπιν τα βγάζουμε και τα βάζουμε κι αυτά με ένα πιάτο στο ψυγείο *
.
.
στο μεταξύ απλώνουμε πάνω στον πάγκο ένα φύλλο σφολιάτας,
χτυπάμε το αυγό
και με το πινέλο περνάμε περιμετρικά γύρω - γύρω με αυγό τη σφολιάτα (όχι στο κέντρο) *
.
.
βγάζουμε απ' το ψυγείο τα μανιτάρια και τα απλώνουμε πάνω στο κέντρο της σφολιάτας (όχι στις άκριες που βάλαμε αυγό)
.
.
βγάζουμε το κρέας απ' το ψυγείο και το ξαπλώνουμε στο κέντρο, πάνω στα μανιτάρια
.
.
τυλίγουμε καλά το πακετάκι
.
.
περνάμε παντού με το πινέλο αυγό και τυλίγουμε σφιχτά και τις δύο άκρες της ζύμης.
.
.
σε ταψάκι στρώνουμε λαδόκολα, ακουμπάμε πάνω το τυλιγμένο πακέτο, του περνάμε κι απ' την πάνω πλευρά αυγό και του τραβάμε μερικές χαρακιές στη ζύμη *
.
.
τέλος, με το χέρι μας ραντίζουμε από πάνω λίγους κόκκους χοντρό αλάτι
.
.
το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200΄, γιά μιάν ώρα.
στα 3/4 το κοιτάζουμε. αν φοβόμαστε ότι θα καεί, το σκεπάζουμε τα τελευταία λεπτά με λίγο αλουμινόχαρτο.
.
είναι ευπαρουσίαστο
και πεντανόστιμο !
.
.
.
αν θέλετε, μπορείτε να φτιάξετε και μία σάλτσα, να ρίξετε πάνω στο κάθε κομμάτι, όταν το σερβίρετε.
οι φλύαρες γλώσσες λένε, ότι στον δούκα άρεσε πολύ το κρασί της Μαδέρας.

έτσι, φτιάχνουμε μία Madeira sauce, με λίγο βούτυρο στο τηγάνι, κρεμμύδι, σβύνουμε με κρασί Μαδέρας και μιά κούπα κρεατοζωμό.

.
* αν γιά οποιονδήποτε λόγο στραπατσαριστεί το πρώτο φύλλο σφολιάτας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και το δεύτερο.
* το κρέας και τα μανιτάρια μπαίνουν γιά λίγο στο ψυγείο, γιατί αν τα ακουμπήσουμε καυτά στη σφολιάτα, αυτή χαλάει
* αλείφουμε περιμετρικά τη σφολιάτα με αυγό γιά να κολλήσουν οι άκριές της
* τραβάμε χαρακιές στη ζύμη, γιατί αλλιώς, με το ψήσιμο φουσκώνει

.
.
το φαγητό αυτό είναι εύκολο
και σας προτείνω, ευκαιρίας δοθείσης, να το φτιάξετε.

σας εύχομαι
καλήν επιτυχία !

.
.

αφιερωμένο στον δούκα του Wellington :

http://www.youtube.com/watch?v=fADsSneZbaQ&feature=youtu.be

.

.
.
.
.