Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

Κομπόστα με φρέσκα Ροδάκινα

Ετοιμάζουμε το καλοκαίρι μιάν 

ελαφριά Κομπόστα με φρέσκα Ροδάκινα

γιά να την ανοίξουμε τα Χριστούγεννα !





Φυσικά και υπάρχουν στο εμπόριο θαυμάσιες κονσέρβες με ροδάκινα και όλα τα φρούτα, γιά όλον τον χρόνο ! Τα πάντα υπάρχουν στο εμπόριο !

Νομίζω απλά, πως σε εορτές που ακολουθούν μετά το καλοκαίρι, π.χ. στις εορτές των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς, ή, σε μιά όποια μάζωξη, σε γενέθλια, σε μιάν ονομαστική γιορτή, κτλ, είναι άλλο πράγμα να ανοίγεις στους ανθρώπους ένα σιδερένιο κουτί με κομπόστα ροδάκινο μέσα, αγορασμένη από το σούπερ μάρκετ (δε λέω, πολλές φορές τυχαίνει να το κάνουμε κι αυτό...), είναι όμως εντελώς άλλο πράγμα να ξεσφραγίζεις μιάν ωραία γυάλα, με τα δικά σου ροδάκινα μέσα! Θαρρώ, έχει άλλην αξία ...

Και δεν είναι φυσικά θέμα ματαιοδοξίας - τα ταπεινά, ωραία μας φρούτα μιλάμε να συντηρήσουμε...
Όταν μπορούμε, έχει αξία και η δημιουργικότητα, και η φροντίδα των μικρών, ωραίων πραγμάτων, έχει την αξία της και η... μη βαριεστημάρα μας και η... μη ισοπέδωση της καθημερινότητάς μας...
Τέλος, ας είμαστε καλά, κι ας κάνουμε, σε κάθε περίπτωση, ό, τι καλύτερο μπορούμε...





Αγόρασα από την λαϊκή 4 κιλά σκληρά ροδάκινα.
Μη σας φανούν πολλά τα κιλά, όταν τα καθάρισα από φλούδια και κουκούτσια έμειναν 2,5 κιλά, κι όταν τα έβρασα χώρεσαν ίσα ίσα σε ένα βάζο του 1,5 κιλού.

Πήρα λοιπόν 4 κιλά σκληρά ροδάκινα, τα καθάρισα, τα έκοψα σε μεγάλες φέτες, έστιψα μέσα 1 λεμόνι, τα άλειψα καλά με τα χέρια μου και τα ζύγισα.





Έβαλα μέσα σε ένα ταψάκι μιά γυάλα χωρητικότητας 1,5 κιλού, ανοιχτή, πάνω σε βαμβακερή πετσέτα και το έβαλα στο φούρνο γιά αποστείρωση, στους 100', ως να γίνει η κομπόστα.


Σε κατσαρόλα, γιά τα 2,5 κιλά ζυγισμένα ροδάκινα έβαλα 2 λίτρα νερό, 1 κιλό ζάχαρη (ελαφριά κομπόστα φτιάχνουμε, όχι γλυκό κουταλιού!), 1 βανίλια κι ένα ξύλο κανέλας.
Έφερα σε βρασμό το σιρόπι, το άφισα αρκετήν ώρα, να πήξει μόνο του, γιατί τα φρούτα όταν μπουν μέσα θα αφίσουν το ζουμί τους και το σιρόπι θα αραιώσει. Μήτε μπορούμε να τα βράσουμε πολύ, γιά να μη λιώσουν τα ροδάκινα.





Αφήστε το σιρόπι να δέσει μόνο του και κατόπιν ρίξτε το φρούτο.
Στίψτε μέσα και μισό ζουμερό λεμόνι γιά συντήρηση και βράστε τα λίγο, τα φρούτα να μείνουν al dente.




Μόλις η κομπόστα είναι έτοιμη, βγάζουμε προσεκτικά τη γυάλα από τον φούρνο, κατεβάζουμε την κατσαρόλα απ' τη φωτιά και με κουτάλα μεταφέρουμε όλα τα κομμάτια φρούτου μέσα στη γυάλα.
Αφού μεταφέρουμε το φρούτο, γεμίζουμε τη γυάλα μέχρι απάνω με το σιρόπι της κομπόστας, τα φρούτα να σκεπαστούν εντελώς.
Κλείνουμε ερμητικά.
Γυρίζουμε προσεκτικά τη γυάλα ανάποδα, πάνω σε χοντρό χαρτί κουζίνας και το αφίνουμε ως την άλλη μέρα να κρυώσει.
Μετά, στο ψυγείο.






Η καλοκαιρινή ομορφιά μιάς χειμωνιάτικης νύχτας !





*
Μπορούμε, αν θέλουμε, στο τέλος του βρασμού, να ρίξουμε μέσα λίγο αλκοόλ,
γιά παράδειγμα λικέρ amaretto.

*
Υπάρχουν συνταγές, που λεν να κόψουμε το ροδάκινο μόνο στα δύο ημισφαίρια και να του βγάλουμε το κουκούτσι. Μην το επιχειρήσετε, απλά ΔΕΝ γίνεται !




καλό
σε ό, τι κάνετε !







Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017

Τάρτα με αχλάδια και ροκφόρ


Αλμυρή τάρτα με αχλάδι και μπλέ τυρί

photos της συνταγής
ερασι τέχνης








Έχουμε μιλήσει πρόσφατα γιά το  , αλλά το θέλει πάλι η εποχή, αφού καλοκαίρι στον ευλογημένο τόπο, απολαμβάνουμε τα ευλογημένα φρούτα του!




Γιά την τάρτα αυτή θα χρειαστούμε :

ένα ταψί 30 cm.


γιά την Pâte brisée 

- 250 γραμ αλεύρι
- 175 γραμ μαλακό βούτυρο
- 1 αυγό
- 5 cl γάλα ή νερό
- μιά πρέζα αλάτι


γιά την γέμιση

- λίγα ώριμα αχλάδια (τα δικά μου ήσαν αγουρωπά, στεγνά και στιφούτσικα, παρ' όλ' αυτά το τελικό αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό!)
- 200 γραμ ροκφόρ (έβαλα 100 γραμ, που μου φάνηκαν αρκετά!)
- 4 αυγά
- μία μικρή κρέμα γάλακτος
- λίγο πιπέρι




Et voilà, 
η μητέρα στην αυλόπορτα καθαρίζει φρέσκα αχλαδάκια...

Τα καθαρίζουμε εξωτερικά και τα ρίχνουμε σε μιά λεκάνη με νερό και λεμόνι, γιά να μη μαυρίζουν.
Τα αφίνουμε λίγο να περιμένουν, ως να φτιάξουμε την ζύμη.





η Pâte brisée 

Κόβουμε το βούτυρο κομματάκια, το ανακατεύουμε στο αλεύρι και ζυμώνουμε με το χέρι μας.
Προσθέτουμε το αυγό, το αλάτι και το γάλα, φτιάχνουμε μιά μπάλα και την βάζουμε στο ψυγείο έως να την χρειαστούμε.
Μπορούμε να φτιάξουμε την ζύμη και από την προηγούμενη μέρα και να την αφίσουμε στο ψυγείο, τυλιγμένη σε διαφανη μεμβράνη. 

ΚΑΝΟΝΙΚΑ , πρέπει να αφίσουμε αυτήν τη ζύμη στο ψυγείο τουλάχιστον γιά 2 ώρες.

Εγώ μόλις την έφτιαξα, βουτύρωσα το ταψάκι μου, έστρωσα με τα δάχτυλα μέσα την ζύμη και το έβαλα γιά ελάχιστο στο ψυγείο, μέχρι να κόψω τα αχλάδια.



Ανάβουμε τον φούρνο στους 200', να ζεσταίνεται.

Κόβουμε τα αχλάδια σε κύβους ή σε λεπτά φετάκια και τα στρώνουμε πάνω στη ζύμη.




Τρίβουμε με το χέρι μας το ροκφόρ ή το μπλέ τυρί που έχουμε και το απλώνουμε πάνω στο αχλάδι.




Χτυπάμε τα αυγά με την κρέμα γάλακτος και βάζουμε πιπεράκι.








Ρίχνουμε τον χυλό στο ταψί.
Αν θέλουμε, τρίβουμε από πάνω λίγη γραβιέρα.





Ψήνουμε στους 200', περίπου γιά 45', μέχρι να ροδοψηθεί η τάρτα. 




Τρώγεται χλιαρή ή σε θερμοκρασία δωματίου.





Το αχλάδι με το ροκφόρ ταιριάζουν.
Είναι λίγο διαφορετικό από τις συνηθισμένες γεύσεις μας, το ένα αψύ, το άλλο γλυκίζει, ετερώνυμα φαίνονται, αλλά πάντως ταιριάζουν καλά.




εύχομαι καλό 
σε ό, τι κάνετε !



ΚΑΙ

σας στέλνω κάτι που δεν γνώριζα,
σχετικά με το αχλάδι,
το έμαθα τώρα
και μου άρεσε !




κοιτάξτε σε αυτόν τον πίνακα του 1526, του Albrecht Durer,
που η Παναγία κρατάει στο αριστερό της χέρι ένα αχλάδι !





σε αυτήν την ελαιογραφία του 1512, πάλι του Durer,

ο Χριστός κρατάει στο χεράκι του το κοτσάνι από ένα δαγκωμένο αχλάδι !





το αχλάδι κάτω δεξιά στον πίνακα 
του Φλαμανδού Jan Gossaert ή Jan Mabuse





το αχλάδι, στον πίνακα του Βενετσιάνου 
 Bellini





το αχλάδι που κρατάει η Παναγία στο χέρι της, στον πίνακα του Φλαμανδού 
Bernard van Orley



Τόσα αχλάδια πιά, την Αναγέννηση, στους πίνακες με την Παναγία και το θείο βρέφος ! ! ! ;

Διάβασα λοιπόν σε αυτό εδώ το blog, 
http://cantfirmuvirts.blogspot.gr/2014/02/blog-post_6.html,

μίαν εξήγηση :

"Το αχλάδι ως σύμβολο της Παναγίας και του Θείου Βρέφους απαντάται συχνά κατά στη βενετσιάνικη αναγεννησιακή τέχνη, 
κατόπιν μιας ερμηνείας του Μπερνάρντο ντι Κιαραβάλε, 
πως η γλυκύτητα της γεύσης 
συμβολίζει τη γλυκύτητα του στόματος και της καρδιάς, 
που αποτελούν, σύμφωνα με τον Άγιο Μποναβεντούρα, 
χαρίσματα των σοφών

Ο Ντύρερ ζωγράφισε αρκετές φορές την "Παναγία με βρέφος με αχλάδι" καθώς ήταν το αγαπημένο του θέμα αλλά και πολλών ευεργετών της Τέχνης οι οποίοι καθόριζαν και τη θεματογραφία".

έτσι εξηγείται !






ωραίες όμως είναι και οι Νεκρές Φύσεις !


Andras Gombar





Bernard Londinsky





και ο πάντα αγαπημένος















και κάτι ακόμα γιά το αχλάδι !


σε αυτό εδώ το blog

διάβασα ότι :


"Στη Γαλλία, η  παράδοση λέει ότι οι ηγέτες που πήγαιναν για την τελετή της στέψης τους,  στον Καθεδρικό Ναό της Notre-Dame de Reims, έπαιρναν σαν  δώρο ένα αχλάδι και ένα ποτήρι σαμπάνια. 
Στις αναφορές συμπεριλαμβάνονται γνωστά ονόματα της ιστορίας,  όπως ο Λουδοβίκος  XV,  ο Λουδοβίκος  XVI και η Μαρία-Λουίζα της Αυστρίας . 
Τα ίδια δώρα πήρε μετά την στέψη του ο Κάρολος Χ, το 1825, ενώ λέγεται ότι  ο δήμαρχος της Reims του είπε: "Εμείς σας  προσφέρουμε ό, τι καλύτερο: Τα κρασιά μας, τα αχλάδια μας και τις καρδιές μας".


κι ακόμα εδώ διάβασα :

"Στην Κίνα, το λουλούδι της αχλαδιάς είναι το σύμβολο 
"του εφήμερου της ύπαρξης", 
επειδή είναι πολύ εύθραυστο  και ευαίσθητο. 

Στην Δύση το αχλάδι θεωρείται  γυναικείο ερωτικό σύμβολο"




Αχλαδόσχημο
φωτογραφία
Man Ray


ή


Βιολόσχημο ;






χαιρετώ σας !



Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

Δροσερό, καλοκαιρινό γλύκισμα με ροδάκινα

Ροδάκινο

"σαν τριαντάφυλλο ή σαν βασιλικός κρίνος" !



photos
ερασι τέχνης








Θα χρειαστούμε :

Ροδάκινα - ό, τι ροδάκινο έχετε ή σας αρέσει, κίτρινα, λευκόσαρκα ή γιαρμάδες
100 περίπου γραμ ζάχαρη
1/2 λεμόνι
μιά στάλα βούτυρο γιά να αλείψουμε το ταψάκι
ένα ταψάκι 22 cm - το δικό μου ταψί ήταν 28 cm (νομίζω, καλύτερα στο 28 cm, γιατί το γλυκό γίνεται πιό λεπτό)

3 αυγά
120 γραμ ζάχαρη
150 γραμ αλεύρι
1κ γ μαγιά σκόνη
150 γραμ βούτυρο
μιά πρέζα αλάτι
μιά βανίλια
προαιρετικά ελάχιστο λικέρ ή κονιάκ



Πρώτα καθαρίζουμε τα φρούτα και τα κόβουμε σε φαρδειές φέτες.






Παίρνουμε το ταψί που θα χρησιμοποιήσουμε, το αλείφουμε με βούτυρο, ρίχνουμε μέσα τα 100 γραμ ζάχαρη, 2 κ σ νερό, στίβουμε το 1/2 λεμόνι και βάζουμε το ταψί πάνω στο μάτι της κουζίνας, χωρίς να ανακατεύουμε, ως να γίνει η ζάχαρη καραμέλα.
Δεν χρειάζεται να σκουρήνει και να μαυρίσει πολύ η καραμέλα, μόλις γίνει κατεβάζουμε το ταψί απ' την φωτιά, με μεγάλη προσοχή, να μην καούμε.





Στρώνουμε τις φέτες ροδάκινο πάνω στην καραμέλα, χωρίς ν' αφίνουμε κενά.
Εγώ από απροσεξία έστρωσα την επίπεδη πλευρά της κάθε φέτας πάνω στην καραμέλα. Βασικά δεν πειράζει, αλλά αν το θυμηθείτε, καλύτερα να ακουμπήσετε το φρούτο πάνω στην καραμέλα με την κυρτή του πλευρά. Όταν στο τέλος τουμπάρουμε και ξεφορμάρουμε το γλυκό, αισθητικά θα είναι καλύτερο. 

Αν μέσα στο πιάτο που είχατε κόψει τα ροδάκινα μείνει ζουμάκι, κρατήστε το στην άκρη.





Σε ένα μπωλ χτυπάμε τα 3 αυγά με τα 120 γραμ ζάχαρη, χτυπώντας πάντα ενσωματώνουμε το αλεύρι, την μαγιά, την βανίλια, το αλατάκι, αν θέλουμε λίγο λικέρ, αν έχουμε στην άκρη χυμό από το φρούτο τον ρίχνουμε κι αυτόν μέσα και τέλος,
χτυπώντας πάντα, ρίχνουμε στον χυλό το λιωμένο βούτυρο.





Μαλακά, ρίχνουμε αυτόν τον χυλό πάνω απ' τα ροδάκινα.




Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180' ή 200'
περίπου γιά 45' με 50'.




Όταν το γλυκό γίνει,
το αφίνουμε γιά λίγα λεπτά να ησυχάσει
και το τουμπάρουμε (με προσοχή !) σε στρογγυλή πιατέλα.



Αν ψήνουμε σε θερμοκρασίες καύσωνα (όπως μας συνέβη τις προάλλες), καλού - κακού να κρατάμε κοντά μας και μιά βεντάλια :)




Τέλος, αν θέλουμε, ραντίζουμε πάνω και λίγη άχνη.




Γίνεται ένα γλύκισμα φρουτώδες, ζουμερό, μυρωδάτο !




Όταν κρυώσει καλά, το βάζουμε στο ψυγείο, απ' όπου τρώγεται δροσερό, καλοκαιρινό !




Το ίδιο γλύκισμα γίνεται και με αχλάδια, γνώμη μου όμως είναι, πως το φρούτο που θα χρησιμοποιήσουμε δεν πρέπει να είναι στεγνό, αλλά να διαλέξουμε φρούτο ζουμερό.



εύχομαι 
ό, τι κάνετε να είναι καλό

ΚΑΙ σας στέλνω

κάτι ακόμα :


Του Βίκτωρος Ουγκώ

      D’attraits ravissants pourvue,
      Seule elle réunît tout ;
      Ses appas charment la vue
      Et chacun vante son goût.
      Sa peau veloutée et fraîche
      Joint toujours la rose au lys.
      Ce pourrait être Phyllis, —
      Si ce n’était une pêche




μετάφραση
ερασι τέχνης
Τις χάρες όλες έχει μαζεμένες
και τα θέλγητρα
Σαν το κοιτάζεις σε μαγεύει
Ματαιόδοξο, για την ωραία γεύση του
Σάρκα φρέσκια, βελούδινη
Ρόδο μοιάζει και βασιλικό κρίνο
Θα μπορούσε η Φυλλίς να ήταν *
Αν δεν ήταν μοναχά ένα ροδάκινο


Des improvisations
      IMPROMPTU FAIT À UN DESSERT

VICTOR HUGO RACONTÉ
PAR UN TÉMOIN DE SA VIE


*
Φυλλίς









Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

αχλαδιού μαρμελάδα άγρια !

μιά μαρμελάδα με "χαρακτήρα", 

από αχλαδιά ... μισο άγρια!



photos
ερασι τέχνης

από το ίδιο αυτό δεντράκι, έχουμε φτιάξει άλλοτε 





την περσινή χρονιά, αυτό το ίδιο δέντρο έβγαλε ένα (1!) ή ίσως και κανένα αχλάδι...
αφρόντιστο δεντράκι, γιατί σχεδόν κανένας δεν πηγαίνει πιά, απότιστο, ο τόπος εκεί είναι άνυδρος, 
έτυχε να πάω πριν μιά βδομάδα και βρήκα πάνω τουλάχιστον 30 κιλά κοντούλες!




κοντούλες όχι ζουμερές, 
μικρά, σκληρούτσικα αχλάδια, μιά υποψία στιφά, αλλά μυρωδάτα και γευστικά...

μάζεψα φυσικά όσα μπορούσα, κάποια γιά να φτιάξω  

και κάποια γιά να φτιάξω μαρμελάδα.


η μαρμελάδα που προέκυψε, το λέω εκ των προτέρων, δεν είναι σαν αυτή, 

  

μιά ήμερη, τρυφερή, ανοιχτόχρωμη, βελούδινη μαρμελάδα, από ήμερα, τρυφερά, ζουμερά και βελούδινα αχλάδια...

η μαρμελάδα που προέκυψε είναι τραχιά, άγρια !
από καρπό τραχύ, σκληρό, άνυδρο και λίγο στιφό.

είναι όμως πολύ καλή ! περίεργη και καλή ! δεν είναι ανάλαφρη, έχει σώμα, μπορεί κανείς να την φάει και με το κουταλάκι, σαν να είναι γλυκό κουταλιού, μπαίνει σε τάρτες, σε Πάστα Φλώρα, και βέβαια αλείφεται !
φυσικά, ένα μεγάλο της ατού είναι, πως πρόκειται γιά προϊόν "bio" !


έριξα λοιπόν τα αχλάδια που μάζεψα σε δυό καθαρές γούρνες και τα ξέπλυνα απ' τις σκόνες.






με το ειδικό εργαλείο που ξεκουκουτσιάζουμε και τα μήλα τα τρυπάμε και βγάζουμε το εσωτερικό (κοτσάνι, κουκούτσια).

σε αυτήν τη φάση, αν θέλετε, μπορείτε να ξεφλουδίσετε τα αχλάδια. εγώ δεν το έκανα, όχι γιατί βαρέθηκα, αλλά γιατί θεωρώ χρήσιμη και καλή τη φλούδα του φρούτου.






Μόλις τα ετοίμασα, έβαλα να τα αλέσω στο μπλέντερ.
Αφού ήσαν σκληρά και διόλου ζουμερά, δεν βγήκε πολτός, μα μιά μάζα, ας πούμε, από χοντρά ψίχουλα.
Τα ζύγισα, τα έριξα στην κατσαρόλα.
3 κιλά αλεσμένο αχλάδι, λίγη λιγότερη ζάχαρη, λίγο περισσότερο νεράκι από το σύνηθες, γιατί το φρούτο είναι στεγνό.

στα 3 κιλά αχλάδι, 2,5 κιλά ζάχαρη, 4 ποτήρια νερό, 1 ξύλο κανέλα, 2 βανίλλιες.

έβρασα πρώτα σε δυνατή φωτιά, ως να πάρει, κι έπειτα χαμήλωσα γιά να μη μου χυθεί
ανακατεύοντας συχνά.

χρειάστηκε περίπου 50' γιά να δέσει η μαρμελάδα.

με τον καρπό που μου έμεινε, έφτιαξα και μερικά βαζάκια 

 











καλοκαιράκι στην Ελλάδα,
ας εκμεταλλευτούμε ωφέλιμα την εποχή των φρούτων !



εύχομαι το καλο,
γιά ό, τι κάνετε !