Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Μηλόπιτα Tarte Tatin

.
Tarte Tatin
.
παραδοσιακό, Γαλλικό γλυκό
.
.


.
Θα σας πω παραμυθάκι
με κουκί και ρεβυθάκι
μήλα με καραμελάκι !
photos
ερασι τέχνης

- storytelling -.

Η τάρτα που τούμπαρε !

Η ιστορία λέει, ότι εκεί γύρω στα 1830, στο χωριό Lamotte-Beuvron στην Sologne, στο κέντρο περίπου της Γαλλίας, ζούσαν δυό αδελφές, οι αδελφές Tatin.
Το χωριό Lamotte-Beuvron, είναι χτισμένο στις όχθες του ποταμού Beuvron, που πήρε το όνομά του από τους πολλούς κάστορες που ζούσαν άλλοτε στα νερά του ! Μάλιστα, από τους κάστορες ! Στον Μεσαίωνα, οι κάστορες ονομάζονταν bièvres (από την Κέλτικη λέξη «beber»). Έτσι και το ποτάμι το είπαν Beuvron.
Ένα μεγάλο δάσος βρίσκεται εκεί πέρα. Και τόσο μεγάλο είναι αυτό το δάσος, και τόσα πολλά ζώα έχει, που την περιοχή την έχουν ονομάσει «η πρωτεύουσα του κυνηγιού»
.

Οι αδελφές Tatin
, η Stéphanie (1838-1917) και η Caroline (1847-1911) διατηρούσαν στο χωριό ένα πανδοχείο, όπου οι κυνηγοί έτρωγαν, αναπαύονταν και διηγιόνταν αναμεταξύ τους τα κυνηγετικά τους κατορθώματα.

Μια Κυριακή, όταν η εποχή του κυνηγιού είχε ανοίξει, η μια αδερφή βάλθηκε να φτιάχνει το γεύμα των κυνηγών. Ενώ όμως έβαλε στη φωτιά να ψήσει και μιαν ωραία μηλόπιτα, ξεχάστηκε και τα μήλα της κάηκαν.
Τότε η κοπέλα είχε την ιδέα να βάλει πάνω απ’ τα καμένα μήλα ζυμαράκι και να τα φουρνίσει . Έτσι κι έκαμε ! Φούρνισε την τάρτα, ψήθηκε το ζυμάρι κι όταν την έβγαλε απ’ το φούρνο την τουμπάρισε σε ένα πιατέλο.

Αυτή η τάρτα με τα καραμελωμένα μήλα άρεσε τόσο πολύ στους κυνηγούς, που έμεινε από τότε μέσα στα χρόνια ιστορική , ως παραδοσιακό, Γαλλικό γλύκισμα,
η τάρτα των αδελφών Tatin !




.

ψάρεμα στο ποτάμι Beuvron
.


.

το πανδοχείο Tatin
.

.

το πανδοχείο Tatin
και οι άνθρωποι που ποζάρουν
.
.
τώρα που φθιν οπωριάζει σιγά - σιγά και από δω κι εμπρός θα έχουμε μήλα, θέλετε να δούμε πώς γίνεται η περίφημη τάρτα ;
κυκλοφορούν φυσικά διάφορες μικροπαραλλαγές, μα η ιδέα είναι αυτή :
καραμελωμένα μήλα, φρέσκο βούτυρο, λίγο ποτό αν θέλουμε, ζυμαράκι και τουμπάρισμα της τάρτας !
.
εύκολο είναι... ας το δούμε, λοιπόν !
.
.
πρώτα, βρίσκουμε ένα σκεύος μας, που μπορεί να μπει στο μάτι της κουζίνας και κατόπιν στον φούρνο. θα δείτε ότι εγώ χρησιμοποίησα ένα στρογγυλό, μεταλλικό, αντικολλητικό ταψάκι
.
παίρνουμε μήλα - όσα χωράει το ταψάκι μας - , τα κόβουμε στα τέσσερα, τα καθαρίζουμε απ' το φλούδι, βγάζουμε από μέσα τα κουκούτσια και τα ρίχνουμε σε λεκάνη με νερό, όπου έχουμε στίψει μισό λεμόνι, γιά να μην κιτρινίσουν...

.

.
κατόπιν, βάζουμε το σκεύος μας πάνω στην αναμμένη φωτιά και το αλείφουμε με φρέσκο βούτυρο
.

.
ρίχνουμε κατόπιν 100 γρ. περίπου ζάχαρη - ή λίγο λιγότερο -, γιά να φτιάξουμε την καραμέλα
.

.
μόλις η καραμέλα ξανθήνει, κατεβάζουμε το σκεύος απ' τη φωτιά, με προσοχή μην καούμε ...
.
η καραμέλα καίγεται και μαυρίζει αν την αφίσουμε παραπάνω στη φωτιά, έστω και λίγα δευτερόλεπτα... γνώμη μου είναι, καλύτερα να μην την αφίσουμε να παραμαυρίσει...
.



.
σουρώνουμε τα μήλα, πετάμε τα νερά
.

.
τοποθετούμε ένα - ένα κομμάτι πάνω στην καραμέλα
.


.
κλείνουμε με μήλα όλα τα κενά και τις τρύπες. έχει σημασία μετά, γιά το τουμπάρισμα της τάρτας, να είναι σφιχτά το ένα με το άλλο
.

.
ραντίζουμε αν θέλουμε με λίγο Calvados - είναι μπράντυ από μήλα - ή με λίγο κονιάκ ή το παραλείπουμε αυτό εντελώς
βάζουμε από πάνω ελάχιστα κομματάκια φρέσκο βούτυρο
.

.
παίρνουμε μιαν έτοιμη σφολιάτα
.

.
αν το ταψάκι μας έχει άλλες διαστάσεις ή άλλο σχήμα, ρίχνουμε αλεύρι πάνω στη σφολιάτα και την ανοίγουμε ακόμα λίγο
.

.
σκεπάζουμε
.

.
με το πινέλο μας παραχώνουμε τη σφολιάτα καλά γύρω γύρω απ' τα μήλα
.

.
* χτυπάμε σ' ένα πιάτο αυγό και αλείφουμε το φύλλο
.

.
το βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200' περίπου γιά 1/2 ώρα, ως να ροδίσει καλά
.

.
το κατεβάζουμε, το αφίνουμε να ησυχάσει 5'
παίρνουμε πιατέλα όχι πολύ ρηχή, γιατίτο γλυκό θα βγάλει ζουμάκι
προστατεύουμε τα χέρια μας με πετσέτα
τοποθετούμε την πιατέλα σφιχτά πάνω στο ταψί και τουμπάρουμε απότομα, με μιά κίνηση
.
ορίστε, τα καραμελωμένα μήλα είναι τώρα επάνω και η τάρτα μοιάζει (και είναι!) υπέροχη !


.
αν θέλετε, μπορείτα να χτυπήσετε λίγη φρέσκια κρέμα και να βάλετε επάνω
.

.
ή λευκό παγωτό πάνω στη ζεστή τάρτα
.

.
ή φυσικά σκέτη, χωρίς τίποτε επάνω, είναι εξ ίσου θαυμάσια !
.
.
.

* Σημείωση (μικρό μυστικό !) :
καλό είναι να μην παραλείψετε αυτήν την επάλειψη με το αυγό.
όταν τουμπάρουμε την τάρτα στην πιατέλα, υπάρχει ζουμάκι - καραμέλα. αν έχουμε αλείψει το φύλλο και ψήσει με το αυγό, το φύλλο γίνεται κατά κάποιον τρόπο "αδιάβροχο" ή τουλάχιστον δεν παπαριάζει απ' το ζουμί και δεν διαλύεται...
.
.
.
.
.
.

σας εύχομαι
ΚΑΛΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ 1
αν φτιάξετε την Tarte Tatin
παραδοσιακή της Γαλλίας ...
.
.
.
.
.
.
.
.

2 σχόλια:

  1. Καλή εβδομάδα!!
    Πολύ ωραία η ιστορία της τάρτας αλλά και οι φωτογραφίες από τα παλιά!!
    Αυτή την αναποδογυριστή τάρτα την κάνω αλλά με ένα ελαφρύ μείγμα τύπου κέικ από πάνω.
    Είναι από τα πρώτα γλυκά που έμαθαν να φτιάχνουν τα παιδιά μόνα τους.
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @
    τι καλά, που γύρισες (και εφοδιασμένη !) :)
    καλή συνέχεια καλοκαιριού !


    τη μηλόπιτα που αναφέρεις, τη φτιάχνω κι εγώ το χειμώνα. είναι όντως πολύ καλή !


    με συγκίνησε που πήγες στην Αρχαία Αμφίπολη !
    έχω καλές αναμνήσεις απ' εκεί...
    πήγαινα κάθε καλοκαίρι μικρά τα παιδιά μου. φαντάσου ότι τότε ήταν ακόμα ο χώρος αφύλαχτος...
    μετά λειτούργησε και το μουσείο.
    ο Νικόλας μου μικρός, είχε τόσο επηρεαστεί, που έλεγε: "εγώ θα γίνω αρχαιολόγος !"

    τέτοια πράματα... :)

    μιά χρονιά, στα πόδια απ' τις αρχαιότητες,
    έξω στο ύπαιθρο, είδαμε και την παράσταση
    "υπηρέτης δυό αφεντάδων"

    είδατε άραγε τριγύρω
    τους "θολωτούς τάφους";

    σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή