Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Tortilla de patatas

.

Tortilla de patatas



.
Ισπανικό, κλασσικό φαγάκι !
.
στην Ελλάδα το ίδιο κατ' ουσίαν παραδοσιακό,
μαμαδίστικο φαγητό (το φτιάχνουν συνήθως οι μαννούλες...),
είναι η "ομελέττα με πατάτες",
έχει μόνο μιά μικρή διαφορά στην παρασκευή του
.
.
.
.
αφού όμως μιλάμε γιά Ισπανία,
ας ακούσουμε πρώτα μιαν αγαπημένη
"Ισπανική υποχώρηση" !
.

.
.


.
.
.
.
.
.
.
.
photos
ερασι τέχνης

.
.
γιά την Ισπανική ομελέττα
τις ποσότητες των υλικών, τις κανονίζουμε ανάλογα με τα άτομα που έχουμε να ταϊσουμε...
.
βάζουμε σε μεγάλο τηγάνι αρκετό ελαιόλαδο, ανάβουμε τη φωτιά, κόβουμε δυό κρεμμύδια σε φετάκια και τα ρίχνουμε μέσα να ροδίσουν.
.
.


.
στο μεταξύ, έχουμε ψιλοκόψει πατάτες, σε λεπτές ροδέλλες.
τις ρίχνουμε κι αυτές μες στα κρεμμύδια. ανακατεύουμε σιγά - σιγά, χωρίς να σταματάμε.
.


.
αν θέλουμε, μπορούμε σε αυτή τη φάση να ψιλοκόψουμε μέσα και μιά σκελίδα σκόρδο.
συνεχίζουμε να ανακατεύουμε.
οι πατάτες δεν γίνονται τραγανές όπως οι τηγανιτές... καθώς ψήνονται και μαλακώνουν σπάνε σε κομματάκια κι ίσως λιώσουν λίγο. καθόλου δεν πειράζει. έτσι γίνεται αυτό το φαγητό.
.

.

.
σε μεγάλο μπωλ,
έχουμε χτυπήσει τα αυγά με αλάτι και πιπέρι.
- συνήθως βάζουμε δύο αυγά γιά κάθε μερίδα -
.
μόλις ψηθούν οι πατάτες και τα κρεμμύδια, με τρυπητή κουτάλα τα βγάζουμε
και χωρίς το λάδι τα ρίχνουμε μέσα στο μπωλ με τα χτυπημένα αυγά .
ανακατεύουμε απαλά κι ενσωματώνουμε.
.
σε άλλο μεγάλο τηγάνι (καθαρό), βάζουμε νε κάψει ελάχιστο ελαιόλαδο
κι ύστερα ρίχνουμε το μίγμα αυγά - πατάτες.
έχουμε χαμηλά τη φωτιά, γιά να ψηθεί αργά, χωρίς να αρπάξει εξωτερικά.
.
όταν ψηθεί απ' τη μιά, τοποθετούμε ένα μεγάλο πιάτο σφιχτά πάνω απ' το τηγάνι και με μιά γρήγορη κίνηση τουμπάρουμε στο πιάτο την ομελέττα.
ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΟΥΜΕ !
.

.
ξαναρίχνουμε προσεκτικά στο τηγάνι, σε σιγανή φωτιά, ως να ψηθεί καλά κι απ' την άλλη πλευρά.
.
όταν ξεφορμάρουμε την ομελέττα στο πιάτο, μοιάζει με φουσκωτή, όμορφη τούρτα.
.
.
απλό και όμορφο φαγάκι !
.
.
* στο νότο της Ευρώπης, στη Μεσόγειο, όπου οι χώρες είναι ελαιοπαραγωγοί, η ομελέττα γίνεται συνήθως με ελαιόλαδο.
η άποψή μου είναι πως η ομελέττα (με ή χωρίς υλικά μέσα) σηκώνει την ευωδιά και τη γεύση από καλό ζωϊκό βούτυρο, ακόμα κι έναν κόμπο γάλα μέσα.
έχω τροφικές αναμνήσεις από περιοχή κτηνοτροφική των Άλπεων (Haute Savoie στη Γαλλία), όπου οι παλιές νοικοκυρές στο σπίτι ή στα πανδοχεία έφτιαχναν τις ομελέττες αφράτες, με ευωδιά ζωϊκού βούτυρου κι ελάχιστο γάλα.
θαρρώ, αυτή η γεύση είναι ανώτερη !

.
όμως, είπαμε :
η Μεσογειακή διατροφή επιτάσσει να αποφεύγουμε τα ζωϊκά λίπη...
.
.
.
να είστε καλά !

.
.
.
.
.

.
.
.

2 σχόλια:

  1. Καλημέρα!!!!κι αν οι πατάτες είναι και καλές και τα αυγά από αλανιάρες κότες!!!!!
    Σε φιλώ!!!
    Περιμένω το επόμενο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @
    Ξανθή,
    θα με κάνεις να φτιάξω ανάρτηση
    γιά τις αλανιάρες κότες !


    τώρα, με δυό λόγια, σου λέω ότι
    "το σπίτι που πόνεσε" (παραπλεύρως)
    ήταν ένα πολύ ευτυχισμένο σπίτι...

    μιά απ' τις αγαπημένες ασχολίες των γονιών μου
    - στην Αθήνα -
    ήταν να εκτρέφουν κότες !
    η μάνα μου ακόμα λέει "αχ, ας είχα κοτούλες!"

    κοτέτσι - σπιτάκι χτισμένο με μπετόν
    και μεγάλη αυλή περιφραγμένη
    γιά νάχουν άνεση οι κότες,
    όπου η πόρτα του κοτετσιού άνοιγε κάθε μεσημέρι
    κι οι κότες έβγαιναν έξω να σγαρλίσουν τη γη ελεύθερες,
    να αλητέψουν και να φαν φρέσκα χορτάρια.
    παρ' όλ' αυτά, θυμάμαι τον πατέρα μου
    που ερχόταν φορτωμένος σακκούλες
    με ωραίους σπόρους καλαμπόκι και στάρι γιά τις κότες του.

    και να μη μιλήσουμε για εκείνα τα αυγά...

    τέλος,
    αυτό είναι τώρα, πρέπει να προσαρμοστούμε όλοι
    στον πολιτισμό του σούπερ μάρκετ...

    :)


    * γιορτές που έρχονται,
    σκέφτομαι ν' αρχίσω να ανεβάζω κανένα καλό γιορτινό φαγάκι...
    θα προσπαθήσω, το επόμενο να είναι
    μπάκλα ουά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή