Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

Δαμάσκηνα μαρμελάδα



Οι Σταυροφόροι, ισχυρίζεται η Δύση, επιστρέφοντας ηττημένοι από την Δαμασκό της Συρίας, μετέφεραν μαζί τους μιά ποικιλία δαμασκηνιάς, που ονομάστηκε prunier de Damas.

Κατά την γνώμη μου, η εκδοχή είναι μόνο κατά το ήμισυ ακριβής, αφού έχουμε την μαρτυρία ότι ο Θεόφραστος αναφέρει την δαμασκηνιά ως αρχαίο δέντρο, ως προύμνη, εξ ου και η επιστημονική ονομασία προύνος.

- εξ ου και η λέξη prunier...- 


Φυσικά,  

στη Δαμασκό, ξαπόσταιναν πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, τα εμπορικά καραβάνια που ταξίδευαν στον Δρόμο του Μεταξιού, από την Κίνα προς την Ευρώπη.  Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι, Πέρσες, Ελληνες, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Αραβες, Σταυροφόροι, Τούρκοι, Μαμελούκοι και Γάλλοι άφησαν -άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο- την πολιτιστική τους σφραγίδα στην πολιτεία της Μέσης Ανατολής.

Σε έναν Μεσογειοκεντρικό κόσμο, η Δαμασκός ήταν ζηλευτή γιά τα πλούτη της, 

κι έδωσε το όνομά της στο Δαμασκί σπαθί


 photos
ερασι τέχνης

" Ποιος κρατά στο χέρι δαμασκί σπαθί
τονε παίρνουνέ το, πάει να σταυρωθεί "

 

 

Έδωσε το όνομά της στο Δαμάσκο ύφασμα

(πολυτελές, μπροκάρ ύφασμα, που στην ύφανσή του σχηματίζει λουλούδι)



 

"... Να βλέπω τις φιλαρμονικές, τις χορωδίες, τα σχολεία, τους πρόσκοπους, με το περπάτημά τους δεξιά – αριστερά, σαν ένα τεράστιο μαγικό κύμα να τους κινεί κάτω από τα σπίτια με τα δαμάσκα στα παράθυρα." 

Πέτρος Γάλλιας

 

Έδωσε το όνομά της και στα δαμάσκηνα !

 

Πριν φτιάξουμε την μαρμελάδα δαμάσκηνο, σας αναφέρω μερικά από τα ονόματα της Ευρωπαϊκής δαμασκηνιάς, απλά γιατί μου φάνηκαν ενδιαφέροντα...

  • Ιταλική δαμασκηνιά
  • Δαμασκηνιά Ντ' Αζέν
  • Γερμανική δαμασκηνιά
  • Στάνλευ
  • Πρέζιντεντ
  • Βασίλισσα Βικτωρία
  • Πραουστιά (Μιραμπέλ)
  • Βασίλισσα Κλαυδία κ.α

 

Mαρμελάδα δαμάσκηνο

θα χρειαστούμε :

2 κιλά δαμάσκηνα

1,5 κιλό ζάχαρη

1 βανίλια

χυμό από 1 λεμόνι

 

πλένουμε τα δαμάσκηνα, βγάζουμε το κουκούτσι τους (βγαίνει πολύ εύκολα), 

 

τα πολτοποιούμε , τα βάζουμε με την ζάχαρη, τη βανίλια κι 1 ποτήρι νερό, σε μεγάλη κατσαρόλα.

φέρνουμε σε βρασμό, ξαφρίζουμε αν χρειαστεί, χαμηλώνουμε τη φωτιά γιά να μην κολλήσει η μαρμελάδα και την αφίνουμε ως να δέσει, ανακατεύοντας συχνά.

 

 

προς το τέλος ρίχνουμε το λεμόνι, κι όταν η μαρμελάδα γίνει την βάζουμε, ως την άλλη μέρα, σε αποστειρωμένα βαζάκια να κρυώσει.

μετά στο ψυγείο.

εύχομαι καλό

σε ό, τι κάνετε ! 

 
 

 

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Καρμπονάρα



alla carbonara !

Η μεγάλη , κλασική συνταγή για την Ιταλική πάστα !
(και για τα ανά τον κόσμο ζυμαρικά…)


Το πιάτο το διεκδικεί – ποιος άλλος ; - η Ρώμη ! Η Ρώμη του Ρέμου και του Ρωμύλου… 


Η αλήθεια βέβαια είναι  ότι υπάρχει ένα μυστήριο γύρω από την προέλευση της συνταγής  "Καρμπονάρα"…



Οι εκδοχές προέλευσης, που αντέχουν στην ιστορική διατροφική μνήμη, είναι τουλάχιστον τρείς :

- Εκδοχή πρώτη :
 Ένα παραπλήσιο (πολύ κοντινό στην καρμπονάρα) πιάτο, έχει την προέλευσή του στη Νάπολη.
Το 1837 ο Ιππόλιτος Καβαλκάντι, δούκας του Buonvincino, συνέγραψε ένα κλασικό βιβλίο μαγειρικής, με Ναπολιτάνικες συνταγές, μέσα στο οποίο υπάρχει αυτή η, παραπλήσια της "καρμπονάρα", συνταγή.
Αυτό το βιβλίο μαγειρικής κυκλοφόρησε τακτικά μέχρι το 1910, έπειτα ξεχάστηκε για λίγο, ώσπου το 2002 κυκλοφόρησε στην Ιταλία ξανά.



- Εκδοχή δεύτερη - πιο παλιά :
Οι καρβουνιάρηδες !
Οι καρβουνιάρηδες της περιοχής της Ούμπρια , που έφτιαχναν κάρβουνο το ξύλο από τα δάση, πάνω στα Απέννινα όρη, έφεραν αυτό το αγροτικό φαγητό στο Λάτιο και την Ρώμη.
Τα συστατικά ήσαν θρεπτικά, κατάλληλα για ανθρώπους που εργάζονταν σκληρά, και φυσικά μπορούσαν να τα βρίσκουν στο βουνό από τους γύρω κτηνοτρόφους και από τους χωρικούς. Αυγά, τυρί (αρχικά πεκορίνο romano – στεγνό πρόβειο τυρί, αργότερα παρμεζάνα), λαρδί, κρέμα (η κρέμα δεν υπάρχει σε όλες τις συνταγές) και ζυμαρικά.
Φυσικά σήμερα, το μαύρο πιπέρι πάνω στο πιάτο, εις ανάμνησιν της σκόνης του κάρβουνου, που αναγκαστικά εισέπνεαν !


- Εκδοχή τρίτη:
Η εκδοχή της μυστικής εταιρείας των Καρμπονάρων !
Οι Καρμπονάροι, στις αρχές του 19ου αι. ήσαν μια ενεργή ομάδα, με πολιτικό προσανατολισμό.
Μυστική εταιρεία, αντίθετοι προς την πολιτική κατάσταση, ενάντιοι προς τον πάπα και τους πρίγκηπες, ορισμένοι από αυτούς ήσαν τέκτονες, κάποιοι ρομαντικοί ουτοπιστές, στην πλειοψηφία τους έμποροι, κληρικοί και κάποιοι ευγενείς στο περιθώριο…
Η ιδεολογία τους αργότερα επηρέασε το κίνημα της ανεξαρτησίας, που οδήγησε στην ίδρυση του Ιταλικού κράτους το 1861.
Η εκδοχή μας λοιπόν λέει, ότι ήσαν τα μέλη της μυστικής εταιρείας, που έφτιαξαν πρώτα το φαγητό "καρμπονάρα", ενόσω βρίσκονταν στην παρανομία.
(είναι πιθανό, αν και αυτή η εξήγηση παραμένει ολίγον…φλου…)



- υπάρχει μια ακόμα (ασθενής κατά την ταπεινή μου άποψη) εκδοχή,  
που την διετύπωσε και την υποστηρίζει ένας διατροφολόγος ερευνητής Ιταλός, ότι δηλαδή η συνταγή δημιουργήθηκε κατά το τέλος του Β’ παγκόσμιου πολέμου, όσο τα συμμαχικά στρατεύματα στρατοπέδευαν στην Ρώμη.
Οι Αμερικανοί στρατιώτες είχαν μέσα στις προμήθειές τους άφθονο μπέϊκον και αυγά, στα οποία οι Ιταλοί προσέθεσαν τα ζυμαρικά και το τυρί.    


Κατόπιν όλων αυτών, δεν θα ταίριαζε τώρα ένα ωραίο Ιταλικό τραγούδι ; !   



 Carreras, Domingo, Pavarotti



Τέλος,
να πούμε ότι παρόλο που η παραδοσιακή συνταγή της "καρμπονάρα" έχει υποστεί ανά τον κόσμο πολλές παραλλαγές, ως βασικά υλικά στην Ιταλία παραμένουν πάντα τα αυγά (ενίοτε μόνο οι κρόκοι των αυγών), το λαρδί (η πανσέττα ή το guanciale ), το πεκορίνο romano και το φρεσκοτριμμένο μαυροπίπερο.  
Η αυθεντική Ιταλική συνταγή δεν περιέχει κρέμα γάλακτος, που όμως την περιέχουν πολλές παραλλαγές, εκτός Ιταλίας…

Ακόμα, η καρμπονάρα "κανονικά" φτιάχνεται με μακριά, λεπτά ζυμαρικά (π.χ. με την σπαγγετίνη) 



Φυσικά δεν θα ξεχάσω την αυθεντική καρμπονάρα, στην υπέροχη, αχιβαδόσχημη πλατεία της Σιένα ,




 που όμως την άφησα σχεδόν ανέγγιχτη μέσα στο πιάτο μου, γιατί - πώς να το κάνουμε ; - μύριζε αυγό...

 


Συνταγή :

Η πρότασή μου, για "προσαρμοσμένη" καρμπονάρα:



Σε κατσαρόλα βράζουμε νερό, ρίχνουμε λίγο αλάτι * και μόλις το νερό βράσει ρίχνουμε μέσα την σπαγγετίνη.

Ταυτόχρονα, σε βαθύ τηγάνι βάζουμε ελαιόλαδο, ψιλοκόβουμε ένα ξερό κρεμμύδι και το γυρίζουμε λίγο.
Έχουμε ψιλοκόψει πανσέτα ή λαρδί ή σύγλινο ή προσούτο (υπάρχει καλό Ευρυτανίας) ή καπνιστό μπέϊκον, το ρίχνουμε κι αυτό στο τηγάνι και το αφίνουμε λίγο να ψηθεί. Αν θέλουμε προσθέτουμε μιά ψιλοκομμένη σκελίδα σκόρδο και μανιτάρια.


Τέλος, με την κουτάλα της σούπας παίρνουμε λίγο νερό από τα μακαρόνια που βράζουν, το ρίχνουμε στο τηγάνι με το καπνιστό, σβήνουμε την φωτιά και το αφίνουμε πάνω, ως να βράσει η σπαγγετίνη και να γίνει al dente.

* * Χτυπάμε καλά σε μπωλ ένα ή δύο αυγά.
Σε μικρό κατσαρόλι βάζουμε με την κουτάλα της σούπας λίγο νερό από αυτό που βράζουν τα μακαρόνια. Μέσα σ' αυτό το βραστό νερό ρίχνουμε το χτυπημένο αυγό και με τον αυγοδάρτη ανακατεύουμε γιά 1/2 λεπτό δυνατά και συνέχεια πάνω στη φωτιά, ώστε να μην σβωλιάσει το αυγό.


Τέλος, σουρώνουμε τα ζυμαρικά, τα αναμειγνύουμε με το αυγό και την σάλτσα μπέϊκον, τρίβουμε από πάνω πεκορίνο (υπάρχει Αμφιλοχίας) ή παρμεζάνα, αλέθουμε φρέσκο μαυροπίπερο και σερβίρουμε αμέσως. 





* προσέχουμε λίγο το αλάτι, υπολογίζοντας ότι το καπνιστό, καθώς και το τριμμένο τυρί είναι αλμυρά...

* * η Ιταλική καρμπονάρα θέλει 1 αυγό ανά μερίδα !
τα χτυπάς μαζί με τριμμένο τυρί και λούζεις με αυτά το φαγητό.

εγώ βάζω 1 μόνο αυγό σε όλο το φαγητό και κάνω την διαδικασία με το βραστό νερό απ' τα μακαρόνια, γιά να ψηθεί το αυγό, να μην μείνει ωμό...

αν θέλουμε να αποφύγουμε τα αυγά εντελώς, μπορούμε να βάλουμε στο φαγητό μία κρέμα γάλακτος.


όπως όμως και να το φτιάξουμε,
είναι τελικά ένα εξαιρετικό πιάτο !












Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

τυροπιτάκια χωρίς φύλλο


ωραία τυροπιτάκια εύκολα, χωρίς φύλλο !
photos 
ερασι τέχνης


τον επιθετικό προσδιορισμό "ωραία" τυροπιτάκια, εδώ τον έχω προσθέσει γιά να ισοζυγιάσουμε κάπως με την λέξη "εύκολα" !
το "εύκολα" δεν λειτουργεί οπωσδήποτε σε βάρος της ποιότητας της γεύσης...
εξάλλου, δεν έχουν και οι ευκολίες (καθώς και οι δυσκολίες) την ομορφιά τους ;!



γι αυτά λοιπόν θα χρειαστούμε :

400 - 500 γραμμάρια τριμμένα τυριά (εγώ χρησιμοποίησα φέτα)
1 μικρό κεσέ γιαούρτι (χρησιμοποίησα πρόβειο)
τον ίδιο μικρό κεσέ ελαιόλαδο ή ηλιέλαιο
2 αυγά
πιπέρι
περίπου 1/2 κιλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

βάζουμε σε λεκανίτσα το λάδι και το γιαούρτι και τα αναμειγνύουμε καλά.
χτυπάμε χώρια τα δυό αυγά και τα ρίχνουμε στον χυλό μας.
προσθέτουμε το πιπέρι , τα τριμμένα τυριά και με ένα κουτάλι ανακατεύουμε καλά.
τέλος, προσθέτουμε σιγά - σιγά το αλεύρι, ζυμώνοντας με το χέρι μας, ως να γίνει μιά ζύμη, που θα ξεκολάει από το χέρι και θα μπορούμε να πλάσουμε το τυροπιτάκι ανάμεσα στις παλάμες μας, σαν μιά μπαλίτσα.




ζεσταίνουμε τον φούρνο μας στους 200', 
στρώνουμε λαδόκολλα σε μιά μεγάλη λαμαρίνα ή σε δυό μικρότερες.
- τα τυροπιτάκια στο ψήσιμο απλώνουν...-

ψήνουμε γιά 30' ή 35', στους 200', ως να ροδοψηθούν !



* (αν θέλουμε, πριν τα ψήσουμε τα ραντίζουμε και με σουσάμι)  




να είναι καλό
ό, τι κάνετε !





Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

Κολοκυθόπιτα

Κολοκυθόπιτα χωρίς φύλλο

την έφτιαξε το "φτερό στον άνεμο" !




χρειαζόμαστε :

ένα μεγάλο κολοκύθι *

250 γρμ φέτα ή όποιο άλλο μαλακό τυρί
4 αυγά
1 μέτριο φλυτζάνι του τσαγιού λάδι
αλεύρι για φύλλο ή για ψωμί, όσο πάρει για να γίνει μια υδαρής ζύμη, λίγο σφιχτούτσικη 
αρκετό δυόσμο
αλάτι και πιπέρι


καθαρίζουμε το κολοκύθι από τους σπόρους


το τρίβουμε, το αλατίζουμε και το στίβουμε στο σουρωτήρι ελαφρά με το χέρι μας, να βγάλει τα υγρά του.
κατόπιν χτυπάμε τα αυγά και σε βαθύ μπωλ ανακατεύουμε όλα τα υλικά. τελευταίο προσθέτουμε σιγά - σιγά το αλεύρι, ανακατεύοντας, ως να γίνει ένας σφιχτούτσικος χυλός.

το βάζουμε σε λαδωμένο ταψί,
ψήνουμε στους 200 βαθμούς περίπου για τρία τέταρτα, ως να ροδοψηθεί η πίτα μας.



* η ίδια πίτα μπορεί να γίνει και με τα απλά, πράσινα κολοκυθάκια.






εύχομαι καλό
σε ό, τι κάνετε !













Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

χταπόδι κοκκινιστό

χταπόδι κοκκινιστό
photos ερασι τέχνης


Jacques Prevert - συλλογή "Κουβέντες"

À la pêche à la baleine - Το ψάρεμα της φάλαινας

.............................................................................

Μα να που η πόρτα ανοίγει, και στάζοντας νερά
εμφανίζεται ο πατέρας ξεψυχισμένος,
κρατώντας τη φάλαινα στη ράχη του.
Ρίχνει το ζώο πάνω στο τραπέζι, μιά όμορφη φάλαινα 
με γαλάζια μάτια,
ένα ζώο τέτοιο, που δε συναντάει κανείς συχνά,
και λέει με φωνή αξιοθρήνητη :
"βιαστείτε να την κομματιάσετε,
πεινάω, διψάω, θέλω να φάω".

Μα να ο Προσπέρ που σηκώνεται,
κοιτώντας τον πατέρα του στο άσπρο των ματιών,
στο άσπρο των γαλάζιων ματιών του πατέρα του,
γαλάζιων σαν κι αυτά της φάλαινας με τα γαλάζια μάτια :
"και γιατί λοιπόν θα κομμάτιαζα ένα φουκαριάρικο ζώο, που δεν μου έκανε τίποτα ;
Ας είναι, παραιτούμαι απ' το μερτικό μου"
............................................................................

μετάφραση Μιχάλη Μεϊμάρη
εκδ. πλειάς 1979




και τώρα, η συνταγή χταπόδι κοκκινιστό :

καθαρίζουμε και πλένουμε το χταπόδι.
το βάζουμε στην κατσαρόλα, κόβουμε μέσα ένα ξερό κρεμμύδι και μιά σκελίδα σκόρδο και τα γυρίζουμε λίγο με ξύλινη κουτάλα πάνω στη φωτιά, ως να πιεί το χταπόδι τα νερά του.


σβύνουμε με λίγο ξύδι και κρασάκι (χρειάζονται και τα δύο),
προσθέτουμε κατόπιν ελαιόλαδο, 
ντομάτα,
μιά πρέζα ζάχαρη,
ένα φύλλο δάφνης
και πιπέρι.




σκεπάζουμε καλά το φαγητό και μόλις πάρει βράση χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε περίπου γιά μιαν ώρα, ανακατεύοντας που και που...
το κόβουμε σε κομμάτια.
σερβίρουμε με ζυμαρικό ή με ρύζι.




εύχομαι καλήν επιτυχία
σε ό, τι κάνετε !







Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

μαρμελάδα ροδάκινα με βανίλιες

μαρμελάδα βανίλιες και ροδάκινα
photos 
ερασι τέχνης
Σεπτέμβρης
κι έχει ακόμα άφθονα φρούτα, ώριμα, χρωματιστά και μυρωδάτα.
ας πειραματιστούμε με τις γεύσεις... 
βρήκα στην λαϊκή αγορά σκουρόχρωμες ώριμες βανίλιες και σκέφτηκα να τις ταιριάξω με ροδάκινα.

την κλασική συνταγή μαρμελάδας θα ακολουθήσουμε, 
κάνουμε πολτό τα φρούτα,
όσο φρούτο τόση ζάχαρη,
αν έχουμε στη γλάστρα αμπαρόριζα βάζουμε μέσα λίγα φυλλαράκια που δίνουν άρωμα
ή ρίχνουμε βανίλια
ή λίγο ποτό της αρεσκείας μας
ή τίποτα... τα φρούτα τώρα είναι τόσο ώριμα, που δεν χρειάζονται ενισχυτικό αρώματος και γεύσης...
βάζουμε κι ένα ποτήρι νερό στην κατσαρόλα, φέρνουμε σε βρασμό, ξαφρίζουμε, χαμηλώνουμε την φωτιά και περιμένουμε να δέσει η μαρμελάδα, ανακατεύοντας διαρκώς με ξύλινη κουτάλα.
προς το τέλος στίβουμε μέσα τον χυμό από ένα λεμόνι.




έχουμε στο μεταξύ αποστειρώσει βαζάκια στον φούρνο, 
μόλις κατεβάσουμε την μαρμελάδα την ρίχνουμε στα βάζα καυτή, γυρίζουμε ανάποδα και περιμένουμε ως την επόμενη μέρα, να κρυώσει εντελώς.

στοκάρουμε τα βαζάκια στο ψυγείο όπου μένουν αρκετούς μήνες ή κάνουμε δωράκια σε φίλους.
ό, τι σπιτικό έχει τον κόπο του, τη χαρά του, το μεράκι του και την αξία του...

να μη φοβόμαστε να πειραματιστούμε και να αναμειγνύουμε γεύσεις.




κι ακόμα, τώρα είναι η εποχή της φράουλας σταφύλι.


αν έχετε υπομονή και ξέρετε να το ξεκουκουτσιάσετε ή αν έχετε κάποιον που θα το κάνει γιά σας, φτιάξτε σταφύλι φράουλα γλυκό κουταλιού




καλό
σε ό, τι κάνετε !










Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

τάρτα με σπανάκι και πράσο

τάρτα με σπανάκι, πράσο, μυρωδικά και φέτα
photos 
ερασι τέχνης


πράσινα, μυρωδάτα λαχανικά και τυράκι. 
αυτή είναι η ιδέα.

μπορούμε να φτιάξουμε την τάρτα με πράσο, με κολοκύθι, με σπανάκι ή με όλα αυτά μαζί !
εγώ είχα στην κατάψυξη ένα πακέτο με φύλλα κατεψυγμένο σπανάκι. ομολογώ ότι δεν έχω καμιά  ειδικότητα (ή ικανότητα...) στο να καθαρίζω χόρτα ή σπανάκια, έτσι, καμιά φορά πέφτω στην ευκολία -  πειρασμό  "κατεψυγμένα φύλλα σπανάκι". το κατεψυγμένο σπανάκι όμως, όταν το χρησιμοποιήσεις μόνο του είναι άνοστο. εντελώς άνοστο... για να γίνει γευστικό, χρειάζεται απαραίτητα προσθήκες. έτσι, αγόρασα από την λαϊκή ένα ματσάκι καυκαλήθρες, ένα ματσάκι μυρώνια κι ένα ματσάκι άνιθο, φρέσκα κρεμμυδάκια, δυό πράσα και 2-3 πράσινα κολοκυθάκια.

μας χρειάζεται ακόμα ένα καλό κομμάτι φέτα, ελαιόλαδο, ένα φύλλο σφολιάτας, (προαιρετικά μιά μικρή κρέμα γάλακτος) και 3-4 αυγά. 


η ετοιμασία της τάρτας :

- πρώτα ξεπαγώνουμε το σπανάκι (στα μεγάλα μανάβικα υπάρχει πιά σπανάκι φρέσκο, καθαρισμένο, τρυφερό, σε πακέτα, πράγμα που διευκολύνει πολύ την παρασκευή τάρτας, πίτας, σαλάτας, ακόμα και σπανακόρυζου...)

- τρίβουμε ή ψιλοκόβουμε τα κολοκύθια, τα αλατίζουμε και τα στίβουμε με το χέρι μας ελαφρά μέσα σε σουρωτήρι, να αφίσουν τα υγρά τους.

- ψιλοκόβουμε το πράσο, τα φρέσκα κρεμμυδάκια, τον άνιθο, τα μυρώνια και την καυκαλήθρα.

- χοντροτρίβουμε ένα καλό κομμάτι φέτα.

- σε κατσαρόλα βάζουμε ελαιόλαδο, ρίχνουμε μέσα το πράσο και σε λίγο τα φρέσκα κρεμμυδάκια και τα γυρίζουμε.
ρίχνουμε το σπανάκι και το κολοκύθι, αλάτι, πιπέρι και τα αφίνουμε να τραβήξουν τα υγρά τους.



- ρίχνουμε μέσα τον ψιλοκομμένο άνιθο, τα μυρώνια και τις καυκαλήθρες και τα αφίνουμε λίγο ακόμα.
όταν σωθούν τα υγρά κατεβάζουμε την κατσαρόλα από την φωτιά κι αφίνουμε λίγο να κρυώσει.

- βουτυρώνουμε ένα pyrex και στρώνουμε πάνω ένα φύλλο σφολιάτας.

- ανακατεύουμε την φέτα με τα λαχανικά και στρώνουμε το υλικό μας πάνω στην σφολιάτα.

- σε ένα πιάτο χτυπάμε τα 3 αυγά (προαιρετικά και μιά μικρή κρέμα γάλακτος), τα ρίχνουμε από πάνω και σκαλίζουμε ελαφρά με ένα πηρούνι, προσέχοντας να πάνε παντού.



- ψήνουμε την τάρτα στους 200', περίπου 40' ή ως να ροδοψηθεί.



voilà !



εύχομαι καλό
σε ό, τι κάνετε !