Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Πέρκα με λαχανικά στο φούρνο


Πέρκα στο φούρνο με λαχανικά
-υγιεινό και νόστιμο!-
photos
ερασι τέχνης



θα χρειαστούμε :
πέρκα σε φιλέτο
πατάτες
καρότα
1 ματσάκι φρέσκο μαϊντανό
1 σκελιδα σκόρδο
1 φρέσκια ντομάτα
αλατοπίπερο
μουστάρδα
ελαιόλαδο
ρίγανη
λίγο κρασάκι
λεμόνια

πλένουμε το φιλέτο πέρκας, στίβουμε 1-2 λεμόνια και βουτάμε μέσα το φιλέτο. το αλατοπιπερώνουμε και το αφίνουμε γιά λίγο στο λεμόνι.

καθαρίζουμε τις πατάτες, τις πλένουμε, πάνω στη σανίδα τις κόβουμε σε λεπτές, ομοιόμορφες ροδέλλες και τις βρέχουμε με το χυμό ενός λεμονιού.
κόβουμε σε μπαστουνάκια τα καρότα.

σε μιά λεκανίτσα βάζουμε τις πατάτες με το λεμόνι τους, τις περνάμε με τα χέρια μας με λίγη μουστάρδα, ψιλοκόβουμε μέσα 1 σκελίδα σκόρδο, ρίχνουμε και τα καρότα, αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε ρίγανη, λίγο ελαιόλαδο κι ανακατεύουμε καλά.
αυτό όλο το στρώνουμε μέσα σε ένα ταψάκι. 



βάζουμε στα χέρια μας λίγη μουστάρδα και περνάμε το φιλέτο της πέρκας.
το στρώνουμε με το λεμόνι του πάνω από τις πατάτες και τα καρότα, ψιλοκόβουμε τον μαϊντανό και τον ρίχνουμε από πάνω, ραντίζουμε με ελαιόλαδο.



στη σανίδα κόβουμε λεπτές φέτες τις ντομάτες και τις στρώνουμε σε όλην την επιφάνεια του ψαριού γιά να μην ξεραθεί στο ψήσιμο. 
αλατοπιπερώνουμε ελαφρά, προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο, ραντίζουμε με κρασί και ρίχνουμε στο ταψί λίγο νεράκι. 




το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200', περίπου 1 ώρα ή, ως να ροδοψηθούν οι πατάτες και να μείνει με το ζουμάκι του.






να είναι καλό
ό, τι φτιάχνετε !






Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

γιουβαρλάκια σούπα


γιουβαρλάκια σούπα - αυγολέμονο
photos
ερασι τέχνης



γιουβαρλάκια γιά 6 -7 άτομα
θα χρειαστούμε :
1 κ. μοσχαρίσιο κιμά
1 φλυτζανάκι του Ελληνικού καφέ ρύζι
1 ξερό κρεμμύδι
1 αυγό
ελαιόλαδο
αλατοπίπερο
λίγο φρέσκο μαϊντανό και άνιθο
αλεύρι


γιά τον ζωμό θα χρειαστούμε :
μερικά καρότα
ένα κλωνί σέλινο
μιά φρέσκια ντομάτα
δύο αυγά
δύο λεμόνια

πρώτα ψιλοκόβουμε το κλωνί σέλινο και την φρέσκια ντομάτα.
κόβουμε σε μπαστουνάκια τα καρότα.
τα βάζουμε όλα με νερό σε κατσαρόλα να βράσουν . προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο κι αλατοπίπερο.


σε βαθύ μπωλ ανακατεύουμε τον κιμά με το αυγό και το ρύζι.
ψιλοκόβουμε μέσα τον μαϊντανό και τον άνιθο (αν θέλουμε μπορούμε να βάλουμε και δυόσμο)
τρίβουμε μέσα ένα ξερό κρεμμύδι
ρίχνουμε μιά στάλα ελαιόλαδο
αλατοπιπερώνουμε.
ζυμώνουμε καλά το μείγμα με το χέρι μας και πλάθουμε στρογγυλά μπαλάκια.

σε ένα πιάτο βάζουμε αλεύρι.
αλευρώνουμε ένα - ένα τα γιουβαρλάκια και τα ακουμπάμε ένα - ένα προσεκτικά μέσα στο νερό, που πρέπει να κοχλάζει και να τα σκεπάζει.
χαμηλώνουμε λίγο τη φωτιά, ώστε να βράζουν σιγανά.
τα αφίνουμε να σιγοβράζουν περίπου 35', κουνώντας κάθε λίγο την κατσαρόλα.

όταν το φαγητό είναι έτοιμο, αμέσως μόλις κλείσουμε τη φωτιά, φτιάχνουμε το αυγολέμονο .

στίβουμε τα δυό λεμόνια.
στο μίξερ (ή στο χέρι) χτυπάμε τα δυό αυγά με λίγο αλάτι και σιγά σιγά προσθέτουμε τα λεμόνια.
με την κουτάλα της σούπας παίρνουμε λίγο - λίγο από τον ζωμό του φαγητού και το προσθέτουμε στο αυγό με το λεμόνι, ενώ αυτό συνεχίζει να χτυπιέται.
όταν τα υλικά ανακατευθούν καλά, ρίχνουμε το αυγολέμονο στην κατσαρόλα με το φαγητό.
προτείνω, να το αφίσουμε 1 - 2 λεπτά να σιγοβράζει, με την θερμοκρασία που έχει το μάτι της κουζίνας (αν βράσει δυνατά θα κόψει το αυγολέμονο)

αφίνουμε σκεπασμένο το φαγητό να ξεκουραστεί λίγο
και σερβίρουμε στα πιάτα την σούπα, με τριμμένο πιπεράκι πάνω.



 να είστε καλά !









Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Χόρτα


Ιταλικά ραδίκια


Κλασικά χορταράκια, που τρώγονται βραστά και αρτυμένα με ελαιόλαδο και μπόλικο φρέσκο λεμόνι.

Τα καθαρίζουμε, τα πλένουμε πολύ καλά και τα ρίχνουμε να βράσουν μέσα σε βαθειά κατσαρόλα, όπου κοχλάζει αλατισμένο νερό.
Με ένα πηρούνι τα γυρίζουμε.


Δεν θέλουν πολύ βράσιμο. Γιά 1 ή 1,5 κιλό ραδίκια (ιδίως αν είναι τρυφερά) 15' βράσιμο είναι αρκετό.
Όταν βράσουν με ένα πηρούνι τα βγάζουμε από την κατσαρόλα, τα βάζουμε σε πιατελίτσα, τα κόβουμε με μαχαίρι και πηρούνι και κατόπιν τους ρίχνουμε ελαιόλαδο και στίβουμε πάνω μπόλικο φρέσκο λεμόνι.

Το ζωμό από τα Ιταλικά ραδίκια που έβρασαν στην κατσαρόλα, δεν τον πετάμε, εγώ τουλάχιστον δεν τον πετάω...
Τον σουρώνω μέσα σε κανάτα και τον πίνω με λεμόνι.







Όταν μέσα στο ποτήρι με τον ζωμό στίψουμε λεμόνι, το χρώμα του ζωμού αλλάζει, γίνεται κοκκινωπό.
Η γεύση του είναι πικρούτσικη, σαν του ραδικιού και το λεμόνι του ταιριάζει καλά.
Η αλήθεια είναι πως δεν το έχω ψάξει, φαίνεται όμως πως αυτό το ρόφημα κάνει καλό στον οργανισμό.
Αν ως τώρα δεν έχετε δοκιμάσει το ραδικόζουμο, να το δοκιμάσετε, ζεστό όπως είναι, μόλις βγάλετε από μέσα τα χόρτα.











Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Μπακαλιάρος

Μπακαλιάρος τηγανητός με κουρκούτι
photos
ερασι τέχνης


Ξαρμυρίζουμε τον παστό μπακαλιάρο, όπως ακριβώς λεν οι οδηγίες.
Τα τελευταία χρόνια πουλάν φιλέτα μπακαλιάρου "υγράλατα", που χρειάζονται λιγότερο ξαρμύρισμα. Σε κάθε περίπτωση όμως, ακολουθούμε τις οδηγίες γιά το ξαρμύρισμα.
Όταν ο μπακαλιάρος είναι ξαρμυρισμένος κι έτοιμος γιά χρήση τον βάζουμε σ' ένα σουρωτήρι, να αφίσει τα νερά του.
Αν τα κομμάτια είναι πολύ μεγάλα, τα κόβουμε με το μαχαίρι μας.

Σε βαθύ σκεύος βάζουμε αλεύρι που φουσκώνει (φαρινάπ).
Ανοίγουμε μιά μπύρα και τη χύνουμε σιγά - σιγά στο αλεύρι ανακατεύοντας, να μη μένουν γρομπάκια.
Φροντίζουμε να γίνει ένας χυλός σφιχτούτσικος - όχι νερουλός


Σε βαθύ τηγάνι βάζουμε αρκετό ηλιέλαιο (ή ελαιόλαδο) και το αφίνουμε να κάψει καλά.
Βουτάμε ένα - ένα τα κομμάτια του μπακαλιάρου στο κουρκούτι (να πάει παντού) και τα ακουμπάμε προσεκτικά μέσα στο καυτό λάδι, να τηγανιστούν.


Όταν γίνουν από τη μιά πλευρά τα γυρίζουμε κι από την άλλη, χαμηλώνοντας τη φωτιά, γιά να ψηθούν καλά και μέσα.

Τα βγάζουμε, τα ακουμπάμε σε απορροφητικό χαρτί, να φύγουν τα λάδια και σερβίρουμε.


Κοντά φτιάχνουμε μιάν ελαφριά σκορδαλιά ή, αν θέλουμε μιά παντζαροσαλάτα ή χόρτα σαλάτα.


Σας προτείνω,
το ψαροκουρκούτι που περίσσεψε να μην το πετάξετε.
Να τρίψετε μέσα ένα κομμάτι φέτα, δυόσμο, πιπέρι, να χτυπήσετε κι ένα αυγό, να το ανακατέψετε καλά, κι όπως είναι καυτό το λάδι από τον μπακαλιάρο να παίρνετε κουταλιά - κουταλιά και να την ρίχνετε μέσα στο ίδιο, το καυτό λάδι.



Γίνονται πεντανόστιμα μπακαλιαρο-τυροπιτάκια !



καλό
σε ό, τι φτιάχνετε !






Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014


"Μήγαρις έχω άλλο στο νού μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;"
Διονύσιος Σολωμός




Τσιμπολογήματα

«...τον άρτον ημών τον επιούσιον...»*



{20.10.2014 Κείμενο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΟΥΣΟΥΝΕΛΟΣ }


Κι αν αναλωνόμαστε 
με το αν του πρέπει μέλι ή σιρόπι του μπακλαβά, 
γνωρίζουμε καλά τι συμβαίνει γύρω.


Στον τουρισμό σπέρνεται, κεντρίζει, ανθίζει, καρποφορεί, μια καλά ριζωμένη παραγωγή. Ομορφη πατρίδα, εύφορος τόπος, γόνιμος, με νησιά, βουνά και ισιώματα, πολιτισμό, παραλίες, ξεφαντώματα. Απ’ όλα! Ενα σύνολο απασχολήσεων, ένα είδος ατμομηχανής. Με σταθερότητα κρατά το τρένο στις ράγες: αγροτική παραγωγή, μεταποίηση, κλάδος εστίασης, παράλληλα με την ξενοδοχία, την ψυχαγωγία, τον πολιτισμό, αντλούν το απαραίτητο για τη συντήρησή τους οξυγόνο από τον τουρισμό. Ο κλάδος πήγε επιτέλους καλά φέτος. Αρα άξιζε τον κόπο η δουλειά του σερβιτόρου, του μάγειρα, του λαντζέρη. Θα πληρωθεί, θα μπορέσει να ζήσει οικογένειες.
Καθώς με τα τραγούδια, τις διηγήσεις, τη λογοτεχνία περιδιαβαίνουμε άλλες, επίσης δύσκολες, εποχές, συνειδητοποιούμε πως λίγο να τα χαϊδέψεις στην επιφάνεια, λίγο να ανασηκώσεις την κάθε λέξη, ανακαλύπτεις στις καρδιές των ανθρώπων το όνειρο. Κι ας μην το έλεγαν καθαρά. Το έδειχναν, το αναζητούσαν. Οποιος ήθελε την έβρισκε τη θαλπωρή, κι ας ήταν μέσα στο ασύνορο κλάμα του Στέλιου Καζαντζίδη, κι ας ήταν «ψεύτρα η ξενιτιά με πικρό ψωμί, θολό νερό», κι ας «βλαστημάς τα λεφτά που αποκτάς», πέρα ακόμη κι από το «πιο καλά στο φτωχικό με ψωμί κι ελιά» υπήρχε η ελπίδα.

Σήμερα, καθώς το σώμα της πατρίδας φυλλορροεί, καθώς το φθινόπωρο διαρκείας είναι στρωμένο καταπράσινο χαλί από το πιο εκλεκτό και ελπιδοφόρο της κομμάτι, οι στριμωγμένοι στη γωνία από την καθημερινότητα της εφορίας, της τηλεόρασης Ελληνες αναζητούν, τι άλλο, λίγη ελπίδα να πιαστούν.

Ακόμη κι αν στρώνουμε το ένα φύλλο κρούστας πάνω στο άλλο, κι αν ασχολούμαστε με τη σωστή επιλογή του βουτύρου, κι αν αναλωνόμαστε με το αν του πρέπει μέλι ή σιρόπι του μπακλαβά, γνωρίζουμε καλά τι συμβαίνει γύρω. Μας το λένε άλλωστε συχνά τα ίδια τα παιδιά μ’ εκείνη την ειλικρίνεια της δικής τους γενιάς, που εμείς διδάξαμε, κι ας μην την ενστερνιστήκαμε ποτέ σαν τρόπο ζωής: «Το ξέρεις, πατέρα, πως σπουδάζεις αυριανό μετανάστη;». Το ξέρω, λες, μαυρίζεις, πατάς αντιγραφή, επικόλληση και κόβεσαι κομμάτια. Γιατί ξέρεις ότι δεν μπορείς να κρυφτείς από τα μάτια ενός παιδιού, τα μαθημένα να γκουγκλάρουν σκανάροντας υγρασίες ματιών, θερμοκρασίες δαχτύλων, λέξεις-κλειδιά και μυρωδιές.

Σκύβεις το κεφάλι και γράφεις. Μετράς τις λέξεις, στο ταψί να χωράνε ακριβώς, γιατί ξέρεις πως καθεμιά που περισσεύει θα κοπεί στο μάρμαρο. Ωραίες λέξεις διαλέγεις, τις συνταιριάζεις με τον τρόπο σου. Οπως πάντα, ασχολείσαι με την ελπίδα και το όνειρο, μ’ εκείνα τα θέματα που χαϊδεύουν τις καρδιές και τις μνήμες των ανθρώπων. Με το πόσο ωραία μυρίζει ο μπακλαβάς του βουτύρου, πόσο κρουστό το αμύγδαλο, πόσο δεν σε λιγώνει το σιρόπι του. Γιατί ξέρεις πως δεν έχεις τίποτε άλλο να προσφέρεις από το να δίνεις σταθερά πιασίματα, μια νόστιμη αναφορά κάθε φορά, για να μπορέσει ο αναγνώστης από κάπου να πιαστεί. Γιατί τα ποσοστά και τα στατιστικά δεν πείθουν, δεν ταξιδεύουν και δεν απαντούν στο ερώτημα: Αντε και διορθώθηκε ο ΕΝΦΙΑ, άντε και ο φόρος ή μήπως φόβος (;) στο πετρέλαιο μειώθηκε. Αυτόν τον άρτον ημών τον επιούσιον τι να τον κάνω; Με ποιον να τον πρωτομοιραστώ;

*από την «Κυριακή προσευχή»



το πολύ καλό άρθρο του  ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΟΥΣΟΥΝΕΛΟΥ

αντέγραψα και σας μεταφέρω απ' εδώ :






Προσωπικά, 
θαρρώ είναι συνείδηση πολλών ανθρώπων,
πως εμείς πρέπει να συνεχίσουμε 
με το σιρόπι του μπακλαβά, με το τραγούδι, με τη διήγηση, 
με τη λογοτεχνία, την κάθε λογιώ τέχνη,  
την κάθε λογιώ ανθρώπινη δραστηριότητα,
απέναντι
και ενάντια
σε όλους αυτούς 
και σε όλα αυτά
που ξηλώνουν πόντο - πόντο τη ζωή  μας
και τη ζωή των παιδιών μας.

Συνεχίζουμε τις κανονικές μας ανθρώπινες δραστηριότητες
- έργα ειρήνης
έχοντας πλήρη επίγνωση του περιβάλλοντός μας,
με πλήρη επίγνωση του τι κάνουν αυτοί
και γιατί το κάνουν,
με πλήρη επίγνωση του τι κάνουμε εμείς
και γιατί το κάνουμε.



Καλό μήνα Νοέμβριο σας εύχομαι !